Nerkowa regulacja równowagi kwasowozasadowej j 557
światło kanalika ■ komórka . krew
I (włośniczka okołokanalikowa)
— _ ścisłe złącze
RYC. 37-3. Tworzenie kwasoty miareczkowej w kanaliku bliższym. CA - anhydraza węglanowa; # - pompa zależna od trifosfatazy adenozyny (ATP-azy); O - nośnik białkowy; F - przefiltrowany; S - wydzielony.
1. Kwasota miareczkowa zależy przede wszystkim od tych jonów H*, które zostają związane w reakcji przekształcenia HP042~ w HJP04~. Dodatkowe źródła kwasoty miareczkowej to kreatynina, kwas moczowy, kwas fi-hydroksymasłowy oraz S042~.
2. Kwasota miareczkowa nie jest wyznacznikiem całkowitej ilości jonów H+ wydzielanych przez kanaliki, ponieważ duża część tych jonów łączy się z HC03~, tworząc H2C03, i wobec tego jest usuwana z moczu pierwotnego w postaci C02.
3. Kwasota miareczkowa jest miarą zawartości słabych kwasów. Nie jest natomiast miarą tej ilości jonów H+, które wiążą się z amoniakiem (NH3), tworząc jon NH4 , ponieważ pK' dla układu NH^NH^ ma wysoką wartość (9,2).
4. Kwasota miareczkowa jest wytwarzana głównie w kanalikach bliższych nefronu. Dodatkowe ilości kwasoty miareczkowej powstają wzdłuż cewek zbiorczych na skutek działania pompy H+-ATP.
jj-] Wydalanie H2P04“. Wymiana jonu H* na Na* przekształca dwuzasadowy fosforan sodu (Na2HP04) przesączu kłębuszkowego w fosforan dwuwodorowy (NaH2P04) usuwany z moczem jako kwasota miareczkowa. Jon H* wydzielony do światła kanalika reaguje wobec tego raczej z przefiltrowanym HP042~ niż z przefiltrowanym HC03".
1. Jon HPO*2- stanowi, obok HC03", główną sprzężoną zasadę przesączu kłęb uszkowego*. Ponadto para HP02~/HJP04 stanowi korzystny układ buforowy ze względu na pK\ które wynosi 6,8.
“ M ^ ?5% pra€filtrowanych jonów HPOi?' resorPcji. jedynie 25% tych jondw nerka może wyko-