Oto kilka takich założeń:
1. każdy człowiek ma pewne właściwości wspólne dla swojego gatunku (pod pewnymi względami wszyscy jesteśmy do siebie podobni) co umożliwia generalizowanie twierdzeń , uogólnianie faktów i przenoszenia wiedzy dotyczącej jednego człowieka (czy małej grupy) na innych, a niekiedy nawet na wszystkich ludzi;
2. jednostka dysponuje pewnym zbiorem stałych właściwości, co umożliwia formułowanie przewidywań odwołujących się do stwierdzonych wcześniej, powtarzalnych faktów;
3. można wyodrębnić zbiór takich czynników zewnętrznych np, biologiczne, kulturowe, społeczne , które w sposób stały I powszechny determinują ludzkie zachowania, co umożliwia wyjaśnianie oraz przewidywanie różnorodnych zachowań ludzkich,
4. człowiek jest podmiotem wyodrębnionym z otoczenia, oraz elementem większej całości (ekologicznej, społecznej), co sprawia, że regulacja zachowania jednostki dokonuje się jako proces interakcyjny.
Koncepcje człowieka
Najważniejsze koncepcje psychologiczne człowieka są wytworem XX wieku, choć wcześniej były podejmowane próby w ramach filozoficznych koncepcji człoweka.
(W załączeniu tabela).
Wnioski:
• Jeśli wziąć pod uwagę poszczególne kryteria, można znaleźć pewne wzajemne podobieństwa (np. Wększość koncepcji traktuje człoweka jako system złożony albo odwołuje się do metafory maszyny;
• Jeśli wziąć pod uwagę cały zespół kryteriów, wówczas koncepcje stają się WaściWe nieporównywalne;
• Nie ma też dowodów, aby chronologia powstawania w jakiś w wyraźny sposób decydowała o intelektualnej przewadze którejkolwek z nich.
• Rekonstruowanie psychologicznych koncepcji człowieka jest o tyle ważne, że ujawnia opisane rozbieżności i zmusza do odpowiedzi na pytania o możliwość ich przezwyciężenia oraz do integracji wiedzy na ten temat.
• Różnorodność pomysłów, wielość koncepcji, ścieranie się poglądów są czynnikami rozwoju dyscypliny naukowej jaką jest psychologia.
Podsumowanie
Punkt wyjścia to koncepcja introspekcjonistyczna , która przypisywała wszechwładną rolę w regulacji zachowania świadomości.