Święty Jacek

Święty Jacek Odrowąż

słynnym jest Polakiem,

urodził się w średniowieczu

w rodzinie nie byle jakiej.

Pochodził z zacnego rodu

i chrześcijańskie miał wychowanie,

Jego krewny biskup Iwo,

dbał o to niesłychanie.

Jacek kształcił się w Krakowie,

potem studiował w Rzymie.

Biskup Iwo czuwał nad nim,

by Jacek zdolności rozwinął.

W Rzymie powstał nowy zakon

założony przez Dominika.

Zakon rozwijał się prężnie,

w Jacku też miał zwolennika.

Wkrótce Jacek po rozmowie,

którą odbył z Dominikiem,

odkrywa swe powołanie

i zostaje zakonnikiem.

Gdy złożył śluby zakonne:

On, Czesław i towarzysze,

jadą na północ do Polski

prowadzić dominikańskie misje.

Bóg sprzyja swoim wybranym,

niebawem zakonnicy

nowe założą klasztory,

na chwałę Pańskiej Winnicy.

W Krakowie przełożonym

zostaje Jacek - późniejszy święty,

zakonni bracia głoszą naukę,

każdy swą służbą przejęty.

Jacek rozsyła zakonników,

by dla Boga zdobyli świat cały,

sam również jako apostoł

wysiłek w to wkłada niemały.

Trudno zliczyć miejscowości,

w których przebywał Jacek:

Kraków, Mazowsze, Gdańsk,

Kijów i Moskwa na dodatek.

Wszędzie się rozprzestrzenia

sława jego świętości,

bo kochał Boga i ludzi,

nikomu nie skąpił miłości.

Cuda czynił swą wiarą

i zaufaniem swym wielkim.

Miłował Matkę Najświętszą,

mówią o tym legendy.

A teraz czuwa z nieba

nad Dominikanami.

Jest jednym z Polski patronów:

Jacku, módl się za nami.

---