FizykaII49101

487

ty są powierzchniami fal, pierwszy promieni zwyczajnych, drugi nadzwyczajnych w jednoosiowym krysztale dodatnim. Tu większa oś elipsy jest osią obrotu elipsoidy, którą kula całkiem osłania. Fig. 267 wystawia model, służący do uzmysłowienia

°bu tych powierzchni fal świetlnych w jednoosiowym krysztale

dodatnim.

W kryształach układu różnoosiowego i skośnóośiowego fala podwójna, wychodząca z każdego, w drganie wprawionego-Punktu eterycznego, nie ma kształtu w elementarnój geometryi opisanego, i nie na drodze obserwacyi, lecz za pomocą teorycz-oych, na zasadach mechaniki opartych, poszukiwań zbadaną została *). w takich kryształach, dla żupełnego braku fali kulistej, żaden z promieni nie podlega prawom zwyczajnego załamania; zatóm różnica między promieniem zwyczajnym i nadzwyczajnym całkiem tu upada, i w ostatecznym razie tylko jeszcze ⁽1° pojedynczych płaszczyzn załamania odnosi się, gdzie powierzchnia fali po przesunięciu przez nią płaszczyzn, mających Pewne położenie względem takiego kryształu, daje przecięcia koliste lub eliptyczne. Obie części takiój fali podwójnej schodzą się w końcowych punktach dwóch różnych linii prostych, zamykających pewien kąt. Linie te wskazują kierunki, w których światło obu rodzajów promieni przesyła się w krysztale z równą chyżością. One są osiami optycznómi. Kryszta-

mające takie dwie osie, t. j. przewodzące każdę płaską falę

) Obacz tom dodatkowy.