PRZEPŁYW CIECZY PRZEZ PRZELEWY
WYZNACZANIE WARTOŚCI WSPÓŁCZYNNIKA WYDATKU PRZELEWU
3.1. Temat ćwiczenia
Tematem ćwiczenia jest doświadczalne wyznaczenie współczynnika wydatku przelewów o ostrej krawędzi i różnych kształtach wycięcia ścianki (w wersji zatopionej i niezatopionej), oraz sporządzenie zależności: Q=Q(h) dla wskazanego przelewu.
3.2. Wprowadzenie teoretyczne
Jeśli w korycie, w którym płynie strumień cieczy, umieści się poprzeczną przegrodę, to płynąca ciecz zostanie najpierw spiętrzona (poziom jej się podniesie), a następnie zacznie przelewać się przez górną krawędź ustawionej przeszkody. Ta część przegrody, przez którą przedostaje się ciecz w dół koryta, nosi nazwę przelewu.
Przelewy dzielą się wg różnych kryteriów.
Ze względu na położenie zwierciadła wody poniżej przelewu (tzw. wody dolnej) przelewy można podzielić na:
nie zatopione, gdy poziom wody dolnej nie wpływa na wydatek przelewu,
zatopione, gdy poziom wody dolnej wpływa na wydatek przelewu.
Ze względu na przekrój ścianki przegrody dzielimy przelewy na:
przelewy o ostrej krawędzi, w których grubość ścianki nie wpływa na kształt przelewającego się strumienia cieczy,
przelewy o kształtach praktycznych (przelewy Creagera), w których spływający strumień winien spływać po ścianie przegrody, nie odrywając się od niej,
przelewy o szerokiej koronie, w których nad przelewem (progiem) wytwarza się ruch cieczy o strugach praktycznie równoległych.
Przelewy o ostrej krawędzi mogą mieć w ściance wycięcia o różnym kształcie np.: prostokątne, trójkątne, trapezowe czy półokrągłe. W zależności od kształtu wycięcia należy odpowiednio przekształcić ogólny wzór na wydatek przelewu.
Kryterium zatopienia przelewu jest zróżnicowane w zależności od jego rodzaju, jednak we wszystkich rodzajach przelewu poziom wody dolnej musi być wyższy niż krawędź przelewu. Ponadto dla przelewów o ostrej krawędzi i kształtach praktycznych musi być spełniony warunek dodatkowy, zapewniający spokojny (nadkrytyczny) ruch cieczy w korycie odpływowym (rys. 5.1). Warunek ten jest spełniony, gdy
Wartości
są zależne od ilorazu
. W zależności od wartości tego ilorazu odczytujemy wartości
z tablic 3.1 i 3.2. Za topione przelewy o kształtach praktycznych muszą spełniać dodatkowy warunek:
.
Tablica 3.1
Wartości
dla przelewów o ostrej krawędzi
|
0.0 |
0.25 |
0.5 |
0.75 |
1.0 |
1.25 |
1.5 |
1.75 |
2.0 |
2.25 |
2.5 |
2.75 |
3.0 |
|
1.0 |
0.80 |
0.72 |
0.68 |
0.66 |
0.66 |
0.67 |
0.69 |
0.70 |
0.73 |
0.76 |
0.80 |
0.85 |
Tablica 3.2
Wartości
dla przelewów o kształtach praktycznych
|
0.0 |
0.25 |
0.5 |
0.75 |
1.0 |
1.25 |
1.5 |
1.75 |
2.0 |
2.25 |
2.5 |
3.0 |
|
0.97 |
0.80 |
0.73 |
0.70 |
0.70 |
0.72 |
0.74 |
0.78 |
0.82 |
0.86 |
0.90 |
0.93 |
3.2.1. Przelewy niezatopione
Podane poniżej wzory (3.1) i (3.2) na wydatek przelewy nie zatopionego odnoszą się zarówno do przelewów na ostrej krawędzi, jak i kształtach praktycznych, przy założeniu, że prędkość wody dopływającej do przelewu może zostać pominięta. Istotnie, w omawianym ćwiczeniu prędkość ta może wynieść maksimum ok. 0,13 m/s, co powoduje, że wysokość prędkości
mm.
