34 Tquwv paOripa
Stówka
alwypa, tó (gen. amyjrciToc;, deki. 111) - zagadka
ejópoukoę, ó - wróg, knujący zdradę
łtapjróę, ó - owoc
xćvtqov, tó - oścień
oivoę, ó - wino
ó<j>6ak|róę, ó - oko
Jtlóov, tó - równiną, ziemia
nXoTov, tó - statek
Jtó^epoę, ó - wojna
Xpuotov, tó - złoto
aioxQÓę, -d, -óv - podły, zły
aJ.wtoę, -ov - beztroski
ttcotóg, -t], -óv - zły
póvoę, -r), -ov - sam (póvov - tylko)
ópOóę, -t|, -óv - prosty (ógłłftę - słusznie)
<JxXT]$óę, -a, -óv - trudny
óy/jgóę, -a, -óv - bladożółty
(te - acc. sing. zaimka os. lyd) - ja ooi - dat. sing. zaimka os. (tu - ty ayyśkku) - oznajmiam
dym — prowadzę, pędzę
ytyytóoy.co - poznaję, znam
óiM«ę<o - sądzę
óuńitco - ścigam
B^t).avv(a - wypędzam
eyw - mam
Sepcoieiito - leczę
nęuitTCO - ukrywam
?uxxti£<d - wierzgam
Xeyo) - mówię
TtKTW - rodzę
tpeyw - biegnę
<j>cuv<o - ukazuję
4>żęu> - niosę
Sra tt; - dlaczego
'EAA-ryncru - po grecku
Im (+ acc.) - ku, przeciw', na (ruch)
8« - dobrze OTl - że, ponieważ
xd jiev... tó te... - jedne..., drugie..., te..., tamte...
Singularis |
Pluralis |
(eym) keyto (oó) keyeię keyei |
(f|g«ię) Xeyopev (ugeię) keyete Xeyouot/v |
(Tryb rozkazujący czasu teraźniejszego)
Singularis |
Pluralis | |
2 os. 3 os. |
Xeye! keyćru)! |
kńyete! X.eyóvTCjv! |
Przysłówki urabiane od przymiotników tworzy się zwykle przez zamianę końcówki gen. pl. -otv na -tnę.
• oocj>óę - ao4>©ę • ótłtcaoę - 6ixaicoę
Przy podmiocie rodzaju nijakiego (pierwotnie mającym znaczenie kolektywne) w pluralis występuje, zwłaszcza w dialekcie attyckim, orzeczenie (ale nie orzecznik) w singularis:
• xót £ąxx TQŚyei - zwierzęta biegną.
• kryto itpóę a«róv (£va 12 14) - mówię do niego * ,
, il-Z rodiainikiem ó '«Stóę,.Ą.aii'ri5, ru cruió: ten .sam (lac idĄn)i l.Jjt\.
:-Nń:;.:, .v i^To^ę ^
sam? mpvyy;o ^myęh'sprawach.^;;; A-;) i. f|£ ?>;}**. :/Y-.'
M'vaSa: '■ -r:■■■■■■■■:
' \ ^• o at!TÓ;\ oyOocuńoę ~ ten sagi. człowiek (idem komą)
' _ ó .ayOpwrtp; «uxóę - człowiek satii, osobiście (homo ipce) „ ''