Pierwszą chronologicznie wersją rozwojową B. 534 był samolot B.634, opracowany w roku 1936. W nowej wersji zastosowano szereg zmian, które miały poprawić aerodynamiką samolotu. Karabiny maszynowe przeniesiono do wnętrza kadłuba nad silnik, zmniejszono opór czołowy chłodnicy wody, podwozie było jednogole-niowe, oprofilowane z owiewkami kół, a pneumatyki niskiego ciśnienia. Dla samolotu B.634 przewidywano poza dwoma karabinami maszynowymi umieszczonymi nad silnikiem działko miedzy cylindrami silnika. Pierwszy prototyp B.634.1 z silnikiem HS12 Ycts zbudowano z kabiną odkrytą, jego-osiągi nieznacznie przewyższały osiągi samolotu B. 534 i w związku z tym do produkcji nie został zakwalifikowany. Drugi prototyp z kabiną zakrytą, o lepszych osiągach zbudowano dopiero wtedy, kiedy powstał prototyp dolnopłatu myśliwskiego Ania B.35, przewidywanego na następcę myśliwca B. 534.
Na pierwszym prototypie B.634.1 wypróbowano w locie działko lotnicze Oerli-kon FFS.
W roku 1938 zbudowano następną wersję oznaczoną numerami Bk.534.501—555. W odróżnieniu od samolotu B.534 wersja i ta, podobnie jak B.634, budowana była specjalnie dla zastosowania do jej napędu silnika Hispano-Suiza 12 Ycrs.z wstawionym między cylindrami silnika 20 mm działkiem lotniczym Oerlikon FFS20. Zmiana silnika pociągnęła za sobą szereg zmian konstrukcyjnych. Za silnikiem musiano zmieścić komorę zamkową działka i pojemnik z amunicją, w wyniku czego konstruktorzy znacznie zmniejszyli zbiornik paliwa i zamontowali nowy dodatkowy zbiornik w środkowej części górnego płata. Kabina pilota została przesunięta do przodu, a tylna część kadłuba przedłużona. Poza działkiem nowa wersja uzbrojona była w dwa karabiny maszynowe po jednym na boku kadłuba. Wloty powietrza do chłodnicy oleju umieszczono przed nasadą skrzydeł.
Samoloty tej wersji latały jednak bez działka FFS20, które wytwórnia otrzymała w minimalnej ilości, wystarczającej jedynie do uzbrojenia kilku samolotów. W miejsce działka wytwórnia montowała trzeci karabin maszynowy ioz. 30.
W rezultacie nowa wersja okazała się samolotem wolniejszym i gorzej uzbrojonym niż samoloty czwartej serii.
Po zajęciu Czechosłowacji przez Niemców, na żądanie władz okupacyjnych dokończono produkcję tej wersji, realizując drugie zamówienie na 66 samolotów Bk.534.
Samolot Ania B.534 był jednomiejsco-wym, jednosilnikowym dwupłatem myśliwskim o konstrukcji mieszanej z trójgole-niowym podwoziem stałym.
KADŁUB. Konstrukcja kadłuba składała sic ze stalowych rurek łączonych nitami i śrubami, tworzących kratownice. W przedniej części kadłuba znajdowało sie łoże silnikowe. Przednia cześć kadłuba, aż za kabinę pilota, pokryta byfa arkuszami blachy, z których cześć przynitowa-no do konstrukcji, a cześć dawała sie zdejmować. Tylna cześć kadłuba miała oprofilowanie z drewnianych wręg i podłużnie, pokryte płótnem. Zakończenie kadłuba na wysokości usterzenla pokryte było blachą.
PODWOZIE. Podwozie było trójgoleniowe z jedną golenią elastyczną wyposażoną w amortyzator olejowo-powietrzny. Rozstaw kół podwozia wynosił 1,975 m, opony typu Dunłop miały wymiary 800 X 150 mm lub 850 X ISO mm. Koła wyposażone były w hamulce pneumatyczne. W serii 3 i < samolot wyposażony był w owiewki kół. Przy eksploatacji płatowca na lotniskach polowych owiewki okazały sie nieprzydatne, ponieważ dostawały sie pod nie trawa i gTudki ziemi. Z tego powodu owiewki
7