i
CHIRURGIA ONKOLOGICZNA ffl
4. U chorych z guzem wychodzącym z miąższu płuca zaleca się różnicowanie pomiędzy drob-nokomórkowym (smali celi lung cancer - SCLC) i (non-small celi lung cancer - NSCLC) niedrob-nokomórkowym rakiem płuca. W trudnych przypadkach w celu zwiększenia dokładności diagnostycznej zaleca się wykonanie zestawu badań immunohistochemicznych. W trudniejszych przypadkach mogą być konieczne dodatkowe badania, takie jak ocena ultrastruktury tkanki. [IB]
5. W przypadku guza tworzącego struktury gruczołowe zaleca się różnicowanie pomiędzy rakiem o utkaniu wyłącznie oskrzelikowo-pęche-rzykowym (bronchioloalueolar carcinoma - BAC) a rakiem gruczołowym ze składową BAC lub bez niej. [1C]
6. U chorych na nowotwór płuca, u których diagnostyka różnicowa obejmuje pierwotnego raka płuca i nowotwory przerzutowe, w celu zwiększenia dokładności diagnostycznej zaleca się ukierunkowany zestaw badań immunohistochemicznych. [1C]
7. U chorych na nowotwór płuca, u których już dokonano oceny cech patomorfologicznych i stopnia zaawansowania nowotworu, oznaczanie markerów patobiologicznych i molekularnych jest właściwe w ramach badań naukowych, ale nie zaleca się rutynowego wykonywania tych badań w praktyce klinicznej. [1C]
8. U chorych na nowotwór płuca, u których już dokonano oceny cech patomorfologicznych i stopnia zaawansowania nowotworu, poszukiwanie przerzutów ukrytych łub mikroprzerzutów za pomocą specjalistycznych technik patomorfologicznych bądź molekularnych nie ma wystarczającej przydatności klinicznej i nie jest zalecane. [1C]
1. Zalecamy, aby u każdego pacjenta z pojedynczym guzkiem w płucu (solitary pulmonary nodu-le - SPN) ocenić a priori prawdopodobieństwo nowotworu złośliwego - albo jakościowo za pomocą oceny klinicznej, albo ilościowo z wykorzystaniem sprawdzonego modelu. [1C]
2. Zalecamy, aby u każdego pacjenta z SPN widocznym na radiogramie klatki piersiowej ocenić wszystkie wcześniejsze radiogramy i wyniki innych właściwych badań obrazowych. [1C]
3. Zalecamy, aby u pacjenta z SPN wykazującym w badaniach obrazowych cechy wzrostu ustalić rozpoznanie histologiczne, jeśli nie ma do tego szczególnych przeciwwskazań. [1C]
4. Sugerujemy, aby u pacjentów z SPN, któ
rego obraz pozostaje bez zmian przez co najmniej 2 lata, nie prowadzić dalszej diagnostyki, chyba że guzek uwidoczniony w TK składa się wyłącznie z zagęszczeń typu mlecznego szkła; w tych przypadkach należy rozważyć wydłużenie corocznych badań kontrolnych. [2C] ’
5. U chorych z SPN ze zwapnieniem typowym dla zmiany niezłośliwej dalsza diagnostyka nie jest konieczna. [1C]
6. Zalecamy, aby u wszystkich chorych z nieokreślonym SPN widocznym na radiogramie klatki piersiowej wykonać TK klatki piersiowej, najlepiej w cienkich warstwach na poziomie guzka. [1C]
7. Zalecamy, aby u wszystkich chorych z nieokreślonym SPN widocznym na tomogramie komputerowym klatki piersiowej ponownie ocenić wcześniejsze badania obrazowe. [1C]
8. Zalecamy, aby u chorych z prawidłową czynnością nerek i nieokreślonym SPN widocznym na radiogramie lub na tomogramie komputerowym klatki piersiowej rozważyć wykonanie dynamicznej TK z podaniem środka cieniującego w ośrodkach dysponujących doświadczeniem w stosowaniu tej techniki. [IB]
9. Zalecamy, aby u chorych z małym lub umiarkowanym prawdopodobieństwem a priori nowotworu złośliwego (5-60%) i nieokreślonym SPN o średnicy >8-10 mm wykonać pozytonową tomografię emisyjną (positron emission tomo-graphy - PET) z użyciem deoksyglukozy znakowanej 18F (FDG) w celu określenia charakteru guzka. [IB]
10. Sugerujemy, aby u chorych z SPN o dużym prawdopodobieństwie a priori nowotworu złośliwego (>60%) oraz u chorych z małym guzkiem o średnicy <8-10 mm nie wykonywać FDG--PET w celu określenia charakteru guzka. [2C]
11. Zalecamy, aby z każdym chorym z SPN omówić ryzyko i korzyści związane z alternatywnymi strategiami postępowania i ustalić preferencje pacjenta. [1C]
12. U chorych z nieokreślonym SPN o średnicy >8-10 mm, którzy są kandydatami do leczenia
Rozpoznanie i leczenie raka pfuca 25