79786 Image0041 (2)

...kiedy egiptolodzy natykają się na problemy związane z techniką budowlaną, wówczas ujawnia się ich niewiedza.

na to jest przypadek Gantenbrinka, który złamał „zasadę”, jak również przypadek dra Abbasa, którego oficjalny raport w sprawie Gizy nie mógł przez długi czas doczekać się publikacji. Osoby, z którymi kontaktowałem się pisząc ten artykuł, mówią, że ich liczne doniesienia wciąż czekają na publikację, ponieważ stale coś ją opóźnia. Ten rodzaj kontroli nie ma oczywiście nic wspólnego z nauką i jest cenzurą, jeśli nie kneblowaniem. W rezultacie jedni mówią o poważnych zaległościach, a inni o ukrywaniu prawdy.

Dlaczego Najwyższa Rada Starożytności tak bardzo karze za publikowanie naukowych doniesień bez jej zezwolenia, przy czym tą karą często bywa odmowa dostępu do egipskich stanowisk archeologicznych? To są, najdelikatniej mówiąc, dyktatorskie metody, które nie mają nic wspólnego z naukowym podejściem.

Nikt nie kwestionuje tego, że to Egipt decyduje o tym, kto, kiedy, gdzie i w jakim zakresie kopie, nawet jeśli w rzeczywistości, w świetle powiązań Najwyższej Rady Starożytności z ARCE. tak właśnie nie jest. Kiedy już jednak pozwolenie zostaje udzielone, uczestniczący w badaniach naukowcy i organizatorzy powinni mieć prawo swobodnego decydowania

0    tym, kiedy i gdzie opublikują wyniki. Zamiast tego są kneblowani przez Najwyższą Radę Starożytności i muszą czekać na zgodę na ogłoszenie wyników i jeśli ją w ogóle dostają, muszą czasami dokonać redakcyjnych zmian, i wszystko to dzieje się bez jakichkolwiek ocen z zewnątrz.

Jeden z moich rozmówców stwierdził nawet, że podejście Hawassa to nic innego jak dezinformacja, że rozmyślnie wykoślawia naukowe wyniki, które nie pasują do standardowej wersji dziejów starożytnego Egiptu. Sprawując nad tym wszystkim osobistą kontrolę może skutecznie utrzymywać status ąuo egipskiej historii. Jego ręka jest wyraźnie widoczna w jego kłamliwej wersji raportu z 2009 roku na temat prac odwadniających prowadzonych wokół Sfinksa. I znowu pojawia się pytanie: dlaczego?

Odpowiedź na nie już znamy: Hawass usiłuje utrzymać uzgodnioną wersję historii starożytnego Egiptu. Z tego powodu często wybiera Hancocka, Bauvala i Westa. Zdaje sobie sprawę, że to najgłośniejsi i najniebezpieczniejsi badacze, którzy mogą wystąpić przeciwko niemu, jednakże nie są oni odosobnieni w swoim gniewie przeciwko niemu. Hawass zaprzecza odkryciom, kiedy nie są zgodne z jego stanowiskiem,

1    oczernia każdego, kto śmie mieć inny pogląd i nie ogłasza go poprzez jego biuro.

W roku 2008 profesor Barry Kemp doniósł o swoich badaniach miasta Amarna zbudowanego przez buntowniczego faraona Echnatona. Ten faraon był najwyraźniej pogardzany i po jego śmierci starożytni Egipcjanie starali się usunąć wszelkie wzmianki o jego istnieniu. Doniesiono, że Kemp i jego zespół znaleźli w Amarnie resztki szkieletów, które noszą „ślady niedożywienia, ogromnego wyczerpania oraz zgonów w bardzo młodym wieku, z jakimi nie spotkano się dotąd w czasie prac wykopaliskowych prowadzonych w miejscach pochówku faraonów”.²⁰ To dowodzi, że Echnaton stworzył brutalny reżym, który miał niewielu zwolenników.

