672
stąpi. Dla tego związku między ilością gazów, otrzymanych w elektrolizie wody, a mocą prądu, załatwiającego tę sprawę, przyrząd do rozkładu wody przez strumień eletryczny służący i stosowną rurką do mierzenia objętości powstających gazów zaopatrzony, otrzymał nazwę woUametru, czyli prądomierza chemicznego, o którym wszakże nadmienić tu muszę, iż obecność jego w kole łącznikowem bateryi dla wielkiego oporu przewodzenia, który sam wjej zakres wprowadza, na moc krążącego w niej prądu, nie mały wpływ wywiera i dla tego nie służy do ocenienia, prawdziwej jego mocy przed włączeniem tego mierniczego przyrządu lub wyłączeniem go, lecz daje tylko wyobrażenie o mocy prądr, już ■ przez woltametr znacznie osłabionego. Jeżeli przyrządy, służące do mierzenia mocy elektrycznego strumienia, nazywamy reoinc trami, to woltametr jest istotnie reometrem chemicznym, jeśli się pewną moc strumienia proporcyonalną do jego skutku elektrochemicznego, weźmie za jednostkę czyli miarę. Na propozy-cyę Jakobiego przyjęto za taką jednostkę moc tego strumienia, który w jednej minucie dostarcza z wody jeden centymetr sześcienny gazu piorunującego (tleno-wodorowego), sprowadzonego do temperatury 0° i prężności 760mm. rtęci. Co się tyczy ogó-łowego poglądu na sprawę elektrolizy, wspomnę'tu o zapatrywaniu się na nią Grotthussa ~), będącem podstawą wszystkich hipotez o elektrolizie składów podwójnych,' czyli tak zwanych składów pierwszego rzędu, których przedstawicielką jest woda; mówię hipotez, bo nie znając dokładnie ani natury elektryczności, ani wewnętrznej budowy ciał, rozpadających się pod wpł.V" wem prądu elektrycznego na swoje części składowe, możemy tylko hypotetyczne mieć wyobrażenie-o związku, zachodzącym między elektrycznością, a naturą elektrolitów.
Okoliczność ta, „że jony przy elektrolizie występują na wolność aż na elektrodach11, podczas gdy przy zwykłym chemicznym rozkładzie ciała złożonego części składowe każdego mole-kułu na tern samem miejscu,, gdzie on leży, od siebie się oddzielają, każe nam domniemywać się, iż po każdem rozdzieleniu
“) Grottliuss. Pliyaikali-sck ckem. Foisclumgeu. 1805. str. 115.-