62374 str282

Profil muzyczny gerrar... " Filmy - Notatnik    "    1035. O.S.T.R - Bez o... " $ str28l”Paint    " Itelix iLibrary Reader ® Hydrologia ogólna - El..

E Biijtocwicż-Grobowika. Z. Mikulski    o/tiUnii Wukzdwh 2flOj

ISBN S.VOI-14579X. O b>- WN PWN 2005

Czynniki tc. a przede wszystkim zjawisko rezonansu, powodują, że przyjęta wartość średnia pływu na równiku jest zwiększona, np. 16-krotnie u wybrzeży Francji w Brcścic, czy II-krotnie u wybrzeży Stanów Zjednoczonych w Bostonie (RUhlc, Zaleski, 1982).

W zależności od okresu, tj. czasu, w ciągu którego przeszła jedna pełna fala. pły wydzielimy na: dobowe, półdobowe, mieszane. Pływy dobowe, zwane także pływami zwrotnikowymi, charakteryzują się występowaniem jednej fali przypływowej w okresie doby księżycowej. Występują w rejonie równika, głównie w Oceanie Spokojnym u wybrzeży Azji i Nowej Gwinei oraz w Oceanie Atlantyckim - w Zatoce Meksykańskiej. Pływy półdobowe charakteryzują się występowaniem dwóch fal przypływowych w ciągu doby księżycowej, przy czym między kulminacją przypływu i kulminacją odpływu mija 6 godzin i 13,5 minuty. Są one charakterystyczne dla średnich szerokości geograficznych; przeważają w Oceanie Atlantyckim. Pływy mieszane odznaczają się różną wysokością wód wielkich i niskich oraz różnym czasem przypływu i odpływu w ciągu doby księżycowej; występują w Oceanie Spokojnym u brzegów Japonii, Filipin oraz Ameryki Północnej, w Morzu Południowochińskim, w zatokach Arabskiej i Perskiej oraz w Morzu Czerwonym (Trzeciak, 2()(X)).

Na pełnym oceanie wysokości fał pływowych nic są duże. rzędu 60-70 cm, w zamkniętych i półzamkniętych morzach i zatokach wysokości ich są niewielkie, do kilku centymetrów (tab. 46). Największe wysokości fal pływowych, nawet do 18 m, są obserwowane na szelfie kontynentalnym w otwartych zatokach, cieśninach i estuariach (tab. 46.47) (rys. 230). Te o znacznych wysokościach i prędkościach (tab. 48) noszą nazwę bora. Najpotężniejsze bora występują na Amazonce - wysokość ich czoła sięga 5 m, docierają ponad 500 km w głąb lądu (Trzeciak, 2000).

Tabela 46. Wysokość pływów (wg różnych źródeł)

Obszar	Wysokość	Obszar	Wysokość
	pływów (m)		pływów (m)
Morze Bałtyckie		Ocean Arktyczny
Zatoka Gdańska	0.03	Murmańsk (Rosja)	5,2
Zatoka Fińska	0.5	Ocean Indyjski
Ocean Atlantycki		Port Bhawangar (Indie)	12,4
Zatoka Fundy < Kanada)	19.6	Port Darwin (Australia)	6.7
Port Galłegos (Argentyna)	18.0
Zatoka Frobishcr (Kanada)	17.4	Ocean Spokojny
Rzeka Scwcm (zach. Anglia)	16.8	Rio Colorado (St. Zjedli.)	12.3
Port Granville (Francja)	16.1	Puerto Mont (Chile)	6.8
Dunkierka (Francja)	6.0	Port Masan (Korca)	13,2
Wyspa Maraca (Brazylia)	11.7	Wyspy Rambler (Chiny)	13.2
Rzeka Kolorado (Meksyk)	12.3	Sunrise (Alaska)	12.9
		Zat. Pcnżyńska (Rosja)	14.7

282

□

$

Cl

C

7T

C

O

rr.

a>

ro

co

ro

o5

co

co

o

©

©

&

S> Hydrologia ogólna - Elżbieta Bajkiewicz-Grabowska, Zdzisław Mikulski - iLibrary Reader