File0035 (2)

R*~    5

Przyjmując, że układ rezonansowy ma małe straty, tzn. = 4 jest małe, mamy

a więc

^UC _    _1_______________

V(₁₊x)^ R² C² + (2XłX²)²

V?

2 2 R

(2x)²

(24.27)

bo dla częstości w pobliżu rezonansu - x jest mało. Analogicznie

(24.28)

^C° V w* R²"Ć² ♦ (2x)²

Zauważmy, że dla x » 0 (częstość rezonansowa)

gdzie

^U°    ¹    n    ¹

u" ’ “2'r:" ^Q " 2ifr;-R-c

o cj_r k c    r

O.

2 f OT

(24.29)

f - częstotliwość rezonansowe.

3est to jedna z najważniejszych wielkości charekteryzujęcych obwód rezonansowy, zwana dobroclę układu. Dla obwodu szeregowego mówi ona, ile razy w rezonansie wzrasta napięcie na elemen -tach C i L. Tak więc dla 0. » 1, charakterystykę częstotliwoś-ciowę w pobliżu rezonansu zapisujemy w postaci

U

U

ę

o

(24.30)

^UC

Przedstawiony na rysunku 24.5 wykres -- w funkcji "często-

^uo

tliwoścl względnej” x nazywa się krzywę rezonansowe. Zwróćmy uwagę na następujęce zależności:

-    uwielokrotnienie amplitudy napięcia yg-j w rezonansie

(tzn. dla f » f_f, tj. x « O)    o

^UC- ^QUo

-    pasmo częstotliwości obwodu, określone Jako zakres częstotliwości, dla których

	(^u_ę)	1
	W	* 7?
■nosi
		f
aft	B -	r TT

Właściwości filtracyjne obwodu rezonansowego polegają na znacznym wzroście am -plltudy napięcia wyjściowego. Jeśli częstotliwość napięcia podawanego na obwód leży w paśmie częstotliwości 8.

Wadę pojedynczego układu rezonansowego Jest zbyt wolny spadek napięcia wyjś -ciowego, na krawędziach pas-ma określonego przez często

tliwości f _f - | gdzie B =    .

^fr *

Rys.24.5. Krzywa rezonansowa

acznie lepsze charakterystyki w tym względzie mają sprzężone obwody rezonansowe, w których drgania istniejące w jednym obwodzie wpływają na zachowanie się drugiego obwodu. Na rys.24.5 podane 3ę różne typy sprzężeń elektrycznych układów rezonansowych.

W ćwiczeniu rozpatrujemy układ dwóch obwodów rezonansowych sprzężonych pojemnośclowo. Układ ten przedstawiony jest na ry -sunku 24.7.

65