Laboratorium urządzeń
nadprzewodnikowych
Projekt elektromagnesu nadprzewodnikowego
Grupa ED 5.1
Paweł Mazurek
Paweł Pławski
Jacek Maliszewki
1.Cel projektu.
Na podstawie poniższych założeń zaprojektowane zostały cewki z nadprzewodników Nb3Sn i NbTi oraz elektromagnes dwusekcyjny z nadprzewodników Nb3Sn i NbTi.
2. Założenia.
indukcja w centrum elektromagnesu - B0=8.5T
promień wewnętrzny pierwszej cewki - a1=0.15m.
temperatura pracy uzwojenia jest równa 4.2 K
współczynnik bezpieczeństwa - αb=0.75
prąd roboczy - Ir=200A
współczynnik miedzi do nadprzewodnika CSC=1.5
współczynnik zapełnienia uzwojenia - λ=0.20
gęstość prądu Jc dla nadprzewodnika NbTi wynosi 0.375⋅109 A/m2
gęstość prądu Jc dla nadprzewodnika Nb3Sn wynosi 4.3⋅109 A/m2
3. Przekrój cewki nadprzewodnikowej.
4. Projektowanie geometryczne uzwojeń przy zastosowaniu współczynnika Fabry'ego i minimalizacji objętości.
Przeprowadzone obliczenia projektu cewek i elektromagnesu są obarczone błędem wynikającym z nieuwzględnienia wartości indukcji na początku nawinięcia cewki.
1.wykres zależności B w funkcji promienia nawinięcia cewki
Z przedstawionej zależności wynika że indukcja na krawędzi wewnętrznej cewki ma większą wartość niż w środku. Tak więc , aby nadprzewodnik nie wyszedł ze stanu nadprewodnictwa (przekroczenie prądu krytycznego dla tej wartości indukcji) należało by uwzględnić nowe warunki do obliczeń parametrów cewek.
(np. pomniejszyć współczynnik αb) .
Wartość indukcji na wewnętrznej krawędzi cewki została obliczona za pomocą programu
B0=8.5 T B(a1)≈ T
4.1. Projekt cewki z nadprzewodnika NbTi.
Wartość indukcji magnetycznej w środku solenoidu -B0 : B0=μ0⋅λ⋅Jr⋅a1⋅F(α;β)
gdzie F(α;β)-współczynnik Fabry'ego wyrażony równaniem:
Objętość uzwojenia określa równanie: V(α;β)=2⋅Π⋅a13⋅v(α;β)
gdzie v(α;β)=β(α2-1)
Wartości α, β, F(α;β) oraz minimalną wartość V(α;β) obliczono za pomocą komputera dla:
Jr=Jc⋅αb=0.375⋅109 A/m2 ⋅ 0.75=0.28125⋅109 A/m2
μ0=4⋅Π⋅10-7 H/m.
B0=8.5 T
a1=0.15 m
Wyniki:
F(α;β)=0.801669343
α=2.0345823224
β=1.1688000003
Vmin=0.07781401522 m3
Promień zewnętrzny cewki a2=α⋅a1=0.30519 m
Długość cewki 2⋅b=2⋅β⋅a1=0.35064 m
Pole przekroju nadprzewodnika w przewodzie:
