6. SKUTKI REWOLUCJI PRZEMYSŁOWEJ W ANGLII
SKUTKI EKONOMICZNE. Na skutek upowszechnienia wynalazków technicznych nastąpił wzrost wydobycia węgla kamiennego, produkcji surówki żelaza oraz wyrobów bawełnianych. Mechanizacja wpłynęła na przejście do masowej produkcji w większych zakładach, co wpłynęło na obniżenie kosztów jednostkowych produkcji. Wzrosła bowiem wydajność pracy natomiast system fabryczny wypierał nakład i manufakturę. W takiej sytuacji nastąpił wzrost siły gospodarczej Anglii, która stała się wówczas fabryką świata i korzystała z doskonałej koniunktury handlowej. Przed rewolucją Anglia przodowała w produkcji sukienniczej natomiast później przodowała w przemyśle maszynowym oraz eksportowała głównie wyroby bawełniane.
Rozwój przemysłu wpłynął znacznie na wzrost ludności. Nasiliły się procesy urbanizacyjne , spadł odsetek ludności rolniczej. Wzrastały nowe miasta przemysłowe. Natomiast sam przemysł przesuwał się widocznie na północ kraju, bliżej źródeł pozyskania surowców. Zaczęły powstawać nowe ośrodki przemysłowe.
SKUTKI SPOŁECZNE powstanie systemu fabrycznego, a także zmiany organizacji produkcji wpłynęły na powstanie nowej klasy społecznej - proletariatu fabrycznego czyli ludzi, którzy nie posiadali majątku, sprzedający zatem swoją siłę roboczą. W nowym układzie społecznym znaleźli się również właściciele środków produkcji - kapitału. Proletariat powstawał z pracowników manufaktur, wyrzuconych z ziemi chłopów oraz biednych rzemieślników, którzy przegrali konkurencję przemysłem fabrycznym. Rozwijający się przemysł wchłaniał duże ilości siły roboczej, ale jej podaż była jeszcze większa co doprowadziło do szerzącego się bezrobocia oraz nędzne warunki życia robotników. Brak dochodów u zrujnowanych rzemieślników wzbudzała niechęć do fabryk i maszyn. W związku z tym zaczął się rozwijać ruch „burzycieli maszyn”, który rozrósł się do takich rozmiarów, że zaczęto stosować kary śmierci za umyślne niszczenie maszyn.