img22501 djvu

228

maleńkiemi włoskami. Na głowie mają rożki, w pyszczku ssawkę, którą wysysają słodycz z kwiatów. Mają po sześć nóg. Skłądają jajka, z których wylęgają się gąsienice, wielkie szkodniki, bo zjadają liście drzew. Gąsienice zamieniają się w poczwarki, a z poczwarki wylatuje na wiosnę motyl. Chłopcy łapią motyle w worecizki, zrobione ze siatki. Pokazać wszystko na obrazku. — Króciutkie zostawienie opisu ćmy.

Zagadka.

Nie jest ptakiem, choć skrzydła posiada,

W dzień śpi, wieczorem do lampy wpada.

Modelowanie węża, oraz liter: ż, Ż, Z7, ć, Ć, O.

Rysowanie żaby, węża, ćmy i siatki do łapania motyli. Rysunek wolny: jak chłopczyk łapie motyla na łące.

Czytanie, śpiewanie i nauka wymoWy ż (żaba), Ż, U, ć (ćma), C, O, oraz połączeń z poprzednio przerobionemu

Sposób wymawiania: Ż wymawia się w ten sposób, że koniec języka zagina się do góry i zbliża do podniebienia twardego. Wskutek tego tworzy się szczelina, przez którą przepuszcza się prąd powietrza wraz z dźwiękiem, wytworzonym w krtani, na przywarte zęby. Ż jest spółgłoską zębowo-jezykowo-szczeli-nową, dźwięczną. — Porównać z poprzedniemi pod względem różnicy brzmienia i sposobu wymawiania.

Ć różni się od c tern, iż nie koniec języka tworzy zwarcie z górnemi zębami, ale średnia część języka z górnem podniebieniem. C jest spółgłoską zębowo-językową, podniebienną, złożoną, bezdźwięczną. — Porównać z poprzednio pozna-nemi w szczególności z, c.

Nauka pisania liter: ż, Ż, U, ć, Ć, Ó.