10578401

140

nic i stcehlizna, uważają się prawic za jednoznaczne, i używamy według upodobania jednego lub drugiego, do oznaczenia .óżnycli rozkładów ciał organicznych. Zwykle jest to nazwa obojętna i ścisłe wziąwszy nawet słuszna, gdyż w większej części wypadków fermentowania ciał organicznych, pojawiają się wszystkie te trzy rozkłady: zewnętrznie przy wolnym przystępie powietrza kutwienie; wewnątrz dla braku powietrza zgnilizna; w środku obu stęclilizna. Lecz w odmianach tych zachodzi różnica ważna w praktyce, iż gnijące i stęchłe istoty uważać należy dopiero za w pół przygotowane zbutwiałe zaś istoty za zupełne, pożywienie dla roślin. Gnicie i stęclilizna nawozu usposabiają składowe części jego do szybkiego zbutwienia; zbutwienie zamienia je w połączenia, służące roślinom za pokarm Gnicie i stęcldiznę można w tój mierze porównać z o-płukaniem, zaprawieniem i obgotowaniem potraw, zbutwienie zaś za samo ugotowanie. Torf składa bię ze zgnitych części roślinnych, i dobra stawarka obfituje w nie, a w spodniej warstwie gruntów mokrych, napotyka się często znaczne ilości zgniłych, lub stęchłych napróchnia-łych części roślinnych, czyli tak zwaną ziemię