ASC=
Pole przekroju miedzi w przewodzie Acu=ASC⋅CSC=7.111⋅10-7 m2 ⋅1.5=1.0666⋅10-6 m2
Pole przekroju przewodu Ap=Acu+ASC=1.0666⋅10-6 m2+7.1111⋅10-7 m2=1.7777⋅10-6 m2
Średnica przewodu fprzew=2⋅0.0015045 m
Pole przekroju cewki A=2⋅b(a2-a1)= 0,054416
Liczba zwojów w cewce Nzw= 15305 zw
Długość przewodu lprzew=Nzw⋅Π⋅(a1+a2)= 21885,8 m
Indukcyjność własna cewki L==59.34 H
Energia zgromadzona w polu magnetycznym cewki
E=1.187 MJ
Pole przekroju włókna Aw=
Liczba włókien w przewodzie Nw=
4.2. Rozkład pola magnetycznego.
B(ξ)=μ0⋅λ⋅Jr⋅a1⋅F(ξ)
gdzie F(ξ) - zmodyfikowany współczynnik Fabry'ego
F(ξ)=
gdzie ξ= - odległość względna od środka cewki mierzona na osi cewki
Dla końca cewki z=b ⇒ ξ=β
F(ξ)=0.4335901606
B(ξ)=5.7771405562 T
Wartości indukcji magnetycznej zestawione są na charakterystyce
Współczynnik niejednorodności pola magnetycznego na osi cewki
Parametry cewki
Promień wewnętrzny a1 |
0.15 m |
Promień zewnętrzny a2 |
0.305 m |
Długość cewki 2b |
0.3506 m. |
Prąd roboczy Ir |
200 A |
Liczba zwojów w cewce Nzw |
15305 |
Indukcja magnetyczna w środku cewki B0 |
8.5 T |
Maksymalna indukcja magnetyczna |
8.5 T |
Współczynnik niejednorodności pola Δξ |
0.3203 |
Indukcyjność własna cewki L |
59.34 H |
Energia cewki E |
1.187 MJ |
Parametry przewodu
Typ przewodu |
T 9055-1.5/1.5 TV |
Nadprzewodnik |
NbTi |
Średnica przewodu fprzew |
0.001504 m |
Średnica włókna φw |
10 10-6 m |
Liczba włókien |
9055 |
Współczynnik CSC |
1.5 |
Długość przewodu lprzew |
21885.8 m |
Charakterystyka indukcji magnetycznej na osi cewki:
B [T]
l [m]
4.3. Projekt cewki z nadprzewodnika Nb3Sn.
Wartość indukcji magnetycznej w środku solenoidu : B0=μ0⋅λ⋅Jr⋅a1⋅F(α;β)
gdzie F(α;β)-współczynnik Fabry'ego wyrażony równaniem:
Objętość uzwojenia określa równanie: V(α;β)=2⋅Π⋅a13⋅v(α;β)
gdzie v(α;β)=β(α2-1)
Wartości α, β, F(α;β) oraz minimalną wartość V(α;β) obliczono za pomocą komputera dla:
Jr=Jc⋅αb=4.3⋅109 A/m2 ⋅ 0.75=3.225⋅109 A/m2
μ0=4⋅Π⋅10-7 H/m.
B0=8.5 T
a1=0.15 m.
Wyniki obliczeń F(α;β)=0.069913024
α=1.1574729962
β=0.4068000003
Vmin=0.0029307991 m3
Promień zewnętrzny cewki a2=α⋅a1=0.173621 m
Długość cewki 2⋅b=2⋅β⋅a1=0.12204 m
Pole przekroju nadprzewodnika w przewodzie: ASC=6.20155⋅10-8 m2
Pole przekroju miedzi w przewodzie Acu=ASC⋅CSC=9.3023⋅10-8 m2
Pole przekroju przewodu Ap=Acu+ASC=1.55039⋅10-7 m2
Średnica przewodu fprzew=2⋅0.0004443 m
Pole przekroju cewki A=2⋅b(a2-a1)=0.002883 m2
Liczba zwojów w cewce Nzw=9297 zw
Długość przewodu lprzew=Nzw⋅Π⋅(a1+a2)=9451.9 m
Indukcyjność własna cewki L=62.91 H
Energia zgromadzona w polu magnetycznym cewki E=1.26 MJ
Pole przekroju włókna Aw=
Liczba włókien w przewodzie Nw=
Rozkład pola magnetycznego.
B(ξ)=μ0⋅λ⋅Jr⋅a1⋅F(ξ)
H(ξ)=B(ξ)/μ0
Wartości pola magnetycznego zestawione są na charakterystyce
gdzie F(ξ) - zmodyfikowany współczynnik Fabry'ego
F(ξ)=
gdzie ξ= - odległość względna od środka cewki mierzona na osi cewki
Dla końca cewki z=b ⇒ ξ=β
F(ξ)=0.04743583785
B(ξ)=7.2473090981 T
H(ξ)=56,5 MA/m.
