i
Uciekaj, myszko, do dziwy, niech cię nie złapie kot bury!
Bo jak cię złapie kot bury, to cię obedrze ze skóry.
Zabawa dydaktyczna Za płotkiem (według I. Dudzińskiej).
Gdzie znajdują się zwierzęta?
Nauczyciel ustawia przed dziećmi tekturowy płotek. Umieszcza sylwety zwierząt: kaczki, kota, kury, wróbla, żaby, psa w różnych miejscach: na płocie, za płotem, przed płotem, obok płotu, nad płotem. Dzieci określają, w jakich miejscach znajdują się poszczególne zwierzęta.
Jakie zwierzęta ukryły się za płotem?
Nauczyciel umieszcza sylwety zwierząt za płotem, ale tak, aby wystawały tylko ich głowy. Dzieci indywidualnie rozpoznają je i nazywają, a następnie próbują pojedynczo naśladować ich głosy. Jeśli zrobią to dobrze, cała grupa po nich powtarza.
Czyje to łapy?
Nauczyciel przesuwa płot do góry w taki sposób, aby dzieci widziały tylko łapki zwierząt. Próbują rozpoznać zwierzęta i podać ich nazwy.
O jakim zwierzęciu mówię?
1.
Nauczyciel podaje jakąś cechę zwierzęcia z poprzedniego ćwiczenia, np. lubi mleczko, ładnie mruczy; lubi pływać, choć ma skrzydła; boi się bociana; wysiaduje jajka, z których wyklują się kurczęta; chętnie przylatuje zimą do karmnika; mieszka w budzie. Dzieci odgadują, kto to i naśladująjego ruchy: skradanie kota, chód kaczki, skoki żaby, podskoki wróbla, grzebanie kury, bieg psa, powtarzając jednocześnie ich głosy.
Zabawa ruchowa z elementem czworakowania Pieski na spacer.
Tózitci-pieski chodzą na czworakach wokół kół do sersa (bud) w różnych kierunkach. Na hasło Pieski do budy - siadają na najbliższym kole. Hasło Pieski na spacer jest sygnałem do ponownego ruchu.
Spacer w pobliżu przedszkola; szukanie na przydomowych podwórkach psów, kotów lub innych zwierząt; obserwowanie sposobu ich zachowania się; dzielenie się spostrzeżeniami na ten temat.
Zabawa rozwijająca spostrzegawczość Zwierzęta i ich cienie.
Dzieci dopasowują obrazki zwierząt do ich cieni.
Zabawa ruchowa z elementem czworakowania Pieski na spacer (patrz: przewodnik..., s. 120).
2. Ćwiczenia analizy i syntezy wzrokowej Układamy zwierzątka.
Dzieci układają obrazki zwierząt pocięte na części (ćwiczenia indywidualne).
Cele ogólne: rozwijanie sprawności manualnych i inwencji twórczej.
Cele operacyjne:
Dziecko: prawidłowo posługuje się pędzlem i farbami; maluje wzory według własnych pomysłów.
Środki dydaktyczne: wiersz D. Gellner Piłka, Przedszkole trzylatka, s. 23, piłki, chorągiewki, kartki w kształcie koła, farby, pędzle, kartonowe sylwety piłek różnej wielkości i w różnych kolorach.
1. Zabawa rozwijająca umiejętność wyrażania nastroju Zmienne nastroje.
Dzieci siedzą w kręgu. Nauczyciel umawia się z nimi, że jeśli podrzuci piłkę do góry, to wtedy będą głośno się śmiać; jeśli zatrzyma piłkę w powietrzu, wtedy umilkną, a do ich ust przyklejony będzie uśmiech. Kiedy piłka dotknie podłogi, dzieci staną się bardzo poważne; kiedy nauczyciel schowają za siebie, pokażą, że są przestraszone; kiedy ukryje swoją twarz za piłką, pokażą, że są senne. Po kilkukrotnym powtórzeniu zabawy dziecko, które się pomyli, daje fant, który następnie musi wykupić, wykonując zadania zaproponowane przez nauczyciela lub inne dzieci.
Zabawa bieżna Przebiegnij na dragą stronę (patrz: przewodnik..., s. 115).
2. Słuchanie tekstów zagadek, wskazywanie obrazków będących ich rozwiązaniami. Naśladowanie ruchów pojazdów z zagadek i wydawanych przez nie odgłosów - Przedszkole trzylatka, s. 23.
Kolorowa piłka - malowanie farbami wzorów (według pomysłów dzieci) na kartce w kształcie kola.
Słuchanie wiersza D. Gellner Piłka z wykorzystaniem piłki.
Obudziła złego psa!
Gdzie jest teraz? Pośród kaczek. Kwaczą kaczki: Kto tak skacze?
Ale piłka dalej zmyka.
Patrzcie! Wpadła do kurnika. Hop! Hop! W ginę! W dal1 Przestraszyła stado kur'
Po cichutku, po kryjomu, wyskoczyła piłka z domu. Hop! Hop! W górę! W dół! Przeskoczyła świata pół. Zatrzymała się pod płotem, zatańczyła z burym kotem. Hop! Hop! Raz i dwa!
121