4
szedł [dalej wwytkniętym kierunku, aż wreszcie triumfu tej sztuki przyczynił się w znacznej mierze Solski, jako wykonawca głównej roli. W ogóle dla rozwoju talentu dramatycznego styczność ze sceną ma znaczenie pierwszorzędne- Rostworowski spotkał się z wielką życzliwością ze strony Solskiego, co zawsze z dużą wspominał wdzięcznością. Po upadku pierwszej, a następnie drugiej swej sztuki otrzymał spokojną odpowiedź Solskiego:
„Napisz pan nową sztukę i zgłoś się pan z nią do mnie” *.
W 1914 r. opuszcza Rostworowski gościnny dwór w Czarkowach, który niebawem zniszczy pożoga wojny, i osiada na stałe w Krakowie. W r. 1917 ogłasza nowy dramat pt. Kajus Cezar Kaligula. Z wskrzeszeniem niepodległości rozpoczyna ożywioną działalność publicysty i krytyka. Równocześnie tworzy szereg dramatów, które treścią wiążą się z wstrząsami społeczno-politycznymi, jakie przechodziła świeżo organizująca się Polska. Były to więc sztuki aktualne, w których dość wyraźnie odbijały się ówczesne wypadki, oraz ból poety, że z nową Polską rodzą się stare błędy. W przekonaniu, że nowe czasy i wielkość stojących przed nami zagadnień
1 Kurier Warszawski. Nr 104 r. 1935.