Profil muzyczny gerrar... " Filmy - Notatnik " 1035. O.S.T.R - Bez o... " $ str28l”Paint " Itelix iLibrary Reader ® Hydrologia ogólna - El..
E Biijtocwicż-Grobowika. Z. Mikulski o/tiUnii Wukzdwh 2flOj
ISBN S.VOI-14579X. O b>- WN PWN 2005
Czynniki tc. a przede wszystkim zjawisko rezonansu, powodują, że przyjęta wartość średnia pływu na równiku jest zwiększona, np. 16-krotnie u wybrzeży Francji w Brcścic, czy II-krotnie u wybrzeży Stanów Zjednoczonych w Bostonie (RUhlc, Zaleski, 1982).
W zależności od okresu, tj. czasu, w ciągu którego przeszła jedna pełna fala. pły wydzielimy na: dobowe, półdobowe, mieszane. Pływy dobowe, zwane także pływami zwrotnikowymi, charakteryzują się występowaniem jednej fali przypływowej w okresie doby księżycowej. Występują w rejonie równika, głównie w Oceanie Spokojnym u wybrzeży Azji i Nowej Gwinei oraz w Oceanie Atlantyckim - w Zatoce Meksykańskiej. Pływy półdobowe charakteryzują się występowaniem dwóch fal przypływowych w ciągu doby księżycowej, przy czym między kulminacją przypływu i kulminacją odpływu mija 6 godzin i 13,5 minuty. Są one charakterystyczne dla średnich szerokości geograficznych; przeważają w Oceanie Atlantyckim. Pływy mieszane odznaczają się różną wysokością wód wielkich i niskich oraz różnym czasem przypływu i odpływu w ciągu doby księżycowej; występują w Oceanie Spokojnym u brzegów Japonii, Filipin oraz Ameryki Północnej, w Morzu Południowochińskim, w zatokach Arabskiej i Perskiej oraz w Morzu Czerwonym (Trzeciak, 2()(X)).
Na pełnym oceanie wysokości fał pływowych nic są duże. rzędu 60-70 cm, w zamkniętych i półzamkniętych morzach i zatokach wysokości ich są niewielkie, do kilku centymetrów (tab. 46). Największe wysokości fal pływowych, nawet do 18 m, są obserwowane na szelfie kontynentalnym w otwartych zatokach, cieśninach i estuariach (tab. 46.47) (rys. 230). Te o znacznych wysokościach i prędkościach (tab. 48) noszą nazwę bora. Najpotężniejsze bora występują na Amazonce - wysokość ich czoła sięga 5 m, docierają ponad 500 km w głąb lądu (Trzeciak, 2000).
Tabela 46. Wysokość pływów (wg różnych źródeł)
Obszar |
Wysokość |
Obszar |
Wysokość |
pływów (m) |
pływów (m) | ||
Morze Bałtyckie |
Ocean Arktyczny | ||
Zatoka Gdańska |
0.03 |
Murmańsk (Rosja) |
5,2 |
Zatoka Fińska |
0.5 |
Ocean Indyjski | |
Ocean Atlantycki |
Port Bhawangar (Indie) |
12,4 | |
Zatoka Fundy < Kanada) |
19.6 |
Port Darwin (Australia) |
6.7 |
Port Galłegos (Argentyna) |
18.0 | ||
Zatoka Frobishcr (Kanada) |
17.4 |
Ocean Spokojny | |
Rzeka Scwcm (zach. Anglia) |
16.8 |
Rio Colorado (St. Zjedli.) |
12.3 |
Port Granville (Francja) |
16.1 |
Puerto Mont (Chile) |
6.8 |
Dunkierka (Francja) |
6.0 |
Port Masan (Korca) |
13,2 |
Wyspa Maraca (Brazylia) |
11.7 |
Wyspy Rambler (Chiny) |
13.2 |
Rzeka Kolorado (Meksyk) |
12.3 |
Sunrise (Alaska) |
12.9 |
Zat. Pcnżyńska (Rosja) |
14.7 |
282
□
$
Cl
C
7T
C
O
rr.
a>
ro
co
ro
o5
co
co
S> Hydrologia ogólna - Elżbieta Bajkiewicz-Grabowska, Zdzisław Mikulski - iLibrary Reader