140 Iłuiknki maki i śrcduioku(>aUiro wc ze .Cciaiiiiiiii / iitnydi materiałów
- odstęp między osiami pali wynosił 3.5d {d - Średnica pala), stopy i lawy opierające się na palach były sztywne.
głowice palt drewnianych były osadzone w betonie na głębokość 300-600 mm. żelbetowych 100-150 mm. a zbrojenie podłużne pali wpuszczone w beton na głębokość 300-400 mm,
- odległość pala od krawędzi bocznej fundumentu wynosiła 300-400 mm. Studnie opuszczane (rys. 4.2d. e. 1) stosuje się w przypadku, gdy liczba
i długość potrzebnych pali jest zbyt duża. Najczęściej stosowane są studnie z betonu i żelbetu, rzadziej z cegły lub stali. Studnie mogą być stosowane zarówno w gruntach nawodnionych, jak i nięnawodnionych. Wykonuje się je na powierzchni terenu, a następnie opuszcza, wybierając gruni z wnętrza sposobem ręcznym lub mechanicznym.
Obecnie coraz więcej obiektów lokalizowanych w zwartej zabudowie miejskiej ma fundamenty w postaci ścian szczelinowych wykonywanych metodą Jet Groutiiig 1139], Metoda ta polega na iniekcji wysokociśnieniowej betonu natryskowego lub zawiesin iłowo-cementowych. Zawiesina iłowa, zwana zwykle bentonitową, jest mieszaniną ilu i wody o ciężarze objętościowym około 10.5-12.9kN/nł3 Ma ona właściwości tiksoiropowe, odpowiednią lepkość i stabilność. Ściany są wykonywane w wąskoprzcstr/ennych wykopach szerokości od 0,4 do !.2m. Wykopy są drążone sekcjami za pomocą specjalnych koparek o łyżkach dostosowanych do szerokości wykopu (rys. 4.3). Długość sekcji - odcinka między dwoma stykami betonowania - wynosi zwykle 5 metrów. Właściwości tiksoiropowe zawiesiny oznaczają, że ma ona możliwość przechodzenia z. zolu w żel i odwrotnie Inaczej mówiąc, pozostawiona w spokoju zastyga, natomiast poruszona upłynnia się. Ściany betonuje się metodą Contraclor, co oznacza, że mieszankę betonową pompuje się bezpośrednio na dno wykopu, skąd wypiera ona lżejszą zawiesinę, Zawiesinę tę. po wyeliminowaniu z niej (w stacji oczyszczania) okruchów gruntu, można użyć ponownie.
kolejność prowadzenia prac jest następująca. Najpierw wykonuje się murki prowadzące, które wyznaczają wykop (rys. 4.3a). Następnie rozpoczyna się drążenie wykopu, wtłaczając w miejsce wydobytego gruntu zawiesinę bentonitową (rys. 4.3b), W gotową szczelinę wypełnioną zawiesiną bentonitową wprowadza się zbrojenie (rys. 4.3c) i następnie wykop wypełnia się betonem. Ściany szczelinowe stosowano początkowo jako ochronną obudowę wykopów, a ściany konstrukcyjne budynku wykonywano niezależnie. Było to jednak rozwiązanie nieekonomiczne Znacznie bardziej opłacalne jest wykonywanie ścian szczelinowych, które są jednocześnie ścianami konstrukcyjnymi budynku. Stanowią one fundament i obudowę wykopu, zabezpieczającą sąsiadujące obiekty. Mogą również pelnit lunkcję zagłębionych w ziemię wodoszczelnych ekranów izolacyjnych dla SMljlowisk odpadów Ekrany przechodzą pi zez nawodnione grunty piaszczyste, zagłębiają się w niżej leżących, nieprzepuszczalnych warstwach gleby, tworząc
wodoszczelną barierę. W ten sposób wody gruntowe zostają zabezpieczone przed zanieczyszczeniem szkodliwymi substancjami migrującymi / miejsc, w których gromadzi się odpady.
glgbiano ftzcsrtry
R)s. 4.3. Fundamenty w postaci ścian szczelinowych wg 1139]: a) faza pierwsza - murki prowadzące, b) faza druga - drążenie wykopu, c) faza trzecia - wypełnienie zawiesiną bentonitową
3 - elementy rozdzielacza, 4 - zbrojenie, 5 - wkładki styropianowe. 6 - dźwig. 7 - lewar regulujący nacisk na urządzenie skrawające, H - prowadnica. V - pompa. 10 - urządzenie skrawające. II - dostarczanie zregenerowanej zawiesiny
Wytyczne projektowania i wykonywania fundamentów szczelinowych podano w instrukcji ITB nr 230 z 1980 r.
Spośród wdrożonych w naszym kraju przed kilku laty nowych rozwiązali technicznych i technologicznych w dziedzinie fundamentowania można wspomnieć o metodach zabezpieczania skarp przed ruchami usuwiskowymi bez stosowania ciężkich ścian oporowych. Zabezpieczanie skarp metodą gwożdziowania (rys. 4.4a) polega na tym, że po podcięciu skarpy umieszcza się w gruncie kilka rzędów tzw. gwoździ, tj. nawierconych otworów, w które wprowadza się zbrojenie w postaci prętów stalowych, a następnie otwory zalewa się od dołu zaczynem cementowym. Otwory wykonuje się ukośnie w stosunku do poziomu terenu. Nośność gwoździ gruntowych zależy od ich długości, średnicy i rodzaju gruntu. Przykładowo - jak wykazały próbne obciążenia - gwóźdź gruntowy o średnicy