Hawass z miejsca skrytykował te odkrycia i poprzez egipską agencję prasową oskarżył archeologów o „zniekształcanie historii”. Stwierdził, że ich odkrycia „nie są oparte na żadnych możliwych do przyjęciach naukowych dowodach”, i dodał, że „budowa miasta Echnatona wynikała z obsesji starożytnych Egipcjan, podobnie jak piramid w Gizie, i że robotnicy chcieli stworzyć coś, z czego naród mógłby być dumny”. W rezultacie tych komentarzy Hawassa określono jako „nurzającego się w bezsensownym szowinizmie”.²¹

Hawass jest bardzo dumny także z tego, że „działa na rzecz wzmocnienia Egipskiego prawa w sprawie antyków” i że w roku 2002 „pracował nad uchwaleniem nowego prawa zakazującego prowadzenia wykopalisk w Górnym Egipcie... i zachęcającego do dokumentowania i ochrony, zamiast do wykopalisk”.²² Hawass jest dumny z tego, że powstrzymał wszystkie prace wykopaliskowe w Górnym Egipcie! Zastanawiające dlaczego. Nikt nie przeczy, że dokumentowanie i ochrona są ważne, ale żeby rezygnować na ich rzecz z pozostałych badań i żeby sankcjonować to prawem, zamiast po prostu załatwić wewnętrznymi wytycznymi... dziwne.

W czasie wywiadu w sprawie teorii geologa Roberta Schocha głoszącej, że Sfinks jest znacznie starszy od piramid, oświadczył: „Geolodzy mogą sobie udowadniać to, co mówi Schoch, ale według mnie jako egiptologa datowanie Sfinksa jest jasne”.²'¹ Krótko mówiąc, bez względu na dowody Hawass utrzymuje, że wszystko jest dla niego „jasne”. Wyraźnie widać, że egiptologia jest dla niego religią, a nie nauką. Wielu ludzi zgadza się, że taki jest stan „egiptologii pod rządami Hawassa” i desperacko pragną zmiany.

Egiptologia i stojące przed nią wyzwanie

Niezależnie od Hawassa, którego można i należy winić o wiele rzeczy, należy również zauważyć, że egiptologii jako nauce potrzebne są poważne wiosenne porządki. Być może dla wielu będzie niespodzianką to, że od około 1840 roku paradygmat egipskiej historii tkwi sztywno w tym samym miejscu. Dane wynikające z poważnych naukowych badań są często odkładane na bok, aby utrzymać ten dogmat, którego w sposób wręcz religijny trzyma się Hawass i wielu innych „naukowców”.

W roku 1984 pobrano z płaskowyżu Gizy 85 próbek, w tym pięć z samego Sfinksa, i poddano je datowaniu metodą węglową. Wyniki wskazały na okres między 3809 do 2869 rokiem p.n.e. To oznacza, że przyjęta chronologia budowy egipskich piramid w Gizie nie zgadza się o 200 do 1200 lat. Bauval cytuje Marka Lehnera, który oświadczył: „Ta piramida w Gizie jest o 400 lat starsza, niż sądzą egiptolodzy”.²⁴

W latach 1950. Zakaria Goneim. ówczesny główny inspektor Egipskich Starożytności, odkrył nietknięty sarkofag w piramidzie faraona trzeciej dynastii Sechemcheta. Kiedy go otworzono, okazało się, że w środku nie ma mumii. Sarkofag był pusty. W tym przypadku z całą pewnością nie można było obwiniać złodziei grobów. W wielu przypadkach, w tym w przypadku Wielkiej Piramidy, jako powód zastania pustych sarkofagów egiptolodzy podają grabież grobowców. Gdyby to były przypadki kryminalnych dochodzeń, wówczas na podstawie istniejących dowodów mało któiy detektyw doszedłby do podobnych wniosków.

Egiptologia patrzy z lekceważeniem na starożytne zapisy, takie jak historyka Diodora Sycylijskiego z pierwszego wieku p.n.e., który napisał, że żaden faraon nie został pochowany w piramidzie, którą zbudował dla siebie, i że chowano ich w sekretnych miejscach.

40 • NEXUS

STYCZEŃ-LUTY 2010