«/------JCULIJ
i
III SPOŁECZEŃSTWO JAKO RZECZYWISTOŚĆ SUBIEKTYWNA
■ ^y~ i. UiUw o.^ .. .
■; & j ,
l ■ ' ;■ • - •••
INTERNALIZACJA RZECZYWISTOŚCI a) socjalizacja pierwotna J ■
(.Ponieważ społeczeństwo istnieje zarówno jako rzeczywistość obiektywna, jak i subiektywna, pełne je-
* • ‘"Tiori
ł
przejaw subiektywnych -gijocesów innego, które w l?f ten sposób stają się subiektywnie znaczące dla mnie i- samegoiTo wcale nie musi oznaczać, że rozumiem innego właściwie. W gruncie rzeczy mogę go źle rozumieć: kiedy śmieje się w napadzie histerii, mogę odbierać jego śmiech jako wyraz rozbawienia. Nie-, J : mniej jego subiektywność jest mi obiektywnie do-■•■'r stępiła i staje się dla mnie znacząca bez względu na to, czy między jego i moimi procesami subiektywnymi istnieje zgodność. Pełna zgodność między naszymi dwoma subiektywnymi znaczeniami oraz wiedza
rpiuewctz, ^ —
czywistość obiektywna, jak i sugicKyn.™, go zrozumienie musi obejmować oba te aspektyjf.Mó-wiliśmy już, że warunkiem właściwego uchwycenia tych aspektów jest pojmowanie jjśpołeczeństwa jako nieustającego procesu dialektycznego złożonego, z trzech momentów, a -mianowicie eksternalizacji, obiektywizacji i internalizacji, f Gdy mowa o zjawi- ykh' p slcu społecznym, momenty te nie mogą być trakto- j Znaczącej | fak °
wane jako etapy czasowej sekwencji. Raczej wszyst- • 7 0łrzecfyv^ist°ści społecznej.*/
rzv charakteryzują równocześnie społeczeństwo;
0 tym, że ona istnieje, wiąże się ze wspomnianym wcześniej rozumieniem znaczenia. Jednakże w ogólnym sensie, w jakim mówimy tu o internalizacji, znajduje się ona zarówno u podłoża znaczenia, jak
1 jego bardziej złożonych form. Mówiąc dokładniej, i[internalizacja . w tym. ogólnym sensie jest-podstawą — po pierwsze, rozumienia innych ludzi.orąz.. po drugie, postrzegania świata jako rzeczywistości znaczącej i jako rzeczywistości społecznej.*/ v
want? jaivu cictpj ------
kie trzy charakteryzują równocześnie społeczeństwo; i każdą jego część, tak że analiza odwołująca się wyłącznie do jednego czy dwóch z nich byłaby nie-nełna. To samo można powiedzieć o pojedynczym
pełna. To samo
członku społeczeństwa, ----
nalizuje własny byt w świat społeczny
nalizuje go jako rzeczywistość Obiektywną. Słowem, ? tff żc być twórczo awnu mo-
—nA7DdmVi>w w tvm dialek-'.hown faa ,-iw al~°.nawet tworzony na
postrzeganie to nie jest wynikiem niezależnych aktów, kreowania znaczenia przez odrębne jednostki, ale zaczyna się wraz z „przejmowaniem” przez jednostkę świata, w którymi'inni już żyją.i Trzeba do-nowieaziec u pojcuyMw.j**.,^^dać> że to „przejmowanie” już samo w sobie jest pełna. To samo można P równocześnie ekster-. J- dla każdego ludzkiego organizmu w pewnym sensie
członku społeczeństwa, o y az jnter- -procesem pierwotnym, a raz „przejęty” świat mo-
io ,„łacnv hvt W Świat SPOłeczujr ' W ----
t
awwul,, ; a. .. uju twórczo zmieniany albo nawet tworzony n;
_______ . : !™tnkSvó w tym dialek--(co jest mniej prawdopodobne). W każdym ra-
<być w społeczeństwie to uczes> ■ a ., W złożonej formie internalizacji nie tylko „rbżu-
----- ’ iniem” dokonujące sie właśnio mMow.—-- *------
u ____..w winic ty 11CO „rozu-
iniem” dokonujące się właśnje subiektywne procesy innego, „rozumiem” także świat, w którym on żyje, i świat ten staje się moim’ światem.^Wynika z tego, : ^efńie dzielę^swugu Vv t3'l T" z^lnTiytTf w sposób spora-tyczny, ale mamy wspólna!-perspektywę, która in-jj____
JCUUUO w J « ~ — „
sowa, w ciągu której wspomniana dialektyka uspo-' ■ udziałem, początek tego pro-
tycznym procesie. ■ -j ;> Jednostka nie rodzi się jednak członkiem społeczeństwa. Rodzi się ona z predyspozycjami do uspołecznienia i staje się członkiem społeczeństwa. Toteż w życiu każdej jednostki występuje sekwencja cza----- ramAmniana dialpktvka USDO
f łecznienia staje się jej udziałem, ^-oczą ten tego piu-. ...... .....
cesu stanowi internalizacja. Jest to bezpośrednie i wasza kr ln
mowanie albo interpretacja obiektywnego zdarzeniaSchulza. °noepcJ* -ro:£«n»enia Innego- pochodzi 0a Webera
•' .'•..vSłt§ss _ .4 ■