72933 SDC10609

przy tym stówa: „Twoja czystość jest moją czystością, a moja czysty, ją czystością” (por. rys. 15). Ikonograficzne przedstawienie aktu oraz teksty zastępowały tu rzeczywiste działania. Po samooczysz_c^^:' okadzał wnętrze sanktuarium i wchodził doń, recytując fragment tutowany: „Rozdział (Zaklęcie) przy wkraczaniu do uświęconego n3,v i stępnie łamał pieczęcie naosu, w którym się znajdował posąg kulto^ i władając m.in. słowa: „Opieczętowana ziemia została złamana. I wody pokonane, szczątki Ozyrysa zostały z nich wydobyte. Zaiste dfem, by niszczyć boga w jego siedzibie, lecz przybyłem, by Umieją ¹ jego miejscu. Bądź ustanowiony na tym wielkim miejscu, Amonie-Re i naku! Jestem tym, który się wznosi do bogów. Król uczyni ofiarę, łem się czysty”.    ***$*

Gdy drzwi naosu zostały otwarte i w migotliwym świetle kaganka tw. piana ukazał się pozłacany posąg bóstwa, należało wypowiedz&H „Otwierają się bramy nieba, otwierają się bramy ziemi. Geb wypowiada ^ wienie wobec bogów na ich miejscach. Bramy nieba są otwarte, Dzi^.S^l>-gów promienieje, Amon, Pan Karnaku, stoi wzniesiony w swym wielkim* cu. Wielka Dziewiątka jest wzniesiona w swej siedzibie...” Wszystkie te oU śd kapłan-cełebrant wykonywał sam, on jeden miał prawo spojrzeć w t*? stwa. Towarzyszący mu kapłan-lektor w sąsiednim pomieszczeniu oczy*! w tym czasie stół ofiarny z pozostawionych tu poprzedniego dnia ofiar, ^ także czytać właściwe słowa, podczas gdy główny celebrant dokonywaj nyeh rytualnych czynności przy posągu kultowym. Należało go wyjąć z na* ustawić na specjalnie przygotowanym w tym celu miejscu. Teraz kapłan % przed bóstwem na twarz, czemu towarzyszył następujący tekst .Rozda*; położeniu się na brzuchu*:

.Bądź pozdro lam miejscu! Po twego gniewu! opadł podczas I niektóre sceny J tualnie oddawał Amona-Re i poi „Bądź pozdi Wszyscy ludzie książę wszystk się bogowie, kl bo, otwiera ho Amonie-Re, p wielkiej siedzi wyniosłych pi świętują! Ludi Dalsze rytu nutowego wc następował ki Kapłana* króla ql kolejnych i mu w trakcie nemach star meneie posą czym kapłan kapłanów, kt naprzyniesr śdowopowt całdo sankt nych ofiar żj otwierając d duszo, która jest przy tot wajęna myc Tefnut. Jes1 świątyni, nk toem, który to, czego ni na swym wi miejscu...” nowme kap hymnów (p Sinych zafc 'owej sytd

Rys. 15. Bogowie Atum i Montu dokonują puryfikacji króta Amenhotepa III (relief świątynny)

102