Laboratorium urządzeń nadprzewodnikowych, Projekt elektromagnesu nadprzewodnikowego, Laboratorium urz˙dze˙ nadprzewodnikowych


Laboratorium urządzeń

nadprzewodnikowych

Projekt elektromagnesu nadprzewodnikowego

Grupa ED 5.1

Paweł Mazurek

Paweł Pławski

Jacek Maliszewki

1.Cel projektu.

Na podstawie poniższych założeń zaprojektowane zostały cewki z nadprzewodników Nb3Sn i NbTi oraz elektromagnes dwusekcyjny z nadprzewodników Nb3Sn i NbTi.

2. Założenia.

indukcja w centrum elektromagnesu - B0=8.5T

promień wewnętrzny pierwszej cewki - a1=0.15m.

temperatura pracy uzwojenia jest równa 4.2 K

współczynnik bezpieczeństwa - αb=0.75

prąd roboczy - Ir=200A

współczynnik miedzi do nadprzewodnika CSC=1.5

współczynnik zapełnienia uzwojenia - λ=0.20

gęstość prądu Jc dla nadprzewodnika NbTi wynosi 0.375⋅109 A/m2

gęstość prądu Jc dla nadprzewodnika Nb3Sn wynosi 4.3⋅109 A/m2

3. Przekrój cewki nadprzewodnikowej.

4. Projektowanie geometryczne uzwojeń przy zastosowaniu współczynnika Fabry'ego i minimalizacji objętości.

Przeprowadzone obliczenia projektu cewek i elektromagnesu są obarczone błędem wynikającym z nieuwzględnienia wartości indukcji na początku nawinięcia cewki.

1.wykres zależności B w funkcji promienia nawinięcia cewki

Z przedstawionej zależności wynika że indukcja na krawędzi wewnętrznej cewki ma większą wartość niż w środku. Tak więc , aby nadprzewodnik nie wyszedł ze stanu nadprewodnictwa (przekroczenie prądu krytycznego dla tej wartości indukcji) należało by uwzględnić nowe warunki do obliczeń parametrów cewek.

(np. pomniejszyć współczynnik αb) .

Wartość indukcji na wewnętrznej krawędzi cewki została obliczona za pomocą programu

B0=8.5 T B(a1)≈ T

4.1. Projekt cewki z nadprzewodnika NbTi.

Wartość indukcji magnetycznej w środku solenoidu -B0 : B00⋅λ⋅Jr⋅a1⋅F(α;β)

gdzie F(α;β)-współczynnik Fabry'ego wyrażony równaniem:

Objętość uzwojenia określa równanie: V(α;β)=2⋅Π⋅a13⋅v(α;β)

gdzie v(α;β)=β(α2-1)

Wartości α, β, F(α;β) oraz minimalną wartość V(α;β) obliczono za pomocą komputera dla:

Jr=Jc⋅αb=0.375⋅109 A/m2 ⋅ 0.75=0.28125⋅109 A/m2

μ0=4⋅Π⋅10-7 H/m.

B0=8.5 T

a1=0.15 m

Wyniki:

F(α;β)=0.801669343

α=2.0345823224

β=1.1688000003

Vmin=0.07781401522 m3

Promień zewnętrzny cewki a2=α⋅a1=0.30519 m

Długość cewki 2⋅b=2⋅β⋅a1=0.35064 m

Pole przekroju nadprzewodnika w przewodzie:

ASC=

Pole przekroju miedzi w przewodzie Acu=ASC⋅CSC=7.111⋅10-7 m2 ⋅1.5=1.0666⋅10-6 m2

Pole przekroju przewodu Ap=Acu+ASC=1.0666⋅10-6 m2+7.1111⋅10-7 m2=1.7777⋅10-6 m2

Średnica przewodu fprzew=2⋅0.0015045 m

Pole przekroju cewki A=2⋅b(a2-a1)= 0,054416

Liczba zwojów w cewce Nzw= 15305 zw

Długość przewodu lprzew=Nzw⋅Π⋅(a1+a2)= 21885,8 m

Indukcyjność własna cewki L==59.34 H

Energia zgromadzona w polu magnetycznym cewki

E=1.187 MJ

Pole przekroju włókna Aw=

Liczba włókien w przewodzie Nw=

4.2. Rozkład pola magnetycznego.

B(ξ)=μ0⋅λ⋅Jr⋅a1⋅F(ξ)

gdzie F(ξ) - zmodyfikowany współczynnik Fabry'ego

F(ξ)=

gdzie ξ= - odległość względna od środka cewki mierzona na osi cewki

Dla końca cewki z=b ⇒ ξ=β

F(ξ)=0.4335901606

B(ξ)=5.7771405562 T

Wartości indukcji magnetycznej zestawione są na charakterystyce

Współczynnik niejednorodności pola magnetycznego na osi cewki

Parametry cewki

Promień wewnętrzny a1

0.15 m

Promień zewnętrzny a2

0.305 m

Długość cewki 2b

0.3506 m.

