W POSZUKIWANIU TOŻSAMOŚCI
FRUTTI DI MARE
historia świta:
1973- kryzys paliwowy
70-te- ZSRR- zastój epoki Breżniewa
historia:
XII 1970- podwyżki cen; obalenie Gomułki
1970- władzę przejmuje Edward Gierek, górnik, reemigrant z Francji
program technokratyczny
1974- Kościół otwiera coroczne tygodnie kultury chrześcijańskiej
możliwość spotkania się artystów nie tylko chrześcijańskich
już czas cenzury
1976- powstanie „drugiego obiegu”
Biuletyn Informacyjny „KOR-u”
periodyk „Zapis”
XII 1975- sekretarz KC Edward Babiuch projekt poprawek do konstytucji:
nienaruszalność więzi z ZSRR
prawne uznanie roli partii
uzależnienie praw obywateli od wypełniania przez nich obowiązków
1977- powstaje Niezależna Oficyna Wydawnicza (NOWA) związana z KOR-em
VIII 1980- strajk w Stoczni Gdańskiej im. Lenina
duszpasterzem ks. Józef Tischner
„frutti di mare”- określenie z powieści Czesława Dziekanowskiego- odnoszące się do owoców strajku w stoczni
IX 1980- Nagroda Nobla dla Czesława Miłosza
11- 13 XII 1981- Kongres Kultury Polskiej
Teatr Dramatyczny w Warszawie
skupienie ok. 41 stowarzyszeń
bez funduszy państwowych
13 XII- rozwiązany; wielu uczestników internowano
12- 13 XII 1981- stan wojenny
polityka ekipy Gierka:
reforma kraju→ powiększenie liczby województw, zmniejszenie władzy wojewodów na rzecz aparatu centralnego
załagodzenie konfliktów z Kościołem, przekazanie mu na własność majątku na Ziemiach Zachodnich
odbudowa Zamku Królewskiego w Warszawie
kredyty→ 1970-75 wzrost płac o 50%. ale rozrzutność i brak planu prowadzi do nierentowności inwestycji (zakopywanie maszyn!)
bunty:
organizacje:
inteligencka grupa „Ruch”
Polskie Porozumienie Niepodległościowców
Komitet Obrony Robotników (KOR)
Jacek Kuroń, Zbigniew Romaszewski, Jan Józef Lipski
zjednoczenie:
eksrewizjonistów
pepesowców
katolików
eksakowców
masonów
narodowców
→ zamienione w Komitet Samoobrony Społecznej (KSS „KOR”)
genialny pomysł- jawnej opozycji wobec systemu trudnej do zwalczenia
oparcie się o strajk rewolucyjny (a nie o żądania niepodległościowe)
tradycja romantyczna połączona z brakiem chaosu nowo wykształconej klasy robotniczej
NSZZ „Solidarność”
10 milionów
poparcie kościoła
doradcy: Tadeusz Mazowiecki, Adam Michnik, Jan Strzelecki, Lech Bądkowski
prasa oficjalna:
„Polityka”
pierwsze wywiady z Wałęsą
artykuły M. F. Rakowskiego z hasłem „szanowania partnera”
sekretarz KC Łukasiewicz groził pismu zamknięciem
prasa „drugiego obiegu”:
charakterystyka:
związki z emigracją, ale nie na zasadzie bycia „filią” emigracji
związana z Uniwersytetem Latającym, Towarzystwem Kursów Naukowych
czasopisma:
„Zapis”
red.: Jerzy Andrzejewski, Stanisław Barańczak, Jacek Bocheński, Kazimierz Brandys, Tomasz Burek, Marek Nowakowski, Barbara Toruńczyk, Wiktor Woroszylski
charakterystyka po 1980:
zalegalizowanie Solidarności
utrata władzy przez Gierka
brak chęci porozumienia Solidarności i PZPR (jedynie Kościół wystawiał takie postulaty)
literatura w epoce gierkowskiej:
szykany na młodych twórcach „Nowej Fali”
1980- wydanie ocenzurowane Miazgi
1988- wydanie ocenzurowane Dzienników Dąbrowskiej
cenzura (→ lista około 130 nazwisk) opublikowana w Londynie w 1977 jako „czarna lista cenzury”
************************ „NOWA FALA” *************************
charakterystyka:
środowisko studenckie; pismo „Student”
początkowo znowu tradycja kontestacji
działania:
„Orientacja Poetycka Hybrydy”
wewnątrzstudencki
rezonans społeczny nieporównywalnie mniejszy od pokolenia 56
