Królowie i władcy polscy
Mieszko I (ok. 935-992)
Bolesław Chrobry (966-1025) Korona w 1025
Mieszko II (990-1034) Korona w 1025
Kazimierz Odnowiciel (1016-1058)
Bolesław Śmiały (1040-1081) Korona w 1076
Władysław Herman (1042-1102)
Bolesław Krzywousty (1086-1138)
Władysław Wygnaniec (1105-1159)
Bolesław Kędzierzawy (1121-1173)
Mieszko Stary (1122-1202)
Kazimierz Sprawiedliwy (1138-1194)
Leszek Biały (1186-1227)
Władysław Laskonogi (1161-1231)
Henryk Brodaty (1165-1238)
Henryk Pobożny (1196-1241)
Bolesław Pobożny (1221-1279)
Przemysł II (1257-1296) Korona w 1295
Wacław II (1271-1305) Korona w 1300
Władysław Łokietek (1260-1333) Korona w 1320
Kazimierz Wielki (1310-1370) Korona w 1333
Ludwik Węgierski (1326-1382) Korona w 1370
Jadwiga (1371-1399 )Korona w 1384
Władysław Jagiełło (1351-1434) Korona w 1386
Władysław Warneńczyk (1424-1444) Korona w 1434
Kazimierz Jagiellończyk (1427-1492) Korona w 1447
Jan Olbracht (1459-1501) Korona w 1492
Aleksander Jagiellończyk (1461-1506) Korona w 1501
Zygmunt Stary (1467-1548 ) Korona w 1506
Zygmunt August (1520-1572) Korona w 1529
Henryk Walezy (1551-1589) Korona w 1574
Stefan Batory (1533-1586) Korona w 1576
Zygmunt III Waza (1566-1632 ) Korona w 1587
Władysław IV (1595-1648) Korona1632
Jan Kazimierz (1609-1672) Korona 1649
Michał Korybut Wiśniowiecki (1640-1673) Korona w 1669
Jan III Sobieski (1629-1696) Korona w 1674
August II Sas (1670-1733) Koronowany w 1697
Stanisław Leszczyński (1677-1766) Korona w 1704
August III Sas (1696-1763) Korona w 1733
Stanisław August Poniatowski (1732-1798) Korona w 1764
Początki chrześcijaństwa
Poppo W 1000 r zostaje biskupem Krakowa,
Prochor i Prokulf - prawdopodobnie w obrządek metodiańskim, są pierwszymi biskupami krakowskim z katalogu biskupów z 1266. Choć cholera ich wie bo dalej ma że są biskupami łacińskimi i ołomuńskimi
Rościsław - zaprosił Cyryla i Metodego,
Gorsat - uczeń Metodego, obrządek met w Krk
Michał z Ratyzburga - 14.04.966 udzielił chrztu Mieszkowi
Brzetysław z dynastii Przemyślidów w 1038 najechał na Polskę
Henryk Kietlicz - biskup gnieźnieński 1199 przedstawił program reformy kościelnej: wprowadzenie celibatu duchowieństwa, uwolnienie kościoła spod władzy świeckiej (nadanie immunitetu), wyłączenie duchownych spod kompetencji sądów świeckich i zaprowadzenie kapitulnego wyboru biskupów.
Urban IV - poparł go na papieża Ludwig węgierski podczas schizmy zachodniej
Mikołaj Trąba polski delegat na sobór w Konstancji (1414-18) abp Gniezna, bp kujawski Jan Kropidło, bp płocki Jakub
Paweł Włodkowic polski delegat na sobór w Konstancji, zwolennik koncyliaryzmu, „O władzy cesarza i papieża wobec niewiernych” traktat
Andrzej Laskarz (askarys) - zwolennik koncyliaryzmu, polski delegat na sobór w Konstancji
Mikołaj Lasocki - biskup, prekursor humanizmu w Polsce, przedstawiciel polski na soborze w Bazylei i Florencji
Baltazar Legat papieski ogłosił klątwę na Kazimierzu Jagiellończyku
Reformacja
Jan Ostroróg - prawnik, atakował stosunki panujące w kościele, chciał niezależności od papieża, husyta
Biernat z Lublina - na 2 lata przed Lutrem ogłosił podobne postanowienia, list „poza Ewangelia żadnych ustanowień”
Kaspar Schwenkfeld śląski reformator religijny, później musiał uciekać ze śląska
Jakub Bugenhagen - pomorze zachodnie, chrystianizacja
Andrzej Samuel i Jan Seklucjan - propoagatorzy reformacji z wielkopolski, katechizmy i nauka dla ludu
Jakub z Iłży - pionier reformacji, Kraków, z którego musiał uciekać, jego uczniami byli Mikołaj Rej, Wawrzyn Niezgoda,
Stanisław Hozjusz - humanista, poeta, sekretarz królewski, sekretarz wielki koronny, dyplomata, biskup chełmiński i warmiński, kardynał, teolog-polemista, jeden z czołowych przywódców polskiej i europejskiej kontrreformacji.
