img25501 djvu

258

walać, ani targać. Chcecie mieć zawsze ładne książeczki, aby były zawsze, jak nowe. Prawda?

Powiastka. Nieszczęśliwa książka. Szkółka dla młodzieży, część n. — Na szkolnej ławce leżały dwie książki. Jedna była czysta i cała, druga była brudna i podarta.

—    Biedna ty jesteś — mówiła czysta książka do sąsiadki — czy byłaś na wojnie, żeś tak zniszczona?

—• Ach! — ^odpowiedziała z płaczem druga książka — jestem bardzo nieszczęśliwa. Kupiła mię pewna bogata gospodyni dla swego syna, a ten, jak widzisz, nie ma litości nade mną... Popatrz tylko, co on ze mnie zrobił!

To mówiąc, chciała pokazać swe rany sąsiadce. Wtem wiatr zawiał przez otwarte okno i porwał jej kartki. Podarte, posmarowane kartki latały po izbie, jak zeschłe listki w lesie.

WMżąc to, zawołała sąsiadka nieszczęśliwej książki:

—    A toś się dostała w dobre ręce! Tożto jakiś niepoczciwy chłopczysko! Mnie lepiej: mój Jaś szanuje mnie: choć cały rok mu służę, jestem jeszcze, jakby nowa.

—    O! biednaż ja, biedna! Któż mi teraz moje kartki pozbiera? — jęczała biedna, potargana książka.

—    Cóż ci pomoże zbieranie kartek, kiedy z nich już ani słowa przeczytać nie można? Lepiej idź do tego pana, co książki pisze, i do drukarza, i pokaż, jak się niegrzeczny chłopiec z tobą obszedł. ⁴

Posłuchała tej rady książka. Drukarz wydrukował to wydarzenie na wstyd niedbałemu chłopcu, a na naukę innym dzieciom.

—    Pokażcie, dzieci, swoje kisiążki. czy i u was jest która taka nieszczęśliwa?

Piosenka o książeczce.

Mam książeczkę nową,

Pięknie drukowaną;

Będę się też uczył,

Co wieczór i rano.

Książeczki nie splamię,

Bo się brudem brzydzę,

A co czyste, piękne,

To zawsze rad widzę.

Rozmowa o stworzeniu świata i o Bogu. — Opowiadanie o stworzeniu świata (według biblji), (o wielkości i wszechmocy Boga), a następnie odpylanie treści opowiadania.

Czytanie kursoryczne ustępu 1.: Ojcze nasz. — Poprzedzi czytanie wzorowe przez nauczyciela. Wierszyk jest tak wymowny i przystępny, iż nie ma potrzeby objaśniać podczas czytania treści wierszyka. — Gdy już dzieci umieją wierszyk należycie czytać, można im zadać do wyuczenia się go na pamięć. (Dzieci przy poprzednie®! uczeniu się wierszyków w klasie, powinny się przyzwyczaić do uczenia się odrazu całości).

Dykta't. Dzieci mają pisać więcej samodzielnie, t. j. przed pisaniom rozbierają podyktowane zdania, ale już nie na głoski, tylko na