79599 str299

Profil muzyczny gerrar... ^ Filmy - Notatnik    ' & 1025. O.S.T.R - Synu ... " $ str298 - Paint    Itelix iLibrary Reader £ Hydrologia ogólna - El..

Południoworównikowy) oraz Somalijski. silnie rozwijający się w czasie lata podczas monsunu południowo-zachodniego, który wzbudza Prąd Monsunowy.

W szerokościach umiarkowanych tc cieple prądy oceaniczne włączają się do strumienia przenoszącego wody w tej części oceanu z zachodu na wschód. Są to ciepłe prądy: Północnoatlantycki i Północnopacyficzny - na półkuli północnej oraz Połu-dniowoatlantycki, Południowopacyficzny i Południowoindyjski - na półkuli południowej (rys. 239). Docierając do wschodnich brzegów oceanu wody niesione tymi ciepłymi prądami rozdzielają się: część wód kieruje się ku równikowi (zimne prądy: Kanaryjski, Benguełski - w Oceanie Atlantyckim, Kalifornijski i Peruwiański - w Oceanie Spokojnym, Zachodnioaustralijski - w Oceanie Indyjskim), zamykając cyrkulację niższych i średnich szerokości geograficznych, natomiast pozostała część wód jest włączana do obiegu wód wysokich szerokości geograficznych (rys. 239).

Antarktyczny układ krążenia wód występuje na półkuli południowej jako Antark-tyczny Prąd Okołobicgunowy, który przenosi wody wokół Antarktydy z zachodu na wschód. Jest to najpotężniejszy prąd oceaniczny, szerokości 1000— 1500 km i prędkości na powierzchni oceanu 20-30 cm/s (Stiepanow, 1987). Płynie on między 40° i 50° szer. geogr. pd. w Oceanie Atlantyckim, od 40-45° do 50-55° szer. geogr. pd. w Oceanie Indyjskim oraz od 50-55° do 65° szer. geogr. pd. w Oceanie Spokojnym. Antarktyczny Prąd Okołobiegunowy daje początek zimnym prądom: Benguelskiemu, Zachodnioaustralijskiemu i Peruwiańskiemu (ten ostatni, zdaniem Stiepanowa, 1987. jest zasilany wodami Antarktycznego Prądu Okołobiegunowego w znacznie większym stopniu niż dwa pozostałe zimne strumienie kompensacyjne). Antarktyczny Prąd Okołobiegunowy uzupełniają wody prądów południowooceanicznych i wody Antarktycznego Prądu Brzegowego (tzw. Dryfu Wiatrów Wschodnich). Południowa odnoga Antarktycznego Prądu Okołobiegunowego stanowi tzw. Prąd Zachodnich Wiatrów (Dryf Wiatrów Zachodnich).

Systemy cyrkulacji wód szerokości wysokich to systemy cyklonalne. Na półkuli północnej powstają one w rejonie niżów barycznych: Islandzkiego i Aleuckiego. W ich formowaniu główną rolę odgrywają prądy: Północnoatlantycki i Północnopacyficzny, które po oddzieleniu się Prądu Kanaryjskiego (Ocean Atlantycki) i Prądu Kalifornijskiego (Ocean Spokojny) kierują się ku północy wzdłuż wybrzeży wschodnich oceanu jako ciepłe prądy: Norweski, Irmingera, Zachodniogrenlandzki (Ocean Atlantycki), Alaski, Aleucki (Ocean Spokojny). W rejonie cieśnin łączących oceany Arktyczny z Atlantyckim i Spokojnym ponownie rozdzielają się na dwie części: jedna kieruje się ku Oceanowi Arktycznemu. druga przenosi wody wzdłuż brzegów północnych, a następnie zachodnich, dając początek zimnym subpolarnym prądom kompensacyjnym (Labradorskiemu w Oceanie Atlantyckim, Wschodniej Kamczatki, zwanego też Wschodnim Morza Beringa oraz Oja Siwo w Oceanie Spokojnym). W Oceanie Spokojnym prąd subpolamy formuje się głównie z ochłodzonych wód Prądu Północnopacyficznego. natomiast w Oceanie Atlantyckim włącza się do niego znaczna część wód polarnych wynoszonych z Oceanu Arktycznego Prądem Wschodniogrcnlandzkim. Wody prądu subpolarnego. łącząc się z wodami prądu zwrotnikowego, są przenoszone w kierunku zachodnim, zamykając północny układ krążenia wód (rys. 239).

299