1. W celu określenia warunków górniczych dla projektowanych budynków wymagana jest prognoza wartości wskaźników deformacji niecki obniżeniowej powodowanej eksploatacją górniczą, mogących występować w trakcie realizacji obiektów lub po ich wzniesieniu. Do obliczania wartości tych wskaźników stosowane są metody mechaniki górotworu. W praktyce najszersze zastosowanie znajduje teoria Budryka-Knothego. Obliczenie deformacji niecki według tej teorii wymaga znajomości następujących parametrów zależnych od warunków geologiczno-górniczych:
g - grubości eksploatowanego pokładu,
H - głębokości eksploatowanego pokładu,
P - kąta zasięgu wpływów głównych,
a - współczynnika eksploatacyjnego zależnego od systemu prowadzonej eksploatacji (z zawałem lub z podsadzką).
r - promień zasięgu wpływów głównych wyznacza się z zależności: r - H/tg/3.
W obszarze niecki obniżeniowej występują:
- pionowe przemieszczenia w,
- poziome przemieszczenia u,
które powodują deformacje przypowierzchniowej warstwy górotworu, opisywane za pomocą następujących wskaźników:
- nachylenia T,
- krzywizny K (lub promienia krzywizny R = l/A),
- poziomego odkształcenia e.
Wskaźniki te stanowią oddziaływania górnicze, które należy uwzględnić w projektowaniu.
2. Wartości charakterystyczne oddziaływań górniczych (Tk, tk, Kk = 1\Rk) przyjmuje się jako równe wartościom prognozowanym w przypadku nachylenia terenu 7*. W odniesieniu do poziomego odkształcenia oraz krzywizny terenu (promienia krzywizny) wartości charakterystyczne uzyskuje się przez przemnożenie wartości prognozowanej tego wskaźnika (z, Kk = 1\Rk) przez współczynnik warunków pracy kwp. Współczynnik kwp jest zależny od stosunku długości obiektu L do promienia zasięgu wpływów głównych r (rys. A.2) i uwzględnia zmianę prognozowanych wartości poziomych odkształceń oraz krzywizny terenu na długości obiektu. Ma on praktyczne znaczenie dla obiektów o znacznej długości, jeżeli Ur> 0,3. W przypadku zdecydowanej większości projektowanych budynków kv/p = 1.