Ogólny wzór na wydatek przelewu niezatopionego o ostrej krawędzi lub kształtach praktycznych, bez uwzględnienia prędkości wody dopływającej, ma postać
(3.1)
gdzie:
H - wzniesienie zwierciadła wody górnej nad koronę przelewu,
μ - współczynnik wydatku przelewu,
b(z) - szerokość zwierciadła wody na przelewie na głębokości z, pod swobodnym zwierciadłem cieczy,
z - zagłębienie rozpatrywanego przekroju pod zwierciadłem cieczy,
g - przyspieszenie ziemskie.
Przyjmując wartość współczynnika wydatku μ za wartość stałą, otrzymuje się
(3.2)
Natężenie przepływu przez przelew kołowy niezatopiony oblicza się także na podstawie ogólnego wzoru (3.1), uwzględniając odpowiednio zależność b=b(z). Jednak wzór jest nieco bardziej złożony.
Przelewy kołowe, podobnie jak trójkątne przelewy Thomsona, znajdują częste zastosowanie jako urządzenie pomiarowe w laboratoriach hydraulicznych.
3.3. Opis stanowiska
Model (rys. 3.1.) składa się ze zbiornika dopływowo-odpływowego. Zbiornik zasilany jest wodą z instalacji wodociągowej. Woda wypełnia początkowo pierwszą komorę zbiornika, a następnie przez przelew spływa do drugiej komory (odpływowej), skąd spływa przewodem do zbiornika pomiarowego. Obie komory wyposażone są w wodowskazy. W ściance oddzielającej komory montuje się przelewy podlegające badaniom. Mogą to być przelewy trójkątne, trapezowe, prostokątne lub okrągłe. Są to przelewy o ostrych krawędziach.
3.4. Sposób wykonania ćwiczenia
Po zamontowaniu w korycie wskazanego przelewu (którego wymiary powinny być wcześniej znane) napełniamy wodą pierwszą komorę zbiornika, doprowadzając do całkowicie ustalonego przepływu wody przez model.
W warunkach całkowicie ustalonego przepływu dokonujemy pomiarów rzędnych poziomów wody powyżej przelewu (a w przypadku przelewów zatopionych, także poniżej przelewu) oraz odpowiedniej rzędnej komory badanego przelewu. Podstawiając naczynie pomiarowe mierzymy czas t zebrania wody o objetości V.
Rys. 3.1. Schemat stanowiska do badań przelewu
Następnie zmieniamy wielkość dopływu wody do modelu za pomocą regulacji zaworem na przewodzie zasilającym i po ustaleniu się przepływu dokonujemy powtórnie pomiarów jak wyżej.
Czynność powtarzamy minimum 5 razy. Należy pamiętać, że każdy pomiar winien być powtórzony trzykrotnie, w celu wyeliminowania błędu grubego.
Każdy zestaw pomierzonych wielkości (położenie zwierciadła wody i pomiar wydatku) pozwala na obliczenie wartości współczynnika wydatku przelewu z przekształconego wzoru na wydatek odpowiedniego przelewu.
3.5. Uwagi końcowe
Przy wykonywaniu wszystkich ćwiczeń objętych niniejszym tematem należy zwrócić uwagę na następujące elementy:
wszelkie pomiary należy przeprowadzać po ustaleniu się przepływu w korycie, tak aby poziomy zwierciadeł były ustalone (jest to szczególnie ważne przy badaniu przelewów zatopionych),
trzeba pamiętać o zjawisku depresji, jakie może nastąpić przed każdą przeszkodą umieszczoną w korycie i dokonywać pomiarów głębokości wody poza zasięgiem tego zjawiska (średnio - w odległości równej trzykrotnej grubości warstwy wody na przelewie),
przy znacznych prędkościach wody w korycie należy tę prędkość uwzględnić,
regulacji poziomu wody dolnej dokonywać należy przy użyciu ścianek zakładanych, dbając o to, by były one równo dociśnięte na całej szerokości koryta.
3. Wyznaczenie wartości współczynnika wydatku przelewu
- 18 -