1. Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie chemicznego i elektrochemicznego polerowania metali, parametrów procesu, oraz wyznaczenie wydajności prądowej elektropolero-wania.
2. Część teoretyczna
Polerowanie chemiczne i elektolityczne można rozpatrywać jako zabieg wykoń-czający lub zabieg wstępny, przeprowadzany na podłożu metalowym lub też powłoce. Zalety obrobionej tą metodą powierzchni to wiele specyficznych właściwości takich jak: duży współczynnik odbicia światła, mała pochodna profilu, mały współczynnik tarcia, wysoka czystość fizyczna powierzchni itp.
W procesie polerowania elektrolitycznego metal/stop zanurzony w odpowied-niej kąpieli w określonych warunkach elektrycznych i odpowiedniej temperaturze, mo-że rozpuszczać się na anodzie w ten sposób, że powierzchnia jego zostaje wygładzo-na i wybłyszczona. W przypadku polerowania chemicznego proces odbywa się bez-prądowo z dodatkiem środków utleniających do kąpieli. Ze względu na złożony chara-kter procesów elektrodowych nie wszystkie metale dają się polerować z jednakowym powodzeniem.
Ważną i niepowtarzalną zaletą procesu polerowania elektrolitycznego jest mo-żliwość polerowania przedmiotów o skomplikowanych kształtach bez żadnych ogra-niczeń co do stanu i jakości powierzchni przed obróbką.
3. Część praktyczna
I Elektropolerowanie próbki stalowej
Przygotowanie próbki do badań i sam proces:
- czyszczenie mechaniczne,
- płukanie pod wodą,
- aktywacja w 15-20% kwasie solnym (HCl),
- płukanie pod wodą,
- ważenie na wadze,
- zanurzenie w roztworze do polerowania
H3PO4
H2SO4+ CrO3
- właściwy proces elektropolerowania,
- ważenie po elektropolerowaniu.
Obliczenie wydajności prądowej:
Dane wyjściowe:
- czas trwania polerowania t = 5 min = 0,083 h
- napięcie prądu U = 4,4 V
- natężenie prądu I = 4,4 A
(1)
gdzie:
- m1 = 11,0061 g (waga przed polerowaniem),
- m2 = 10,7151 g (waga po polerowaniu),
- mt = k ∗ I ∗ t,
k - równowaznik elektrochemiczny
[g/Ah] (2)
A - masa atomowa,
n - liczba utlenienia.
W przypadku stopów, takich jak np. stal kwasoodporna, równoważnik elektro-chemiczny oblicza się ze wzoru
[g/Ah] (3)
gdzie:
P1, P2 ... - zawartość poszczególnych składników w stopie,
k1, k2,... - równoważnik elektrochemiczny każdego ze składników stopu.
W ćwiczeniu użylismy stali 55.
Nazwa pierwiastka |
P |
A |
n |
k |
C |
0,55 % |
12 |
2 |
0,224 |
Mn |
0,65 % |
54,9 |
6 |
0,341 |
Si |
0,25 % |
28 |
4 |
0,261 |
Obliczenie powierzchni polerowanej
P=1/2*(25+37)*36=1116 mm^2
II Polerowanie chemiczne
Do ćwiczenia zostały użyte dwie próbki:
a) próbka mosiężna,
b) próbka miedziana.
1. Polerowanie chemiczne w kąpieli.
2. Zanurzenie w wodzie.
3. Wybłyszczanie miedzi i jej stopów w roztworach
4. Zanurzenie w wodzie.
4. Wnioski
Wydajność elektropolerowania wyliczona ze wzoru (1) wyniosła 4,222 % przy parametrach procesu:
- czas trwania polerowania t = 5 min = 0,083 h
- napięcie prądu U = 4,4 V
- natężenie prądu I = 4,4 A
Anodą była nasza próbka ze stali 55, która zawierała C, Mn, Si w różnych skła-dach procentowych i o różnej liczbie utlenienia n (oczywiście masa atomowa jest róż-na dla każdego z pierwiastków).
Pole czynnej powierzchni polerowania wyniosło 1116 mm . Cała próbka nie by-ła zanurzona w roztworze i była ustawiana pod kątem, dlatego pole zostało wyliczone ze wzoru na pole trapezu.
Jeżeli chodzi o polerowanie chemiczne, to obydwie próbki wybłyszczyły się.
Świadczy to o dobrze dobranych parametrach procesu.