Mikołaj Oleśnicki - kalwinizm, założył ośrodek kalwinów w Pińczowie w 1555r.
Jan Łaski młodszy- początkowo ksiądz katolicki, następnie pastor i teolog ewangelicko-reformowany, najwybitniejszy polski działacz reformacji, Bratanek prymasa Polski Jana Łaskiego (Starszego). Jedyny polski działacz Reformacji o znaczeniu europejskim, jest upamiętniony na Pomniku Reformacji w Genewie.
Jan Łaski Starszy - arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski, przeciwnik reformacji
Piotr Chelczycki - ideolog i założyciel braci czeskich, myśliciel i pisarz husycki z XV wieku, ośrodek Leszno,
Rafał Leszczyński - bracia czescy
Jan Amos Komensky - pedagog braci czeskich, przebywał w Lesznie, rektor gimnazjum braci czeskich,
Jan Drohojewski - biskup, idea kościoła narodowego, sprzyjał protestantom
Jakub Uchański - później prymas polski, porozumieniem z protestantami, potajemnie sprzyjał reformacji, zwolennik rozluźnienia zależności Kościoła katolickiego w Polsce od Rzymu
Erazm Gliczner - luteranin, uczestnik ugody sandomierskiej 1570
Krzysztof Trecy - kalwin, uczestnik ugody sandomierskiej 1570
Szymon Teofil Turowski - bracia czescy, uczestnik ugody sandomierskiej 1570
Franco de Franco - włoski kalwinista, który został w Polsce skazany na śmierć ze względów wyznaniowych.
Jakub Jagucki - zwierzchnik Konsystorza luteranie, według Google jest Jerzy Samiec
Witold Brodziński - prezes konsystorza kalwinów
Michał Servette 1511-53 - hiszpański teolog antytrynitariański, astronom, prawnik, lekarz i humanista.
Faust Socyn w 1579 przybywa do polski, przejął kontrolę nad zborem arian,
Leilusz Socyn - włoski działacz reformacyjny i teolog antytrynitariański. Jego bratankiem był Faust Socyn - wybitny teolog braci polskich.
Giorgio Biandratta - lekarz Bony, leczył też Lismaila, antytrynitarz, przedstawił na synodzie w Pińczowie wyznanie wiary. Przywódca antytrynitarzy małopolskich
Szymon Budny - białoruski i polski działacz reformacji, pastor początkowo kalwiński a następnie ariański, hebraista, biblista, tłumacz Biblii na język polski, pisarz i teolog ariański. Jeden z pionierów idei demokracji w polityce, przeciwnik kary śmierci, popierał wyzysk chłopów,
Feliks Krzyżak - superintendent kościoła antytrynitarnego w Małopolsce
Piotr z Goniądza - odrzucał dogmat trójcy świętej, studiował w Padwie, założyciel i przywódca braci polskich. Był jednym z założycieli ruchu anabaptystów w Polsce, działał na dworze Mikołaja Radziwiłła Czarnego - protektora kalwinistów i antytrynitarzy, od którego otrzymał urząd ministra kalwińskiego. Uległ silnemu wpływowi husytyzmu, od którego przejął zasadę "ewangelicznego ubóstwa".
Grzegorz Paweł z Brzezin - objął przywództwo po Biandratcie, pisarz i teolog ariański, polemista, jeden z głównych twórców i propagatorów radykalnego nurtu braci polskich
Jan Niemojewski - polski prawnik, działacz i teolog braci polskich
Jan Sienieński, - fundator Rakowa, 1569
Jan Kiszka starosta generalny żmudzki, litewski magnat, polityk i propagator ruchu braci polskich w Rzeczypospolitej. Usuwał kalwińskich pastorów i zastępował ich braćmi polskimi. Prowadził akcję misyjną wśród własnych chłopów pańszczyźnianych, nie dając im jednak (wbrew zaleceniom braci polskich) wolności.
Karol Grycz polski pastor luterański, następnie wyznawca antytrynitaryzmu, wskrzesił po 280 latach nieistnienia ruch ariański w Polsce, zakładając Jednotę Braci Polskich w 1937
Jerzy Schoman, M. Czechowiec, S. Wiśniowiecki - dyteiści
Jakub Paleolog był Grekiem i naturalizowanym Polakiem, dominikaninem, antytrynitarskim działaczem braci polskich. Stracony z wyroku inkwizycji, uznawany za męczennika za wiarę.