Prąd roboczy Ir

200 A

Liczba zwojów w cewce Nzw

15305

Indukcja magnetyczna w środku cewki B0

8.5 T

Maksymalna indukcja magnetyczna

8.5 T

Współczynnik niejednorodności pola Δξ

0.3203

Indukcyjność własna cewki L

59.34 H

Energia cewki E

1.187 MJ

Parametry przewodu

Typ przewodu

T 9055-1.5/1.5 TV

Nadprzewodnik

NbTi

Średnica przewodu fprzew

0.001504 m

Średnica włókna φw

10 10-6 m

Liczba włókien

9055

Współczynnik CSC

1.5

Długość przewodu lprzew

21885.8 m

Charakterystyka indukcji magnetycznej na osi cewki:

B [T]

0x01 graphic
l [m]

4.3. Projekt cewki z nadprzewodnika Nb3Sn.

Wartość indukcji magnetycznej w środku solenoidu : B00⋅λ⋅Jr⋅a1⋅F(α;β)

gdzie F(α;β)-współczynnik Fabry'ego wyrażony równaniem:

Objętość uzwojenia określa równanie: V(α;β)=2⋅Π⋅a13⋅v(α;β)

gdzie v(α;β)=β(α2-1)

Wartości α, β, F(α;β) oraz minimalną wartość V(α;β) obliczono za pomocą komputera dla:

Jr=Jc⋅αb=4.3⋅109 A/m2 ⋅ 0.75=3.225⋅109 A/m2

μ0=4⋅Π⋅10-7 H/m.

B0=8.5 T

a1=0.15 m.

Wyniki obliczeń F(α;β)=0.069913024

α=1.1574729962

β=0.4068000003

Vmin=0.0029307991 m3

Promień zewnętrzny cewki a2=α⋅a1=0.173621 m

Długość cewki 2⋅b=2⋅β⋅a1=0.12204 m

Pole przekroju nadprzewodnika w przewodzie: ASC=6.20155⋅10-8 m2

Pole przekroju miedzi w przewodzie Acu=ASC⋅CSC=9.3023⋅10-8 m2

Pole przekroju przewodu Ap=Acu+ASC=1.55039⋅10-7 m2

Średnica przewodu fprzew=2⋅0.0004443 m

Pole przekroju cewki A=2⋅b(a2-a1)=0.002883 m2

Liczba zwojów w cewce Nzw=9297 zw

Długość przewodu lprzew=Nzw⋅Π⋅(a1+a2)=9451.9 m

Indukcyjność własna cewki L=62.91 H

Energia zgromadzona w polu magnetycznym cewki E=1.26 MJ

Pole przekroju włókna Aw=

Liczba włókien w przewodzie Nw=

Rozkład pola magnetycznego.

B(ξ)=μ0⋅λ⋅Jr⋅a1⋅F(ξ)

H(ξ)=B(ξ)/μ0

Wartości pola magnetycznego zestawione są na charakterystyce

gdzie F(ξ) - zmodyfikowany współczynnik Fabry'ego

F(ξ)=

gdzie ξ= - odległość względna od środka cewki mierzona na osi cewki

Dla końca cewki z=b ⇒ ξ=β

F(ξ)=0.04743583785

B(ξ)=7.2473090981 T

H(ξ)=56,5 MA/m.

Wartości indukcji magnetycznej zestawione są na charakterystyce

Współczynnik niejednorodności pola magnetycznego na osi cewki

Parametry cewki

Promień wewnętrzny a1

0.15 m

Promień zewnętrzny a2

0.1736 m

Długość cewki 2b

0.122 m

Prąd roboczy Ir

200 A

Liczba zwojów w cewce Nzw

9297

Indukcja magnetyczna w środku cewki B0

8.5 T

Maksymalna indukcja magnetyczna

8.5 T

Współczynnik niejednorodności pola Δξ

0.1474

Indukcyjność własna cewki L

62.91 H

Energia cewki E

1.26 MJ

Parametry przewodu

Typ przewodu

T 790-1.5/0.4 TV

Nadprzewodnik

Nb3Sn

Średnica przewodu fprzew

0.000444 m

Średnica włókna φw

10 10-6 m

Liczba włókien

790

Współczynnik CSC

1.5

Długość przewodu lprzew

9451.9 m.

