57116 IMG193 (2)

IX. Bajka jako całość

„Plerworośllna (Urpflanze) będzie najbardziej zdumiewającą Istotą w śwlecle. Sama natura będzie ml zazdrościła. Z tym modelem 1 kluczem do niego można będzie następnie wynajdywać w nieskończoność rośliny, które muszą być konsekwentne, tj. takie, które wprawdzie nie Istnieją, ale mogłyby istnieć. Nie są one jakimiś poetyckimi czy barwnymi cieniami lub złudzeniami, właściwa im jest wewnętrzna prawda i konieczność. To samo prawo można zastosować do wszystkiego, co żyje".

Goethe

A. Sposoby łączenia opowiadań

Po wskazaniu najważniejszych elementów bajki i naświetleniu pewnych dodatkowych kwestii możemy przejść do rozbioru każdego tekstu na jego części składowe.

Przede wszystkim powstaje pytanie: co należy rozumieć przez bajkę?

Z punktu widzenia morfologicznego bajką magiczną można nazwać każdy rozwój akcji: od szkodzenia (A) lub braku (a), przez funkcje po-średnie do wesela (C*) lub innych funkcji wy-korzystanych jako rozwiązanie. Jako funkcje końcowe mogą występować: nagroda (Z), zdobycie czegoś lub w ogóle zlikwidowanie nieszczęścia (^), ocalenie z pościgu (Cn) itp. Taki

rozwój nazwaliśmy sekwencją. Każde nowe wyrządzenie szkody lub straty, każdy nowy brak tworzy nową sekwencję. Jedna bajka może zawierać kilka sekwencji i przy analizie tekstu należy przede wszystkim określić, z ilu sekwencji się składa. Jedna sekwencja może następować bezpośrednio po drugiej, ale mogą się też przeplatać; rozpoczęty rozwój zatrzymuje się, zostaje wstawiona nowa sekwencja. Wyodrębnienie sekwencji nie zawsze jest łatwe, ale zawsze możliwe, i to z największą dokładnością. Jeśli jednak umownie określiliśmy bajkę jako sekwencję, nie znaczy to jeszcze, że liczba sekwencji ściśle odpowiada liczbie bajek. Stosowanie paralelizmów, powtórzeń i innych specyficznych sposobów powoduje, że jedna bajka może składać się z kilku sekwencji.

Dlatego też zanim rozstrzygniemy kwestię, jak odróżnić tekst zawierający jedną bajkę od tekstu zawierającego dwie i więcej bajek, zastanówmy się nad tym, w jaki sposób łączą się ze sobą sekwencje niezależnie od tego, ile ich jest w tekście bajek.

Mogą one łączyć się w sposób następujący:

1. Jedna sekwencja następuje bezpośrednio po drugiej. Oto przykładowy schemat takich połączeń:

IA i-iC*

H    _A i-1 c²

Rys. 2

165