51501 IMGy41

Ogólne wskazania terapeutyczne:

1.    Pożądane jest wczesne rozpoznanie i podjęcie odpowiednich środków zaradczych wobec niemowląt i dzieci przejawiających nadwrażliwość dotykową. Taką diagnozę i terapię przeprowadzić może wykwalifikowany terapeuta metody SI.

2.    Bodźce czuciowe muszą być starannie wyselekcjonowane, a ich liczba stopniowo i z rozwagą zwiększana. Zbyt wiele lub źle dobrane bodźce mogą prowadzić do przeciążenia narządów zmysłów i uszkadzać je.

3.    Jeśli dziecko jest już dostatecznie duże, powinno się je zachęcać do samodzielnego używania szczoteczki. Rodzic i terapeuta mogą prowadzić rękę dziecka ucząc je szczotkowania dostarczającego wrażenia ucisku. Stosowanie takiej terapii powinno być najpierw zaprezentowane przez wykwalifikową osobę i uważnie obserwowane przez rodzica.

4.    Ucisk jest lepiej tolerowany aniżeli lekkie, delikatne dotykanie. Zaczynaj od mocnego/zdecydowanego głaskania niedrapiącą szczotką, ręcznikiem lub gąbką i stosuj go na ręce, dłonie, nogi i stopy, nie dłużej niż 10-30 sekund. Uważnie obserwuj reakcje dziecka. Zachowaj ostrożność.

5.    Terapeuta metody SI ma kwalifikacje do prowadzenia stymulacji dotykowej twarzy z uwzględnieniem okolicy ust, w obrębie głowy i szyi może udzielić instrukcji rodzicowi, jak powinien taką terapię kontynuować w ramach „programu domowego”.

6.    Kiedy dziecko lub dorosły wykazuje postępy w „odwrażliwianiu dotykowym”, stopniowo możemy podjąć eksperymenty z użyciem innych materiałów.

7.    Zawsze należy omijać okolice podbrzusza i narządów płciowych (genitalia).

Wskazówka dla rodziców:

Zalecenia te należy realizować pod kierunkiem wykwalifikowanych specjalistów, którzy ukończyli kursy SI!

PYTANIE KONTROLNEJ

Jakie możesz wymienić inne przejawy obronności sensorycznej, dotyczącej systemu słuchowego, wzrokowego i przedsionkowego?

M

postoje pomocy zć)3praksją.

Djspraksja to p Esniuchn. Trudni ^nowy nie!

-    _i

68