44491 Przewodnik Przedszkole trzylatka czIIIh

6. Podróż do Afryki - zabawa z wykorzystaniem pląsu Piosenka bez końca (piosenka dzieci słowackich, słowa polskie J. Szczepański).

Koledzy (Krzyś, Staś i Jaś) rozmawiają i wspólnie z wszystkimi dziećmi inscenizują słowa pląsu.

Krzyś: A gdzie teraz pojedziemy?

Dzieci: Do Afryki!

Krzy ś: Tam jest świat naprawdę dziki.

Dzieci: Dziki?

Krzyś: DZIKI !!!

s—

k-

S=

\—

S--

a- 4

-)- 0

1—

-0

I—J-sM-

.. « -0

r--

4--

0 #

«

Hen da le - ko rze - ka Nil, w niej kro - ko - dyl ma - ty żył.

V-

tai -

€

<8

s

m) 0

Z ta - tą kro - ko - dy - lem pły - wał so - bie Ni - lem. Za - śpie

-X -I.....			_> ■		—r~i—l
	-6		___f —		-1-i-J

waj - my więc tak...

że... (od początku)

Tam w Ąfiyce rzeka Nil, * w niej krokodyl mały żył. Z tatą krokodylem pływał sobie Nilem. Zaśpiewajmy więc tak...

Dzieci z nauczycielem: przykładają otwartą dłoń do czoła, układają dłonie, udając paszczę krokodyla, pokazują całymi rękami dużą paszczę krokodyla, pokazują mchem płynącą rybę, na słowo tak - klaszczą w dłonie.

(* Zmieniono słowa Hen daleko na Tam w A fryce).

7. Wyprawa nad morze - zabawa przy piosence (zmieniony tekst piosenki Jedzie pociąg z daleka).

Krzyś chodzi po scenie, odwraca się do dzieci i mówi:

Krzyś:    A może nad morze?

Dzieci:    Owszem, owszem, tak, tak, tak!

Lubię morze, słońce, wiatr.

Chcę nad morze, tak, tak, tak!

Słysząc nagranie odgłosów odjeżdżającego pociągu, dzieci ustawiają się jedno za drugim. Chodzą po sali, śpiewając piosenkę (albo chodzą, słuchając nagrania piosenki śpiewanej, np. przez nauczyciela).

jń j .—		[—r~J i			—^=F	---,1
	-#		* _ ^p—:J	J-^	-* ■	^

A więc pręd - ko wsią - daj - my

nad mo - rze

szaj - my!

I. Jedzie pociąg z daleko, ani chwili nie czeka.

II. Jechał pociąg z daleka, ani chwili nie czekał. „Szybko, szybko, wysiadaj i na plażę z nami gnaj (bis)

A więc prędko wsiadajmy i nad morze ruszajmy! (bis)

III. Jedzie pociąg z daleka, ani chwili nie czeka.

Teraz prędko wracamy, dużo marzeń dziś mamy. (bis)

8.    Recytacja wiersza M. Borzym Wakacje.

Staś i Jaś wychodzą na środek sceny.

Staś pyta Jasia: Ciekawe, skąd Krzyś ma takie marzenia.

W odpowiedzi dzieci recytują wiersz z podziałem na role (według płci).

Dziewczynki:    Gdy słoneczko w lecie świeci,

wyjeżdżają z domów dzieci, by wśród śmiechu i zabawy poznać cały świat ciekawy.

Chłopcy:    A gdy deszczyk czasem pada,

nie narzekaj! Weź sąsiada.

Zagraj w bierki lub chińczyka i niech nuda prędko zmyka!

9.    Muzyczne pożegnanie - śpiewanie piosenki Na pożegnanie wszyscy razem (według

M. Bogdanowicz).

Na scenę wychodzi dziewczynka i zwraca się do chłopców:

Dziewczynka:    To biegnijmy do mamy,

bo marzenia też mamy.

Szybko się spakujemy i na wakacje pojedziemy.

Jaś i Staś:

HURA! (i razem odchodzą)

139