Wartości indukcji magnetycznej zestawione są na charakterystyce
Współczynnik niejednorodności pola magnetycznego na osi cewki
Parametry cewki
Promień wewnętrzny a1 |
0.15 m |
Promień zewnętrzny a2 |
0.1736 m |
Długość cewki 2b |
0.122 m |
Prąd roboczy Ir |
200 A |
Liczba zwojów w cewce Nzw |
9297 |
Indukcja magnetyczna w środku cewki B0 |
8.5 T |
Maksymalna indukcja magnetyczna |
8.5 T |
Współczynnik niejednorodności pola Δξ |
0.1474 |
Indukcyjność własna cewki L |
62.91 H |
Energia cewki E |
1.26 MJ |
Parametry przewodu
Typ przewodu |
T 790-1.5/0.4 TV |
Nadprzewodnik |
Nb3Sn |
Średnica przewodu fprzew |
0.000444 m |
Średnica włókna φw |
10 10-6 m |
Liczba włókien |
790 |
Współczynnik CSC |
1.5 |
Długość przewodu lprzew |
9451.9 m. |
Charakterystyka pola magnetycznego na osi cewki:
H [A/m ⋅107]
l [m]
Projekt elektromagnesu dwusekcyjnego z NbTi i Nb3Sn.
Sekcja pierwsza z Nb3Sn.
Założenia:
- Szerokość nawinięcia sekcji 1 wynosi połowę cewki Nb3Sn
- a1 =0.15 m
- a12 =(a2+a1)/2=0.16181 m
- β=0.4068
- α=a12/a1=1.07873
- Jr=Jc⋅αb=4.3⋅109 A/m2 ⋅ 0.75=3.225⋅109 A/m2
- μ0=4⋅Π⋅10-7 H/m
Wartość indukcji magnetycznej w środku sekcji pierwszej B0=μ0⋅λ⋅Jr⋅a1⋅F(α;β)
gdzie F(α;β)-współczynnik Fabry'ego wyrażony równaniem:
Objętość uzwojenia określa równanie: V1(α;β)=2⋅Π⋅a13⋅v(α;β)
gdzie v(α;β)=β(α2-1)
na osi elektromagnesu.
Wartości F(α;β), B0 oraz minimalną wartość V1(α;β) obliczono za pomocą komputera i wynoszą:
F(α;β)=0.0360724
B0=4.3857 T
V1=0.0014118 m3
Długość sekcji 1 2⋅b=2⋅β⋅a1=0.12204 m
Pole przekroju nadprzewodnika w przewodzie: ASC=6.20155⋅10-8 m2
Pole przekroju miedzi w przewodzie Acu=ASC⋅CSC=9.3023⋅10-8 m2
Pole przekroju przewodu Ap=Acu+ASC=1.55039⋅10-7 m2
Średnica przewodu fprzew=2⋅0.0004443 m
Pole przekroju sekcji 1 A=2⋅b(a12-a1)=0.0014413 m2
Liczba zwojów w sekcji 1 Nzw= 4649zw
Długość przewodu sekcji 1 lprzew=Nzw⋅Π⋅(a12+a2)=4553 m
Indukcyjność własna sekcji 1 L=5.006 H
Energia zgromadzona w polu magnet. sekcji 1 E=0.1 MJ
Pole przekroju włókna Aw=
Liczba włókien w przewodzie Nw=
4.5.2. Rozkład pola magnetycznego sekcji 1.
B(ξ)=μ0⋅λ⋅Jr⋅a1⋅F(ξ)
H(ξ)=B(ξ)/μ0
Wartości pola magnetycznego zestawione są na charakterystyce
Współczynnik niejednorodności pola magnetycznego na osi cewki
4.5.3. Sekcja druga z NbTi.
Założenia:
- Cewka NbTi nawinięta na sekcji pierwszej.
- a1 =0.16181 m
- β=b/a1= 0.06102/0.16181=0.3771
- B2=B0-B1= 8.5 - 4.3857 =4.1143 T
- dla B2 z tabeli odczytujemy Jc=1.37142⋅109 A/m2
- μ0=4⋅Π⋅10-7 H/m.