Charakterystyka pola magnetycznego na osi cewki:

H [A/m ⋅107]

0x01 graphic

l [m]

Projekt elektromagnesu dwusekcyjnego z NbTi i Nb3Sn.

Sekcja pierwsza z Nb3Sn.

Założenia:

- Szerokość nawinięcia sekcji 1 wynosi połowę cewki Nb3Sn

- a1 =0.15 m

- a12 =(a2+a1)/2=0.16181 m

- β=0.4068

- α=a12/a1=1.07873

- Jr=Jc⋅αb=4.3⋅109 A/m2 ⋅ 0.75=3.225⋅109 A/m2

- μ0=4⋅Π⋅10-7 H/m

Wartość indukcji magnetycznej w środku sekcji pierwszej B00⋅λ⋅Jr⋅a1⋅F(α;β)

gdzie F(α;β)-współczynnik Fabry'ego wyrażony równaniem:

Objętość uzwojenia określa równanie: V1(α;β)=2⋅Π⋅a13⋅v(α;β)

gdzie v(α;β)=β(α2-1)

na osi elektromagnesu.

Wartości F(α;β), B0 oraz minimalną wartość V1(α;β) obliczono za pomocą komputera i wynoszą:

F(α;β)=0.0360724

B0=4.3857 T

V1=0.0014118 m3

Długość sekcji 1 2⋅b=2⋅β⋅a1=0.12204 m

Pole przekroju nadprzewodnika w przewodzie: ASC=6.20155⋅10-8 m2

Pole przekroju miedzi w przewodzie Acu=ASC⋅CSC=9.3023⋅10-8 m2

Pole przekroju przewodu Ap=Acu+ASC=1.55039⋅10-7 m2

Średnica przewodu fprzew=2⋅0.0004443 m

Pole przekroju sekcji 1 A=2⋅b(a12-a1)=0.0014413 m2

Liczba zwojów w sekcji 1 Nzw= 4649zw

Długość przewodu sekcji 1 lprzew=Nzw⋅Π⋅(a12+a2)=4553 m

Indukcyjność własna sekcji 1 L=5.006 H

Energia zgromadzona w polu magnet. sekcji 1 E=0.1 MJ

Pole przekroju włókna Aw=

Liczba włókien w przewodzie Nw=

4.5.2. Rozkład pola magnetycznego sekcji 1.

B(ξ)=μ0⋅λ⋅Jr⋅a1⋅F(ξ)

H(ξ)=B(ξ)/μ0

Wartości pola magnetycznego zestawione są na charakterystyce

Współczynnik niejednorodności pola magnetycznego na osi cewki

4.5.3. Sekcja druga z NbTi.

Założenia:

- Cewka NbTi nawinięta na sekcji pierwszej.

- a1 =0.16181 m

- β=b/a1= 0.06102/0.16181=0.3771

- B2=B0-B1= 8.5 - 4.3857 =4.1143 T

- dla B2 z tabeli odczytujemy Jc=1.37142⋅109 A/m2

- μ0=4⋅Π⋅10-7 H/m.

F(α;β)-współczynnik Fabry'ego F(α;β)=Bo0⋅λ⋅Jr⋅a1=0,09836088

dla α=1.2452

Objętość uzwojenia : V2(α;β)=2⋅Π⋅a13⋅v(α;β) =0.05526 m2

Długość sekcji 2 2⋅b=2⋅β⋅a1=0.12204 m

Promień zewn. a2=0.2015 m

Pole przekroju nadprzewodnika w przewodzie: ASC=6.20155⋅10-8 m2

Pole przekroju miedzi w przewodzie Acu=ASC⋅CSC=9.3023⋅10-8 m2

Pole przekroju przewodu Ap=Acu+ASC=1.55039⋅10-7 m2

Średnica przewodu fprzew=2⋅0.0004443 m

Pole przekroju sekcji 2 A=2⋅b(a2-a1)= 0.0016054 m2

Liczba zwojów w sekcji 2 Nzw=15616 zw

Długość przewodu sekcji 2 lprzew=Nzw⋅Π⋅(a1+a2)= 17823 m

Indukcyjność własna sekcji 2 L=206,5 H

Energia zgromadzona w polu magnet. sekcji 2 E=4,13 MJ

Pole przekroju włókna Aw=

Liczba włókien w przewodzie Nw=

Rozkład pola magnetycznego sekcji 2.

