img085 (11)

Odważyć dokładnie około 0,004 g wzorcowego wodoromaleinianu ergometryny i postępować jak z substancją.    *

Pobrać po 20 cm^{1 2 3} roztworów do dwóch kolb stożkowych, a do trzeciej 2,0 cm³ wody. Do trzech kolb dodać kolejno po 4,0 cm³ roztworu aldehydu 4-dwumetyloaminobenzoesowego, zmieszać i odstawić na 5 minut.

Zmierzyć zawartość absorpcji promieniowania w 1 cm naczyńkach przy długości fali około 550 nm lub przy żółtym filtrze, używając jako odnośnika roztworu z trzeciej kolby.

Acydymetrycznie oznacza się preparat przez miareczkowanie kwasem nadchlorowym w środowisku niewodnym wobec fioletu krystalicznego jako wskaźnika.

Gramorównoważnik równa się 1 gramocząsteczce.

n. Wykonanie oznaczenia [10]. p. tab. 7, str. 186.

Ergotaminum tartaricum

Ergotaminy winian.

Ergotamina jest zbudowana z amidu kwasu D-lizergowego oraz kwasu pirogro-nowego, L-proliny i L-fenyloalaniny, połączonych w układ pierścieni heterocyklicznych.

Według FP IV preparat oznacza się analogicznie jak wodoromaleinian ergometryny.

Ergotamina jest zasadą jednokwasową (azot indolowy i azoty amidowe w części peptydowej nie mają praktycznie charakteru zasadowego). W cząsteczce winianu ergotaminy znajdują się dwa kationy ergotaminy i odpowiadający im dwuzasadowy anion winianowy reagujący z dwiema cząsteczkami kwasu nadchlorowego.

Gramorównoważnik równa się ^ł/₂ gramocząsteczki.

247

1

Wykonanie oznaczenia [10]. Odważyć dokładnie około 0,01 g substancji do kolby miarowej poj. 200 cm³, rozpuścić w 50 cm³ 1% roztworu kwasu winowego (ogrzewając w razie potrzeby), uzupełnić wodą i zmieszać.

2

Odważyć dokładnie około 0,01 g wzorcowego winianu ergotaminy i postępować jak z substancją.

3

Pobrać po 5,0 cm³ roztworów do dwóch kolb stożkowych, a do trzeciej 5,0 cm³ wody. Do trzech