atlas hub55 jpeg

Pot. 193. Powierzchnia owocników jest filcowata do szczeci_nlas_tej, szarobiała (P. Łakomy) ^J^Hymenoforjest bla^towatioabjaszk. zbiegaj, si_ę domiejsca przytwierdzenia z p_odlożem (R Łakomy)

Siedzuń - Sparassis Fr.

Systematyka - gromada: Basidiomycota, klasa: Agaricomycetes, podklasa: Agaricomycetldae, i/«|d: Polyporoles, rodzina: Sparassidaceae.

Cechy rodzaju - grzyby naziemne, rosnące w kontakcie z korzeniami drzew, pasożyty i sa protrofy. Owocniki jednoroczne, mięsiste, rozgałęzione, wyrastające z trzonu. Hymenofor ijladki. Miąższ woskowaty, białawy. Zapach przyjemny, korzenny. Smak łagodny, orzechowy, /arodniki elipsoidalne, gładkie, białe. W Europie znane 4 gatunki.

Siedzuń sosnowy-Sparassis crispa (Wulfen) Fr.

Synonimy polskie kozia broda kędzierzawa, kozia broda włoska, kwoka, orysz, płaskorz, płaskosz kędzierzawy, płaskosz skorokop, sorokop, sieduń, siedź, siedzuń borowy, szmaciak, szmaciak gałęzisty, strzę-piak kędzierzawy.

Synonimy łacińskie (6) - Clavaria crispa Wulfen, Cla\/aria crispa (Scop.) Sacc., Manina crispa Scop., Masseeola crispa (Wulfen) Kun-tze, Sparassis radicata Weir., Sparassis crispa var. crispa (Wulfen) Fr.

Środowisko i występowanie w lasach iglastych i mieszanych z udziałem sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris L.), czasami w lasach komunalnych i parkach, najczęściej na żywych korzeniach sosny, rzadziej na pniakach i zamarłych korzeniach. Występuje również na świerku (Picea sp.), jodle (Abies sp.) daglezji (Pseudotsuga sp.), modrzewiu (Larix sp.). Spotykany od lata do jesieni (najczęściej od lipca do października). Rzadki.

Owocniki - jednoroczne, pojedyncze, rzadko w parze, nieregularnie kuliste, silnie rozgałęzione, kalafiorowate, duże, 100-250 (-400) mm szerokości, 100-150 mm wysokości i masie do 6 kg.

Składają się z licznych, gęsto ułożonych łopatek (listków) tworzących się na rozgałęzieniach wyrastających z krótkiego trzonu zagłębionego w korzeniu porażonego drzewa. Powierzchnia łopatek obustronnie gładka, kremowa, z wiekiem ciemniejąca do żółtawoochrowej. Brzegi łopatek spłaszczone, faliste i ząbkowane, wyraźnie brązowe. Trzon krótki, gruby, w kolorze białoszarym. Miąższ elastyczny i soczysty do woskowatego, białokremowy. Hymenofor gładki, na powierzchni łopatek. Zapach przyjemny, korzenny. Smak łagodny, orzechowy. Jadalne.

Zarodniki podstawkowe - wysyp ochro-wy do różowoochrowego. Zarodniki owalne, u podstawy ostro zakończone, gładkie, bezbarwne, z kroplami, 4,5-6 x 3,5-4,5 pm.

Znaczenie - saprotrof i pasożyt, atakuje korzenie, wywołuje zgniliznę brunatną drewna.

Ochrona - nie jest praktykowana.

Uwagi - występuje w lasach sosnowych i mieszanych, z przewagą starodrzewia sosnowego. Wyrasta z ziemi, ale w kontak cie z korzeniami drzew. Owocniki podob no smaczne. Podobny do: (1) szmaciaka dębowego (Sparassis laminosa Fr.), który występuje rzadziej, atakuje korzenie dr/ew