F(α;β)-współczynnik Fabry'ego F(α;β)=Bo/μ0⋅λ⋅Jr⋅a1=0,09836088
dla α=1.2452
Objętość uzwojenia : V2(α;β)=2⋅Π⋅a13⋅v(α;β) =0.05526 m2
Długość sekcji 2 2⋅b=2⋅β⋅a1=0.12204 m
Promień zewn. a2=0.2015 m
Pole przekroju nadprzewodnika w przewodzie: ASC=6.20155⋅10-8 m2
Pole przekroju miedzi w przewodzie Acu=ASC⋅CSC=9.3023⋅10-8 m2
Pole przekroju przewodu Ap=Acu+ASC=1.55039⋅10-7 m2
Średnica przewodu fprzew=2⋅0.0004443 m
Pole przekroju sekcji 2 A=2⋅b(a2-a1)= 0.0016054 m2
Liczba zwojów w sekcji 2 Nzw=15616 zw
Długość przewodu sekcji 2 lprzew=Nzw⋅Π⋅(a1+a2)= 17823 m
Indukcyjność własna sekcji 2 L=206,5 H
Energia zgromadzona w polu magnet. sekcji 2 E=4,13 MJ
Pole przekroju włókna Aw=
Liczba włókien w przewodzie Nw=
Rozkład pola magnetycznego sekcji 2.
B(ξ)=μ0⋅λ⋅Jr⋅a1⋅F(ξ)
H(ξ)=B(ξ)/μ0
Wartości pola magnetycznego zestawione są na charakterystyce
Współczynnik niejednorodności pola magnetycznego na osi cewki
Parametry sekcji
|
Sekcja 1 |
Sekcja 2 |
Promień wewnętrzny a1 |
0.15 m. |
0.1618 m. |
Promień zewnętrzny a2 |
0.1618 m |
0.2015 m. |
Długość cewki 2b |
0.122 m. |
0.122 m. |
Prąd roboczy Ir |
200 A |
200 A |
Liczba zwojów w cewce Nzw |
4649 |
15616 |
Indukcja magnetyczna w środku cewki B0 |
8.5 T |
8.5 T |
Maksymalna indukcja magnetyczna |
4.385 T |
4.114 T |
Współczynnik niejednorodności pola Δξ |
0.154 |
0.144 |
Indukcyjność własna cewki L |
5.006 H |
206,5 H |
Energia cewki E |
0.1 MJ |
4,13 MJ |
Parametry przewodów
Typ przewodu |
T 790-1.5/0.4 TV |
T 9055-1.5/1.5 TV |
Nadprzewodnik |
Nb3Sn |
NbTi |
Średnica przewodu fprzew |
0.000444 m |
0.001504 m |
Średnica włókna φw |
10 10-6 m |
10 10-6 m. |
Liczba włókien |
790 |
9055 |
Współczynnik CSC |
1.5 |
1.5 |
Długość przewodu lprzew |
4553 m |
17823 m. |
Charakterystyka pola magnetycznego elektromagnesu.
H [A/m.]
l [m.]
5. Wnioski.
Projektowanie geometryczne uzwojeń przeprowadzone zostało za pomocą napisanego programu komputerowego w Turbo Pascalu .
Brak danych na temat cennika nadprzewodników nie pozwolił na pełną minimalizację kosztorystyczną i geometryczną elektromagnesu nadprzewodnikowego dwusekcyjnego.
Minimalizację elektromagnesu nadprzewodnikowego dokonano na zasadzie nawinięcia sekcji z NbTi na sekcji Nb3Sn.
Rozkład pola elektromagnesu jest sumą wartości pola magnetycznego sekcji 1 i sekcji 2.
Wykonane obliczenia mogą zostać wykorzystane do zaprojektowania całego kriomagnesu ( obliczenia karkasu ,wymiarów kriostatu ,układu zasilania i zabezpieczenia, zapotrzebowania helu i przepustowości prądowych).