042

1 wy mnie pytacie z pijanym hałasem,

Co znaczy ten rdzawy mój kindżał za pasem? - Co znaczy żem czarnym obwiązał się szalem, Gdzie zdawna krwi krople zastygły koralem?

I wy mnie pytacie? Ha, dobrze Serbowie!

Lecz wprzódy niech wino zaszumi w mój głowie, Niech pieśni lirników do reszty mnie głuszą, Bym treści słów moich nie pojął sam duszą.

- Więc żywo lirnfku po strunach puść palce,

Z pełnemi kielichy przystąpcie służalce,

Niech jeden mi głowę podeprze wezgłowiem,

... A teraz słuchajcie Serbowie co powiem.

I pieni się puhar, i lira już gędzie,

A eh! dotąd ja widzę jćj piersi łabędzie,

I dotąd mi pachnie zwój czarnych warkoczy Pod którym gwiazdami świeciły jej oczy.

Na zamku ją miałem — a byłem ja młody,

I lgnąłem tak do niej jak czajka do wody.

I milszą mi była... Gdzież puchar mój złoty —

Czy wina zabrakło? —przez piekło I grzmoty! „

>•#

Trzy beczki z piwnicy wytoczcie hajducy...

O, biali śpiewacy! Bojana prawnucy! ,    ■ <.

Dla czegóż pieśń wasza z ust klątwę wystrasza? Ach! ona tern była, czóm dla mnie pieśń wasza.

.1 miała w swóm oku ta dziewica grecka,

Powagę królpwój i niewinność dziecka;

Toż przy niej wszelakiej pozbyłem się pychy,

1 byłem jak dziecko pobożny i cichy.

I próżno pod oknem rżał koń mój bojowy,

Jam z białój jej piersi nie podniósł już głowy,

I próżno miecz do mnie migotał ze ściany,

Jam dłoni nie zerwał od szyi kochanej.

Bo ja ją tęczowćm otoczyłem kołem,

'A ona mi była mym stróżem-anicłem,

e- • •