Prawosławie
Grzegorz Camblak Bułgar 1415-1420 metropolita kijowski
Cyprian - od 1379 metropolia w Moskwie z tytułem metropolii całej Rusi do 1407 r.
Gedeon Bałaban - nie podpisał aktu unii brzeskiej. jego rządy cechowało zgorszenie, ucisk i wyzysk ludu prawosławnego, cerkwi i klasztorów. Został wyklęty przez patriarchę Konstantynopola i metropolitę kijowskiego. Towarzyszył mu biskup przemyski Michał Kopysteński, który podobnie jak Bałaban, pomimo wcześniejszej deklaracji przyjęcia unii odstąpił od tej decyzji, prawdopodobnie poprzez działania księcia Ostrogskiego.
Cyryl Terlecki - duchowny prawosławny, współtwórca unii brzeskiej
Cyryl Lukaris - 1601r. patriarcha Aleksandrii, później patriarcha ekumeniczny Konstantynopola
Hipacy Pociej - Od 1593 prawosławny biskup włodzimierski i brzeski, współtwórca unii brzeskiej (1596), następnie greckokatolicki metropolita halicki i kijowski (1599-1613), jeden z twórców Kościoła unickiego. W 1593 r. dzięki poparciu Ostrogskiego został biskupem (władyką) włodzimiersko-brzeskim. Rzecznik zjednoczenia Kościoła prawosławnego na wschodnich terenach Rzeczypospolitej z Kościołem katolickim. 23 grudnia 1595 roku z Cyryl Terlecki zadeklarowali w Rzymie akt unii, a papież Klemens VIII ogłosił unię Kościoła katolickiego i Cerkwi prawosławnej. Utworzono osobny obrządek greckokatolicki, zachowujący odrębną liturgię i małżeństwa kapłanów, ale uznający prymat papieża. Na synodzie Kościoła prawosławnego w Brześciu 16-20 października 1596 roku zawarto unię prawosławnych z katolikami.
Konstanty Wasyl Ostrogski - obrońca kresów przeciwko Tatarom, działacz oświatowy, rozwijający kulturę i oświatę na Wołyniu, założyciel szkoły i drukarni, tworząc z miasta Ostroga wybitne ognisko oświaty i gromadząc uczonych na swym dworze. Utworzył kolegium, nazywane czasem akademią Ostrogską.
Focjusz - metropolita kijowski w latach 1408-1431, od 1415 do 1420 kierujący faktycznie jedynie ruską częścią metropolii, po wyborze Grzegorza Cambłaka na metropolitę litewskiego.
Piotr Mohyła - W 1628 za zgodą króla Zygmunta III został archimandrytą, przekazanej w 1603 dyzunitom, Ławry Peczerskiej. Rozwijał szkolnictwo, słowo drukowane, troszczył się o kształcenie młodzieży, głównie w Kolegium Kijowskim, zwanym potem Mohylańskim. Chciał przekształcić prawosławie w równoprawnego partnera religii rzymskiej i kultury polsko-łacińskiej w państwie polsko-litewskim, działał na rzecz zbliżenia pomiędzy unitami i dyzunitami oraz zwalczał tendencje promoskiewskie. Szły za tym głębokie reformy liturgiczne i administracyjne. biskup, prawosławny metropolita kijowski, święty.
Nikon - W 1649 Nikon został metropolitą nowogrodzkim, zaś w 1652 objął urząd patriarchy moskiewskiego i całej Rusi. celem było usunięcie z ksiąg cerkiewnych błędów i naleciałości powstałych w toku wielowiekowego przepisywania ksiąg. w rezultacie których liturgia Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego zaczęła odróżniać się od oryginalnej bizantyński. Wprowadzone przez patriarchę zmiany obrządku, przywracające w Cerkwi Rosyjskiej pierwotne obyczaje liturgiczne, oparte były na księgach greckich. Spotkały się one z protestem części duchowieństwa i wiernych Kościoła, co po odsunięciu Nikona od godności doprowadziło do rozłamu.
Mieczysław Kapłanow - przewodniczący Naczelnej Rady Wyznaniowej Staroprawosławnej Pomorskiej Cerkwi Rzeczypospolitej Polskiej. Grabowe Grądy
Aleksander Zawadzki - prowadził towarzystwo Opieki nad Unitami 1903
Andrzej Szeptycki - propagował Bizantynizm czyli formę pośrednią między w greko katolicyzmie. zbliżenie liturgiczne do prawosławia przy zachowaniu wierności Rzymowi
Mikołaj Torosowicz - był zły, W 1630 złożył wyznanie wiary i zawarł unię z Kościołem katolickim, stając się pierwszym ormiańskokatolickim arcybiskupem lwowskim, kolaborant i gnój. Kościół ormiański, rzymskokatolickie wyznanie wiary, żadnych zmian w liturgii ormiańskiej itp.
