53456 img029

każdy człowiek ma własny plan życia (mniej lub bardziej uświadomiony),

podkreśla, że „człowiek może się rozwijać naprawdę tylko wówczas, gdy przyjmuje odpowiedzialność za samego siebie". Proces budowania obrazu siebie przez dzieci w wieku przedszkolnym i wczcsnoszkolnym może być realizowany, analizowany i opisywany w kategoriach świadomego, kreatywnego uczenia się i tworzenia przyszłej wizji siebie. W planowaniu i opisie tego procesu eksponuje się kilka jego elementów: warunki, źródła, mechanizm uczenia się i wyniki budowania obrazu Ja. Do tego celu służy opracowany graficznie teoretyczny model procesu budowania koncepcji siebie „Od poczucia siebie do samorealizacji" (Uszyńska-Jarmoc,

samorealizacja jest w pełni możliwa dzięki procesom nie tylko formowania (czynniki dziedziczne i wpływy środowiska) ale także wspólformowa-

Zaklada się, że autokreacja rozumiana jako samodzielne planowanie i realizowanie własnego rozwoju, staje się warunkiem, a jednocześnie narzędziem samorealizacji, która jest z kolei ważnym celem w procesie edukacji (Kwieciński, 1991). W tym miejscu warto przytoczyć definicję Z. Kwiecińskiego (1991), który uważa, że „edukację można określić jako ogół wpływów na jednostki i grupy ludzkie sprzyjających takiemu ich rozwojowi, aby W najwyższym stopniu stały się one świadomymi i twórczymi członkami wspólnoty społecznej, kulturalnej i narodowej oraz były zdolne do aktywnej samorealizacji własnej tożsamości i rozwijania własnego Ja (podkreślenie autora) poprzez podejmowanie zadań ponadosobistych. poprzez utrzymywanie ciągłości siebie w toku spełniania zadań dalekich". Wydaje się, że w dalszym ciągu w praktyce edukacyjnej brak jest realizacji postulowanych od dawna założeń (Kuczyński, 1976), zgodnie z którymi człowiek - ma być przede wszystkim twórcą samego siebie. Przyjęcie takiego założenia wyznacza szersze cele twórczości dotyczące nie tylko rozwijania postaw (Szmidt, 2000), stylu życia (Szymański, 1987) ale również twórczego i świadomego kształtowania siebie (Uszyńska-Jarmoc, w druku, a).

Vśbrunkiem autokreacji jest tzw. kompetencja biograficzna (Pietra-siński. 1990), na którą składają się: wiedza autokreacyjna społeczna (naukowa i potoczna) oraz wiedza autokreacyjna indywidualna (własne doświadczenia, m.in. spostrzeżenia i odkryte lub informacje). Drugim składnikiem kompetencji bń