B(ξ)=μ0⋅λ⋅Jr⋅a1⋅F(ξ)

H(ξ)=B(ξ)/μ0

Wartości pola magnetycznego zestawione są na charakterystyce

Współczynnik niejednorodności pola magnetycznego na osi cewki

Parametry sekcji

Sekcja 1

Sekcja 2

Promień wewnętrzny a1

0.15 m.

0.1618 m.

Promień zewnętrzny a2

0.1618 m

0.2015 m.

Długość cewki 2b

0.122 m.

0.122 m.

Prąd roboczy Ir

200 A

200 A

Liczba zwojów w cewce Nzw

4649

15616

Indukcja magnetyczna w środku cewki B0

8.5 T

8.5 T

Maksymalna indukcja magnetyczna

4.385 T

4.114 T

Współczynnik niejednorodności pola Δξ

0.154

0.144

Indukcyjność własna cewki L

5.006 H

206,5 H

Energia cewki E

0.1 MJ

4,13 MJ

Parametry przewodów

Typ przewodu

T 790-1.5/0.4 TV

T 9055-1.5/1.5 TV

Nadprzewodnik

Nb3Sn

NbTi

Średnica przewodu fprzew

0.000444 m

0.001504 m

Średnica włókna φw

10 10-6 m

10 10-6 m.

Liczba włókien

790

9055

Współczynnik CSC

1.5

1.5

Długość przewodu lprzew

4553 m

17823 m.

Charakterystyka pola magnetycznego elektromagnesu.

H [A/m.]

0x01 graphic

l [m.]

5. Wnioski.

Projektowanie geometryczne uzwojeń przeprowadzone zostało za pomocą napisanego programu komputerowego w Turbo Pascalu .

Brak danych na temat cennika nadprzewodników nie pozwolił na pełną minimalizację kosztorystyczną i geometryczną elektromagnesu nadprzewodnikowego dwusekcyjnego.

Minimalizację elektromagnesu nadprzewodnikowego dokonano na zasadzie nawinięcia sekcji z NbTi na sekcji Nb3Sn.

Rozkład pola elektromagnesu jest sumą wartości pola magnetycznego sekcji 1 i sekcji 2.

Wykonane obliczenia mogą zostać wykorzystane do zaprojektowania całego kriomagnesu ( obliczenia karkasu ,wymiarów kriostatu ,układu zasilania i zabezpieczenia, zapotrzebowania helu i przepustowości prądowych).



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
PROJEKT5, LABORATORIUM URZ˙DZE˙ ELEKTRYCZNYCH
PROJEKT7, LABORATORIUM URZ˙DZE˙ ELEKTRYCZNYCH
ROLUK, LABORATORIUM URZ˙DZE˙ ELEKTRYCZNYCH
URZKEDZI, LABORATORIUM URZ˙DZE˙ ELEKTRYCZNYCH
URZKEDZI, LABORATORIUM URZ˙DZE˙ ELEKTRYCZNYCH
PROJSZCZ, LABORATORIUM URZ˙DZE˙ ELEKTRYCZNYCH
Badanie łuku elektrycznego, LABORATORIUM URZ˙DZE˙ ELEKTRYCZNYCH
PROJKED, LABORATORIUM URZ˙DZE˙ ELEKTRYCZNYCH
MÓJPRO~1, LABORATORIUM URZ˙DZE˙ ELEKTRYCZNYCH
PROJ HEP 2, LABORATORIUM URZ˙DZE˙ ELEKTRYCZNYCH
02', Politechnika Laboratorium Urz˙dze˙ Elektrycznych i TWN
MIREK-~2, LABORATORIUM URZ˙DZE˙ ELEKTRYCZNYCH
Laboratorium projektowania w elektrotechnice, PROJEK~1, Paweł Skrzypek ED 5.4
Laboratorium projektowania w elektrotechnice, PROJGM
ram, Laboratorium projektowania urz˙dze˙ cyfrowych
RATUJ, Politechnika Lubelska, Studia, Studia, organizacja produkcji, laborki-moje, LABORKI-PROJEKTYi
marcin2, Politechnika Lubelska, Studia, Studia, organizacja produkcji, laborki-moje, LABORKI-PROJEKT

więcej podobnych podstron