Błona komórkowa
Desmosomy są typowymi zwornikami komórek kręgowców. Występują prawie] we wszystkich tkankach narażonych na mechaniczne działania otoczenia. Pojawi® ją się już we wczesnym okresie rozwoju zarodka, zapewniając tkankową organi^H cję narządów. Komórki guzów nowotworowych są pozbawione desmosomów! a*i może być przyczyną powstawania przerzutów, gdyż komórki nie są ze sobą moesfl związane. Również przejściowe lub stałe upośledzenie komórek w ekspresji białe® desmosomalnych manifestuje się różnymi chorobami skóry, takimi jak pęcherzy* lub łuszczyca skóry. Półdesmosomy (hemidesmosomy) są strukturalnie podobne doj opisanych wyżej desmosomów, z tym że występują w podstawowej warstwie ko-j morek nabłonka spoczywającej bezpośrednio na tkance łącznej skóry właściwej. Półdesmosomy wiążą błonę komórkową bazalnej części komórek nabłonka do błon® podstawnej, spoczywającej na siateczkowatej błonie podstawnej skóry właściwe* (ryc. 3.2.8) (patrz rozdz. 2.1.1). Półdesmosomy różnią się ponadto od desmosomów! brakiem desmoplakiny I i U oraz desmogleiny, które są zastąpione ich homologamriJ Płytka przybłonowa hemidesmosomów jest związana z błoną komórkową za po-] mocą białek transbłonowych z rodziny integryn (białka transbłonowe przekazująca sygnały z macierzy pozakomórkowej do cytoszkieletu).
Ryc. 3.2.8. Fotografia mikroskopowo-elektronowa przekroju fragmentu nabłonka warstwy rozrodd® (stratom germinatiwum) naskórka żaby (Rana temporaria). Fotografia obrazuje szereg połówek desm® somów. Półdesmosomy (PDs) wiążą błonę komórkową bazalnej części komórek nabłonka do błon podstawnej. spoczywającej na siateczkowatej błonie podstawnej (strzałki) skóry właściwej (WSw)^|
Połączenia przylegające opasują całkowicie komórki nabłonków, tuż pod poł® czeniem zamykającym, tworząc spinający pas, ale mogą również mieć postać guzie* kowatą podobną do desmosomów. Pasmowe połączenia przylegające, jeżeli zajmn-j ją szerokie obszary, nazywa się obwódkami przylegania lub strefami przylegał* (zonule adherentes). Występują głównie w komórkach nabłonkowych, ale także w kad diomiocytach i komórkach mięśni gładkich (ryc. 3.2.9). W rejonie połączenia przy* gającego, tuż pod błoną komórkową, jest zagęszczenie cytoplazmy, przypominają^ płytkę desmosomalną o luźnej strukturze. Przez płytkowe zagęszczenie cytoplazmp przenikają cienkie mikrofilamenty (8 nm) zbudowane z białka aktyny. Wchodzą