13045 PB170148

130    8 Kości i tkanki miękkie

130    8 Kości i tkanki miękkie

Ayc 8 I9a b zdifcieRTG crauki (a) pokazu)*- liano plamuto ubytki Prawdopodobne jest rozlegle ujęcie istoty gąbczastej kości prta fcomórió szpicuka. Eksponat muzealny (b) ukj/uje stopłed ^nl^^czcA jakie może spowodować szpiczak (dzięki uprzejmości Balińskiego Muzeum Historii Medycyny).

Obecnie są zaawansowane próby zastosowania MR cale' go ciała do badań przesiewowych pod kątem przerzutów, w związku z wysoką czułością (oj metody. Cclowane zdjęcia RTG pozwalają na wykluczenie /mian zwyrodnieniowych jaka przyczyny podwyłazooegn metabolizmu kostnego i pozwalają określić ryzyko wystąpienia złamań przed wdrożeniem radioterapii lub operacją.

Szpicrak mnogi: Szpiczuk mnogi jest chorobą wieku podeszłego. Zwykle /miony ostcolitycznc powstają w kościach długich i s/kidccic osiowym - zmiany ostcoblastyczne są rzadkie. Wczesnym objawem radiologicznym są ubytki

| OstfopotkUosit

Ryc 820 Ntrwytlt rzadka osteapakima cechuje się licznymi. drobnymi, wywpfcowatymi zagęszczeniami kostnym w obrębie istoty gąbczastej koto

istoty korowej od strony jamy szpikowej (tyc. 8.19). Kie-dy guz zajmie całą warstwę korową, może też objąć tkanki miękkie. Kości szkieletu osiowego mogą stawać się po-/owale w przebiegu rozsianego szpiczaka. Szpiczak mnogi jest rozpoznawany głównie w badaniach laboratoryjnych; Zdjęcia RTG szkieletu osiowego i proksymalnych odcinków kończyn służą określeniu zaawansowania choroby i ocenie ryzyka wystąpienia złamań. MR jest bardziej aule od RTG w rozpoznawaniu rozsianych ognisk choroby głównie dzięki uwidacznianiu '/mian w obrębie szpiku kostnego. Scyntygrafia kości nic jcśt wskazana w podejrzeniu K/piczoko w związku z wysoką liczbą wyników fałszywie ujemnych.

Gurfeng powinna wziąć pod uwagę również inne. nicno-wotworowc schorzenia:

Plamistość kości - ostcopoikilosis: Jest to łagodna, asymp-tematyczna choroba cechująca się występowaniem licznych drobnych zmian ostcosklefołyc/nych. zwłaszcza w obrębie miednicy fryc. 8.20) i kościach długich. Scyntygrafia kości w ostcopoikilosis nic wykazuje zmian.

Choroba Pageta: Choroba 1’agctn (synonim: osiellls 'M formim) jest miejscową chorobą układu szkieletowego u osób starszych, Jej patogeneza' pozostaje niejasna. Jest dość częsta nu Wyspach Brytyjskich, występuje u prawic 10% osób powyżej 80 roku życiu w Europie Środkowej i Ameryce Północnej. a jest praktycznie nieznana w Chinach. Zajęta koić ulep powiększeniu, jej struktura staje śę bardziej chropowata i włóknista (obraz „kłaczków waty**, ryt 8.211 Pogrubienie istoty korowej jest cechą rzucającą się w oczy, występującą często w fazie osteoskkrotycznej choroby. Pomimo wyraźnego pogrubienia istoty korowej, ogólna stabilność kości zmniejsza się. ponieważ wytwarzana tkanka kostna jest mepcłnowartościowa. Pacjenci są więc narażeni na złamania i wyginanie się kości. We wczesnej fazie choroby w obrazie RTG dominują ogniska ostcoli-tyc/nc. a choroba przyjmuje wygląd procesu złośliwego. Ryzyko ze/Jośliwicnia w fcostniakomięsaka wynosi około

inorooy KOŚCI

o

I Choroba Pageto

Ryt. 8.21*. b Na zdjęciu RTG toid udowej U) jcit widoczne pomneoe kość / pogrubieniem warstwy korowej i znaczną porowatością istoty gąbczastej - obraz „kłaczków waty" Jest to typowy obraz choroby Psgeta. Widok podstawy czaszki od góry (b) ilustruje szorstkość kości w chorobie Pageta. wyjaśnia, dlaczego może dojść w tej chorobie do uóśnięda nerwów czaszkowych, n także dlaczego pacjenci z tą jednostką zgłaszali się do lekarzy po radę i dlaczego potrzebowali większych kapeluszy (dzięki uprzejmości Berlińskiego Muzeum Historii Medycyny).

5%. Rozpoznanie to naloty brać pod uwagę u pacjentów, u których występują bóle, a jednocześnie brak cocli złamaniu. Scyntygrafia kości wykazuje znacznie zwiększony metabolizm.

JJJŁ, I Co wiesz o Pagcclc?

I ^{&r James pd}Q°' był wysoko postawionym I Chirurgiem • patologiom działającym w Lon-I dynie pod koniec XIX w. Był osobistym la I N karzem Jej Wysokości KrólcWej Wiktom.

Kilka chorób zostało nazwanych jego imie-niurri. najczęstszą z nich jest osfe/tó defotmans. Jedno ż jego haseł jest aktualne do dziś i powinno.’stać s^ Twoją maksymą, kiedy rozmawiasz z kolegami'; „Być mądrym to być *Więtfym“.

Guz brunatny (osteoklastoma): Jego występowanie wiąże się z nadczynnością tarcicy; jest zmianą ostcolilyczną (ryc; 8.22) niekiedy poszerzającą kość. Nazwa wiąże się z zawartością hemosyderyny, widocznej makroskopowo przy ocenie patologicznej. Wyniki badań laboratoryjnych i obrazowych typowe dla nadczynności tarczycy (patrz $tr. 36) są przydatne w odróżnieniu tej jednostki od zmian złośliwych.

Diagnoza: Giufcng jest prawic pewno rozpoznania. Stwierdza u pani Kristcczc przerzuty osteoblustycznc. Ich najbardziej prawdopodobnym źródłem jest rok sutka. W tej chwili najważniejsze jest wykonanie biopsji zmiany pierwotnej. Przede wszystkim kontaktuje się z lekarzem pierwszego kontaktu, znającym najlepiej pacjentkę, i ustala dalsze postępowanie. Cży i jak należy poinformować pacjentkę o tak poważnej chorobie, zależy od wielu czynników. Jeśli decydujesz się rozmawiać z pacjentem o rozpoznaniu z. tak poważnymi możliwymi konsekwencjami, będziesz potrzebować czasu no rozmowę z pacjentem, współczucia i dużej dawki empatii. Giuleng zagląda do poczekalni. Pani Kristeeze jest całkowicie pochłonięta ostatnią książką Pa-trieii Highsmith. Jej lekarz rodzinny powie jej o rozpoznaniu i będzie przy niej w nadchodzącym trudnym okresie.