pierwsze publikacje Ryszarda Krynickiego, Stanisława Barańczaka, Krzysztofa Karaska, Jarosława Markiewicza
STANISŁAW BARAŃCZAK
twórczość:
Nieufni i zadufani 1971
zbiór szkiców najpierw drukowanych w „Orientacji”
podtytuł: Romantyzm i klasycyzm w młodej poezji lat sześćdziesiątych
podział nie jest jednak literacki, ale filozoficzni; na → nieufnych- zadufanych
analiza nowej poezji lingwistycznej:
Tymoteusz Karpowicz
Miron Białoszewski
Witold Wirpsza
Edward Balcerzan
język jako główny punkt programu literackiego
podejście strukturalne
język jest w stanie zagrożenia
trzeba wyzwolić język z metafor i nieznaczących formuł
demaskacja nowomowy
Spójrzmy prawdzie w oczy
Daję ci słowo, że nie ma mowy
Ja wiem, żę to niesłuszne
Zmieniony głos Settebriniego 1975
autorytetem staromodny intelektualista, liberał, w przeciwieństwie od prefaszysty Naphty
tekst oburzał Karaska i Zagajewskiego- za bezceremonialność wobec „Czarodziejskiej Góry”
ŚWIAT NIE PRZEDSTAWIONY 1974
Julian Kornhauser, Adam Zagajewski (grupa poetycka „Teraz”)
program:
literatura nie tylko nie przedstawia świata, ale nawet nie zakreśla jego paradygmatu
literatura musi rozpoznać rzeczywistość- podstawowy warunek jej funkcjonowania
mówienie wprost→ zaprzeczenie „pseudonimowaniu” Paipera
honorowa postać Tadeusza Peipera→ konstruktywizm i ontologia poetycka (przedstawienie całości świata z jego zmienną skórą)
zarzucanie Herbertowi braku konkretyzowania „zła”
**** NOWA FALA ****
historia:
8 XII 1973- wieczór zapoznawczy poetów pokolenia 70' w Związku Literatów
1974- Demokratyzacja poezji- młodzi poeci wśród nowej publiczności („Polityka”)
po 1974- wzrastają szykany na nowofalowcach; wyrzucenie z uniwersytetu Barańczaka, zaostrzona cenzura
daty końcowe
1973- 75- wg Nyczka, krytyka „Nowej Fali”
Zagajewski i Barańczak przechodzą do „Zapisu”
Kornhauser Język to dzikie mięsiwo- dawne oskarżenia wobec Herberta uznaje za pomyłkę
charakterystyka:
jedna z wielu grup literackich pokolenia 68, która przebiła się
pierwotnie związana z krakowskim „Studentem”
wpływ:
marcowe reperkusje na studentach
zajścia na Wybrzeżu
twórcy:
już po debiucie, ale otwarci jeszcze na nowe poglądy
program (brak wyszczególnionego, ale możliwy do określenia na podstawie twórczości)
lingwizm
przeciw „Hybrydom”
przeestetyzowany, zmitologizowany, zmetaforyzowany
degradacja komunikatywnej funkcji
komunikatywność
eksperymenty językowe czy igraszki słowne łączone z doświadczeniem współczesnego człowieka
odwołanie do form i ich demaskacja:
komunikat,
przemówienie
instrukcja użycia
prawda
ukazanie zakłamania i kontrolowania prawdy
świat mocno turpistyczny
brak upiększeń
„mała historia” (wg Strzeleckiego)- krąg tematyki ze szkoły, szpitala, budki z piwem, domu starców
mówienie „nie”
Stanisław Barańczak nie (dedykowany Michnikowi; nie podniesienie ręki w głosowaniu za zbiorową rezolucją)
„mówienie wprost”
przez niektórych odczytywane jako nawrót do socrealizmu
neoeksrpesjonizm
pytania intelektualne i niepokój moralny
rugowanie poetyzmów→ zalecał Gombrowicz w Przeciw poetom
głośne utwory:
Stanisław Barańczak Nie
Adam Zagajewski Sklepy mięsne („Sklepy mięsne, oto muzea nowej wrażliwości)
Kornhauser W fabrykach udajemy smutnych rewolucjonistów
NURTY ARTYSTYCZNE
neokepresjonizm Duda- Graca
hyperrealizm Ewy Kuryluk
grafika: Mleczko, Krauze, Czeczot, Dudziński, Sawko
film „moralnego niepokoju”:
reżyserzy:
Krzystof Zanuss
Krzysztof Kieślowski
Agnieszka Holland
Felik Falk
Marcel Łoziński
Janusz Kijowski
Ryszard Bugajski
aktorzy:
Jerzy Radziwiłł
Jerzy Sztur
1