Rysunek 8.293
TorzySniad kas/tanowka Zetuera pyrina L. (wg Bog-danowa-Kalkowa. 1947) A - złoże jaj. B - gąsienica. C - poczwaika. D - postać dorosła, E - żer gąsienic w pędach
/< ' rtffłY,
fa/
i strzałkach młodych drzew prowadzi do ich usychania. Jest to szczególnie dotkliwe przy produkcji materiału sadzeniowego oraz w zadrzewieniach ozdobnych.
Zwalczanie torzyśniada kasztanówki polega na wyłamywaniu i paleniu zaatakowanych gałęzi przed rójką. tj. w czerwcu. Można też. niszczyć gąsienice w drzewach szczególnie cennych, wprowadzając do otworów żerowiska paradwuchlorobcnzen.
Jcśniak czarny - Hylesinus crenalus F. Roi się w początku maja. Chodniki macierzyste są zakładane pod gruhą korą leżących, obumarłych jesionów. Mają one przebieg poprzeczny do włókien (rys. 8.294). Składanie jaj ciągnie się do końca maja. Stadium jata trwa około 20 dni. tak że młode larwy pojawiają się pod korą jesionów w początku czerwca. Larwy żerują w łyku i miazdze i tam zimują. Na wiosnę kontynują żer i przepoczwar-czują się od czerwca do sierpnia. Młode chrząszcze pojawiają się w początkach lipca. jednak część larw zimuje po raz drugi i przepoczwarcza w następnym roku. Młode chrząszcze prowadzą zer uzupełniający w odziomkowej części starych jesionów i składają jaja w roku nasiępnym. Generacja jest więc 2-3-lctnia, z tym żc obok głównego pokolenia rozwija się tez generacja siostrzana.
Jcsniak czarny jest charakterystycznym gatunkiem w olsach jesionowych, występuje głównie w starszych, puszczańskich drzewostanach wschodniej części kraju. Spotykam
Rysunek 8.294
Zer |esniaka czarnego Hylesinus crenatus F na wewnętrznej stronie kory (lot. B. i Z Schnaider)
Rysunek 8.295
Żer jesionowców Lepensinus na drewnie gałęzi leslonu (wg Nunberga. 1964) A - |esionown\ pstry Lepensinus fraxtni Panz . B - jesronowio. rdzawy L orni Fuchs
także w zadr/cwicniach jesionowych i drzewostanach w różnych częściach Polski. Nic ma znaczenia gospodarczego. gdyż. zasiedla drzewa obumierające i obumarłe.
Jesionowicc pstry - Lepr-risiiuis friLKini Panz. Roi się w połowie maja. Chodniki macierzyste zakłada na pniu i gałęziach drzew osłabionych. Chodniki mają kształt niepełnej klamry i przebiegają w pła-szezyźnie poprzecznej do włókien drewna. Chodniki larwalne liczne, ale nie stykają się ze sobą. na grubszym materiale są one prostopadłe do chodnika macierzystego, na materiale cictiszym w końcowej części mogą skręcać wokół obwodu gałązek irys. S.29śi. Przepoczwarczenie na pograniczu drewna i miazgi. Młode chrząszcze pojawiają się w końcu czerwca, lipcu i sierpniu i prowadzą żer uzupełniający, wgryzając się w swie/ą korę pędów i odrośli. Żer uzupełniający, powtarzany co mku przez kolejne generacje jesionowca na łych samych pędach, prowadzi do ich zniekształceń przypominających zrakowacema zwane różami jesionowymi (rys. S.2%1. Szkody te są powiększane przez to. że niże jesionowe są również miejscem zimowania chrząszczy
Podobną biologią charaktery żuje się je-sionowicc rdzawy, ale żerowiska tego gatunku mają krótkie i przeważnie w Kiełkowate ramiona chodników macierzystych, a chodniki larwalne w części początkowej przylegają do siebie Kolebki pnczwjikowe