47728 skanuj0053 (34)

173

KILKA ASPEKTÓW TURYSTYKI KULINARNEJW TROPIKALNEJ OCEANII

ściach norii owiniętego w liście banana. Do ognia wkłada się także eke - ośmiornice w koszykach wyplatanych przez turystów na miejscu z zielonych liści palmy kokosowej. Na palenisku układa się także banany warzywne, które po upieczeniu przyjmują czerwoną barwę, taro i ziemniaki. W koszykach dusi się także liście taro z dodatkiem czosnku i mleka kokosowego, czego efektem jest danie warzywne przypominające wyglądem szpinak. Po około 2-2,5 godziny piec zostaje rozgrzebany a dania są gotowe. W szczycie sezonu co niedziela w takiej uczcie bierze udział około 20 turystów. Warto jeszcze raz zwrócić uwagę na podobieństwo działań Piriego do opisu uczty na Nukuoro.

Wersję komercyjną umu kai oferują duże hotele m.in. „Pacific Resort” i „Mauia Beach”. Ten pierwszy w piątki, drugi w soboty, co już w założeniach odbiega od tradycji wymagającej, by świętować w niedzielę. W piecu większym, bardziej sterylnym i estetycznym piecze się także, importowane z Nowej Zelandii, mięso baranie i miejscową wieprzowinę.

Rarotonga nie jest oczywiście jedyną wyspą, gdzie można skosztować tradycyjnej kuchni polinezyjskiej. Podobny, jak u Piriego Puruto III, choć pozbawiony barwnego opowiadania i pokazów, four tahitien można spotkać także m.in. na kilku wyspach z archipelagu Towarzystwa w Polinezji Francuskiej. W szczególności na Moorea. Istotna turystycznie Bora Bora jest natomiast takich atrakcji pozbawiona.

3.2. Posiłki dla wycieczkowiczów na Aitutaki i Rangiroa

Wymienione wyspy wiele łączy. Aiututaki to prawie-atol wchodzący w skład Wysp Cooka, Rangiroa to atol z jedną największych w świecie lagun znajdujący się w archipelagu Tuamotu (Polinezja Francuska). W obu przypadkach największą atrakcją dla turystów jest możliwość uczestniczenia w całodziennych rejsach łodziami (motorowymi, żaglowymi, statkami wycieczkowymi) po lagunach z możliwością nurkowania płytkiego i głębokiego, kąpieli, względnie plażowania na biało-żółtym piasku. Utrata energii na wspomniane formy aktywności skłania organizatorów rejsów do przygotowywania posiłków - lekkich obiadów przyrządzonych z miejscowych produktów. Mogłoby się wydawać, że podobne warunki przyrodnicze i podobieństwo etniczne tubylców stworzy warunki do podobnego menu. Tymczasem różnice są znaczące i trudno je tłumaczyć inaczej niż piętnem kolonizacji anglosaskiej. Klasyczne menu wycieczkowe na Rangiroa zawiera poisson cru serwowane w dużych ilościach, pieczone na grillu ryby (tuńczyki i mahi-mahi), miąższ orzechów kokosowych, pieczone kawałki owoców chlebowca, ryż z kawałkami ryby i kukurydzą, ciasto banano-