12159 ScannedImage 82

Sakralne miejsca 85

w tym psy Maletji, toteż jest to miejsce rytuałów poświęconych tak im, jak i Wężowi, którego wyobrażenie na ścianie jaskini powstać miało w wyniku wniknięcia do Czasu Snu. Odtąd w tym miejscu powinny rodzić kobiety z klanu Maletji, a Wąż dzieli się swą wiedzą i mocą z noworodkami i inicjowanymi odprawiającymi rytuał recytacji mitu o nim⁹⁰.

Sakralne miejsca 85

Miejsce śmierci Jaszczurki Taliyi

Jaskinia Itjartjari Kreta Workowatego

Jaskinia Alala

te

Strona Djindalagul (Strona Słońca)

N

Kamień ^N Rozmnożenia

Loongardi

A YERS ROCK

. Tupidji

Pieczara Uluru

Meta Kamba \ Sadzawka Wanambi

\

Kamień Leru

Skała

Kudjuk Kundunda

1 Ślady noża Kurukąjarra ' Mutitjilda , Kurukalbawuru ''Ściana Kulikidjen

Druga noga Y

v Kalaia -A Kamień Nangu

Miejsce pożegnalnej pieśni ludu Kunia

Rysunki przedstawiające główny mit

Minma Bulari

Rysunki kryjówki Wielkiej Kobiety

Obcy

Noga Kalai

Ciało Kalai

' ”    La gań    Droga ludu Kunia - Węży

Miejsce Wilalburu

Rysunki Mutidjula Kulpi    Miejsce pieśni

Kamień Kuditdji    Strona Wumbuluru

Skała Mula    (Strona Cienia)

Głaz Wynagrodzenia Kunia

Rys. 17. Schemat sakralnych miejsc Ayers Rock

Religię Aborygenów często badacze określają jako ateistyczną, w sensie skoncentrowania na sakralnym przeżywaniu ziemi, krajobrazu. Przepędzani ze swej ziemi lub wywiezieni np. do więzienia krajowcy umierali. Odebrać im bowiem ziemię znaczyło tyle, co odciąć im nogi, gdyż w niej kryją się kości przodków i przebywa w niej sprawcza moc sakralna. Jak twierdzą Aborygeni, ziemia „rozpoznaje” swych mieszkańców i jedynie im udostępnia swe tajemnice i bogactwa. Jeśli ziemia nie rozpozna danego osobnika, traci on oparcie w swym Śnie, a wraz z nim prawo do uczestniczenia w rytuałach odradzania przyrody i wcześniej czy później umiera, pozbawiony korzeni, zgodnie z zasadą: „kto traci swój Sen, jest zgubiony”. Dlatego też niemożliwe jest odejście od ziemi (obecnie, kiedy warunki zewnętrzne wymogły osiedlanie się Aborygenów, pomocą w odwiedzaniu swych terenów stały się sny). Oczywiście można korzystać z gościnności innych grup, ale wyłącznie za zgodą

90

J. G. C o w a n, Sacred Places, London 1991.