73434 P1090043

przypadku. Ale trzeba jeszcze wziąć pod uwagę taką ewentualność: książę, wzwiUik miastu na obwarowanie, udzielił mu pewnych przywilejów czy też zwolnień od'ciężarów i»l swoją rzecz (libertates). Tą drogą w kosztach obwarowania miastu uczestniczył Lewek Czarny, co by uzasadniało użyte w przekazie źródłowym sformułowanie, żc _n>iasto obwarował książę.

Kronika katedralna krakowska, spisana w drugiej połowie XIV w. wiadomość o obwa-rowaniu Krakowa zamieszcza przy ogólnej charakterystyce rządów Leszka Czarnego. Nic ma żadnego znaczenia to. że odnośna zapiska została pomieszczona pod r. 1279, data śmierci Bolesława Wstydliwego, bo stanowi ona rozwinięcie owej wiadomości o Wstydliwym, po którym Leszek objął rządy. Tu z kolei następstwem zwycięstwa Leszka nad jego przeciwnikami było. iż Cracovie et Sandomirie cmtates circumfodi iussit et cum linnu błaneari, rozkazał więc miasta Kraków i Sandomierz okopać fosami i obwarować drewnianym systemem umocnień²⁶. Nie ma tu żadnej sprzeczności w stosunku do poprzednich przekazów, ale zatracone zostało poczucie, iż obwarowanie miasta było jego pewnym przywilejem, choć zarazem wymagało znacznego wysiłku. Mocno tu natomiast wyeksponowano drewniany charakter konstrukcji obronnych, co nas całkowicie upewnia o wiarygodności w tym zakresie poprzednich przekazów. Kronika katedralna krakowska bowiem wydaje się w tej sprawie od nich niezależna.

Można bowiem by tu sobie postawić pytanie, czy budowa systemu obronnego Krakowa, przedsięwzięta w 1285 r., mogła być już w tym samym roku wykonana, jak to zdaje się wynikać z roczników Traski i małopolskiego (rodem anno munivit). Zamierzenie było zbyt duże. aby mogło być wykonane w ciągu niecałego roku. Samo okopanie miasta fosą wymagało wszak ogromnego wysiłku, a cóż powiedzieć o zgromadzeniu budulca i o wykonaniu odpowiednich konstrukcji.

Nie ulega wątpliwości, że tworzony począwszy od 1285 r. system fortyfikacyjny miasta, choć na pewno niewystarczający, musiał być bardzo kosztowny. Trudno byłoby dziś ocenić sztukę budowlana, jaką się posłużono w jego zamyśle i wykonaniu. Wykorzystano przypuszczalnie wszystkie naturalne przeszkody utrudniające dostęp do miasta, a konstrukcje drzewne wznoszono tam, gdzie dostęp był najłatwiejszy. Nie ulega wątpliwości, ze system obronny wykonano bardzo szybko. Nie zdobyli miasta w 1287 r. Tatarzy, a jak nas informują roczniki Traski i Sędziwoja, zostało ono wydane czy poddane po śmierci Leszka Czarnego (1288) Henrykowi IV Probusowi przez rzeźników krakowskich, co mogło sę stać tylko przez otwarcie bramy, być może tej, którą pieczy rzeźników powierzono N‘»c ulega ntżf wątpliwości, że tego systemu obronnego me uważano za wystarczający, bo rychło dyszymy o wowych przadaęsrzipcinch fortyfikacyjnych. Łączą się one z panowaniem Wacława O w Krakowie.

Rocznik maąoainy krakowskich, ogłoszony drukiem pod nazwą Rocznika świętokrzyskiego. i iw 111 11 pod datą 1298 r. wiadomość, żc mieni tempore Bahemt Cracmiam mmrmmm¹'. w tym ramym czasie Gaem „wymurowali Kraków", tzn. osoczyf maran śesi to żnośb ważwe. ho związane z Krakowem, a choć dowpitoaini, w drugiej pokmte

^m mrm hl *. aut—jw.