Leger (3)

Francuzi, mimo iż ciągle uważają się za katolików coraz rzadziej chodzą do kościoła. Odsetek regularnie praktykujących osób do 50 roku życia spadł poniżej i 0% i stanowi 2,5% wśród osób pomiędzy 18 a 24 rokiem życia. Niemniej zaprzestanie obyczajów nie oznacza zarzucenia wiary. Należy raczej starać się zrozumieć złożony proces redystrybucji, jaki dokonuje się wewnątrz sfery wierzenia.

* Upadek świata wyobrażeń wyobrażeń i ciągłości, który stanowił religijny szkielet cywilizacji - w odniesieniu do niego nabierał sensu zarówno materialny wyznacznik kontroli czasu, przestrzeni, jak i władza kleru - charakterystyczne dla parafii. Przez wieki parafia stanowiła ..społeczeństwo pamięci”.

*Upadek tradycyjnej rodziny, całkowicie zorientowanej na przekazywanie życia, a także materialnego, biologicznego i symbolicznego dziedzictwa z pokolenia na pokolenie. Jest to prawdopodobnie najważniejszy czynnik tej dyslokacji świata wyobrażeń wyobrażeń ciągłości. Upadek ten nie nastąpił w połowie XX wieku, lecz rozpoczął się już w wieku XVIII, krystalizując się częściow'0 w zmianach prawnych do jakich doprowadziła rewolucja francuska. Do tego od roku 1965 obserwuje się ogólny spadek liczby urodzin i zawieranych małżeństw. W parze z tym idą zmiany jakościowa-jednostka, jej rozwój i osobiste szczęście wysuwają się na pierwszy plan. Uważa się nawet że mogą one stanowić przeszkodę do realizacji afektywnej i ekspresywnej funkcji rodziny. Rodzinie- związkowi przyznaje się pierwszeństwo związkom uczuciowym (w tym modelu notuje się najwyższy procent rozwodów). Rodzina-towarzystwo - tu pierwszeństwo przyznaje się autonomii jednostek , które ją tworzą. Opiera się na realistycznej ocenie awd i zalet jednostek, które ja tworzą. Roćzina-historia opiera się na wypośrodkowaniumiędzy uczuciową solidarnością a „paktem ciągłości” na który członkowie świadomie wyrażają zgodę.

Duchowni we Francji zauważyli, że praktykującymi przestają być szybciej i na większą skalę mieszkańcy dużych miast. Francusk pamięć religijna zwiera się w pamięci chłopskiej Upadła najistotniejsza część francuskiego francuskiego kaolockiego św iata wyobrażeń wyobrażeń c-iągłości - odbierając możliwość spontanicznego odwoływani się do autorytetu i tradycji.

Konsumpcjonuzm pociągnął za sobą wymagania co do etosu człowieczeństwa - należy b>'ć młodym i czuć się dobrze w swym ciele (w sensie kondycji seksualnej).

Popularne stały się hasła „ważne by się wy szaleć”, „najważniejsze by się uwolnić”, „każdy dla siebie”.

Spowodowało to oczywiście konsekwencje dla religii

Został ostatni rozdział od 191 do 220. Zrobię później. Tym czasem Weber.

OBSZAR RELIGIJNY - pojęcie to pojawiło się równocześnie równocześnie rozwojem sekularyzacji Jako określenie rezultatów procesu, w którym nowoczesne społeczeństwa wygospodarowują dla religii jej właściwą i ściśle określoną przestrzeń. Odmawia się religii do kierowania całym społeczeństwem, więc jest wyspecjalizowana do działania w danym obszarze społecznm przyporządkowanej wytwarzaniu i opracowywaniu dóbr symbolicznych.

Kwestia przesunięcia religijności do polityki - destruktywny proces powodujący patologię społeczną. Sprawa Polski jako miejsca zderzenia opcji religijnej z polityczną w czasach komunizmu.

Prócz tego, jak zauważa Alan Renaut społeczeństwo może odwoływać się do wartości „transcendentalnych”, np. wszyscy jesteśmy równi, lecz same w sobie nie muszą to być odniesienia religijne naw'et przy odwołaniu się do Boga). Taki odniesienie staje się religijne dopiero wtedy gdy samo społeczeństwo wpisuje siebie w ruch, w którym transcendentne wartości stają się punktami odniesienia.

Cywilne rytuały mają odwołać się do istniejącego religijnego wymiaru rzeczywistości.

Pamięć i religia

Pamięć zbiorowa - tworzy się i utrzymuje w selektywnym procesie zapominania, dokonywania wyborów', czy naw^;et retrospektywnego dokonywania tego co było. W swej istocie ruchoma i regulująca pamięć zbiorowa reguluje wspomnienia jednostki w zależności od konkretnych warunków'. Zastępuje ona nawet indywidualne wspomnienie za każdymi razem kiedy wykracza poza pamięć danej grupy i doświadczenie tych dla których stanowi odniesienie. To „pamięć kulturowa”, dużo szersza niż pamięć pojedynczej grupy.

Pamięć religijna - tu normatywność zbiorowej pamięci jest podwójna - ponieważ grupa definiuje się - obiektywnie i subiektywnie - poprzez linię wyznaniową. Tworzy się i pow iela całkowicie na podstawie oddziaływania pamięci, która wspomaga tę autodefinicję. Podstawą każdej wiary religijnej jest wiara w ciągłość linii wyznawców' Ciągłość ta wykracza poza historię. Jest poświadczona i wyrażona w czynach - w swej istocie religijnych - polegających na przywołaniu (anamnezie) przeszłości, ktróa nadaje sens teraźniejszości i zawiera przyszłość. W większości przypadków anamneza ma charakter rytuału. Trzonem określania wdadzy religijnej jest zdolność określania „prawdziwej pamięci” - mobilizacja pamięci kontrolowana jest przez grupę księży, których których tym celu powołuje, instytucja religijna. Oczywiście charyzmatyczna mobilizacja pamięci dokonywana przez proroka jest od tej pierwszej różna.

Pamięć religijna jest konfliktowa - jest mieszanką różnych pamięci, między którymi istnieje napięcie. Największy konflikt (zdaniem Halbwachsa) powoduje opozycja między pamięcią racjonalno-dogmatyczną (lub też teologiczną) a mistyczną. Każda z nich inaczej wpływa na stosunek do podstawowego wydarzenia, które dało początek danej religii wyznaniowej

Dwie tendencje pamięci:

I. tendencja do rozszerzenia i homogenizacji - wynikająca z rozmywania się społecznych partykuł ary zmów, które koncentrowały się w zbiorowej pamięci konkretnych konkretnych zróżnicowanych grup. Wraz z tryumfem burżuazji w świat społeczny wkroczył nowy rodzaj płynności, ale też jednocześnie nastąpiło zniszczenie społecznych ram, w których.

Sekularyzacja jako kryzys religijnej pamięci: przykład katolicyzmu francuskiego.