Hrachya Boyajyan - przewodniczący Ormiańskiego Kościół Apostolski Katolikatu Eczmiadzyńskiego w Rzeczypospolitej Polskiej, w Zabrzu
Jan Maryniak - zwierzchnik neouni, abp. Przemysko-warszawski
Franciszek Hodur - na czele Scranton, główny założyciel kościoła polskokatolickiego
Stanisław Kamiński na czele Buffalo
Antonii Kozłowski na czele Chicago,
Wiktor Wysoczyński - Zwierzchnik Kościoła polskokatolickiego w Polsce
Felicja Maria Franciszka Kozłowska - założycielka mariawityzmu, 1893 otrzymuje objawienie zwane Dziełem Wielkiego Miłosierdzia, wkrótce da to początek Zgromadzeniu Kapłanów Mariawitów
Jan Maria Michał Kowalskiego - minister generalnego Zgromadzenia KM, poźniej mu coś odwaliło i wymyślał pierdoły typu Mistyczne małżeństwa pomiedzy księżami a zakonnicami, w I taki związek wstąpił sam Arcybiskup, którego żona została s. Anna Maria Izabela Wiłucka.
Islam
Szymkiewicz - od 1925 mufti RP
Maciej Musy Konopackiego - założyciel związku tatarów polskich
Tomasz Miśkiewicz Od 2004 jest wielkim Muftim
Mahmud Taha Żuk - Naczelny Imam Stowarzyszenia Jedności Muzułmańskiej
Rafał Ahmed Berger - aktualnie naczelny imam stow. Jedności muzułmańskiej
Sheikh Ryszard Ahmed Rusnak - stoi na czele Stowarzyszenia Braci Muzułamańskich
Karaimi
Seraj Szapszał został hachanem, karaimi 1927
prof. Szymon Pilecki stoi na czele zarządu karaimskiego związku religijnego w RP
Anan Ben Dawid z Basry organizator karaimów
Szymon Firkowicz - 1920r w Trokach wybrano go na hazzana, który pełnił obowiązki hachana
Judaizm
Mojżesz Isserles Remu i Nathan Spira Mordehaj - nauczyciele talmudyczni w Krk
Mendelson Mojżesz - haskala, pierwszy propagator zrównania praw Żydów z ludnością nieżydowską w krajach niemieckich
Jakub Polak (ok. 1460 - 1541) - rabin Krakowa i Lublina, twórca metody studiowania Talmudu zwanej pil pul
Izaak Luria - żydowski uczony i mistyk, kabała
Mosze ben Israel Isserles Remuh - wieloletni naczelny rabin krakowskiej gminy żydowskiej, rektor krakowskiej jesziwy
Piotr Kadlicki - przewodniczący Związku gmin wyznaniowych żydowskich
Jerzy Kichler - przewodniczący Bractwa dla poznania judaizmu (Havurah Lelimud Jahadut)
Andrzej Beryt - przewodniczący izraelskiej niezależnej gminy wyznaniowej w Poznaniu
Jakub Szadaj - Założyciel i obecny przewodniczący Niezależnej Gminy Wyznania Mojżeszowego, Gdańsk
Bolesław Szenicer - przewodniczący, gmina wyznaniowa starozakonnych w RP
Jakub Lejbowicz Frank - założyciel frankizmu, głosił, że jest Mesjaszem. Frank miał być trzecim po Sabataju Cwi i Baruchji Russo Mesjaszem, utożsamianym z Jezusem Parakletem - ostatecznym zbawicielem.
Mikołaj Dembowski - biskup, przychylny stanowiskiem frankistów, dostrzegł możliwość doprowadzenia do ich konwersji, co miało zapoczątkować chrystianizację Żydów
Israel ben-Eliezer lub Baal Szem Tow. rabin, cadyk, jeden z twórców chasydyzmu na terenach dawnej Rzeczypospolitej w XVIII wieku . Mistrz Dow-Bera z Międzyrzeca nauczyciela Elimelecha z Leżajska.
Jehuda Hasid z Siedlec - uzdrawiał chorych, prekursor chasydyzmu
Jakub Józef z Płonnego - spisał nauki Baaln szem towa
vicus judeorum” (zaułek żydowski)
Okienesa - świątynia Karaimska
Waad Arba Aracot - sejm 4 ziem dla Żydów,
Molenna - dom modlitwy bezpopowców.
nastawnik (u bezpopowców osoba prowadząca nabożeństwa i przewodnicząca)