Rys. 390. Róinc rodzaje nitów
płaskie zagłębienie, stosując odpowiednio zaostrzone wiertło. To zagłębienie można jeszcze staranniej uformować przez silne wbijanie kulki stalowej (np. z łożyska rowerowego).
Podczas montażu drobnych części zabawek i modeli można główki nitu zagłębić, jak na rys. 390a. W tym celu należy krawędzie otworów w blaszkach I i 2 rozwiercić wiertłem o większej średnicy, aby powstały stożki, w których będą osadzone główki nitu.
Do łączenia niektórych części z tworzyw sztucznych stosuje się nity aluminiowe — rurkowe. Taki nit 3 (rys. 390b) ma od wewnątrz wywiercony „ślepy” otwór 3a. Jeżeli nit stosujemy do łączenia materiałów elastycznych (np. skóra) lub kruchych (np. bakelit), to należy przed roznitowaniem główki założyć dopa
sowaną podkładkę metalową 4. Następnie stalowym stożkiem 5 (rys. 390c) rozgniatamy rurkowy trzonek nitu formując okrągły kołnierz. Podczas łączenia tworzyw sztucznych lub materiałów kruchych, należy unikać stukania młotkiem w' stalowy stożek 5. Najlepiej formować
kołnierz nitu przez zaciski i krótkiego stalowego stożk dzy szczękami imadła.
Do łączenia skóry częst< się nity „widełkowe" (fys. przełożeniu przez otwory 1 części, widełki nitu rozchj boki, jak na rys. 390e. Na kać dodatkowego rozklepyw giętych końcówek nitu.
Jeżeli nie dysponujemy n towymi. to rnożna z pow wykonać nity z drutu lub p dzianego, a nawet z obcięb dzia. Przed roznitowaniei pręt obciąć i opłłować tak. końce miały powierzchnie prostopadłe do podłużnej Następnie dolną część la I opieramy na kowadle 2.
Między łączone części 3 wadło 2 wkładamy grubą 5. Dopiero teraz młotkiem my górną część "> nitu n kształt półkolisty. Obrać przedmiot, usuwamy pot i formujemy młotkiem dr la nitu.
Rys. 391. Sposób formowania główek nitów
lr