minu przechowywania. W każdym razie pierwszą czynnością będzie zaznajomienie się ze sposobami szycia.
Szycie proste, (narzędzia i materjały: igła, nici, wosk, obwoluta, wkładka i leg je ułożone z aktów czterostronnicowych bądź dwustronnicowych odpowiednio zagiętych).
Odpowiednich rozmiarów obwolutę załamujemy na linji styku karty tytułowej i grzbietu, a następnie linjujemy przy pomocy szablonu, zwykłym czarnym ołówkiem zewnętrzną stronę grzbietu (por. str. 15). Drugą czynnością będzie załamanie wkładki, tej samej długości co obwoluta (po linji biegnącej 1—2 cm od brzegu, równolegle do długośoi) i włożenie jej do obwoluty (której karta tytułowa leży frontem do powierzchni stołu, a karta końcowa i grzbiet, trzymane lewą ręką, stoją frontem do szyjącego) w ten sposób, aby częścią szerszą przylegała do strony wewnętrznej grzbietu, a załamaniem pokryła załamanie obwoluty. Następnie wkładamy prawą ręką pierwszą (początkową) legję, tak aby jej połowa początkowa przylegała do części wewnętrznej karty tytułowej, końcowa do części większej wkładki, a grzbiet do załamania wkładki. Po włożeniu legji przytrzymujemy ją ręką lewą, do prawej zaś bierzemy, przygotowaną uprzednio, igłę z nitką na-woskowaną r przebijamy od wewnątrz legję na załamaniu tak, aby igła przeszła przez załamanie wkładki i obwoluty, a wyszła na zewnątrz u nasady linji Ax rys. 6). Początkowo, wskutek braku praktyki lepiej jest przebić igłą otwór z odwrotnej strony t. zn. od strony zewnętrznej gsźbietu, u nasady linji Alf a dopiero w gotową już dziurkę wprowadzić igłę od środka legji. Następnie wbijamy igłę od strony zewnętrznej obwoluty, u nasady linji A2 i owiązujemy wewnątrz legji nitki, wystające z obu punktów przebicia (Aj i A2), obcinając zbędny koniec nitki. W dalszym ciągu przebijemy legję od wewnątrz (względnie j. w. robimy naprzód dziurkę), tak aby igła wyszła u nasady linji A3 i przez nasadę linji A4 wchodzimy igłą spowrotem do środka legji. Teraz musimy nitkę naciągnąć, gdyż przystępujemy do wiązania. Z reguły nitkę należy naciągać tylko w linji prostej, bezpośrednio przedłużającej załamanie obwoluty (wkładki albo legji) i to w kierunku zgodnym z kierunkiem szycia (przy tej legji od Ax do A4, rys. 6), a nigdy odwrotnym, gdyż przez to narazilibyśmy się na częściowe rozdarcie ostatnich aktów legji. Po dostatecznem, lecz nie nadmier-
25