34 Toito-y ^idOr|(j.a
Słówka
amypa, tó {gen. amypaToę, deki. 111) - zagadka
emfSoukoę, ó - wróg, knujący zdradę
zaoiróę, ó - owoc
hóvtqov, tó - oścień
otvoę, ó - wino
6<|>6aX|ióę, ó - oko
Jteóov, tó - równina, ziemia
jtXoTov, tó - statek
ro5Xep.oę, ó - wojna
ypuouw, tó - złoto
akxxQÓę, -6, -óv - podły, zły
d?.t>Jioę, -ov - beztroski
łtajtóę, -rj, -óv - zły
póvoę, -t), -ov - sam (póvov - tylko)
ÓQ0óę, -i), -óv - prosty (ógfl&ę - słusznie) ox>.T|ęóę, -a, -óv - trudny mXQÓę, -a, -óv - bladożólty
(te - acc. sing. zaimka os. ryci) - ja aoi - dat. sing. zaimka os. mi - ty dyyźkku) - oznajmiam
dym - prowadzę, pędzę ■yLYV(óoxu> - poznaję, znam óixdt,i» - sądzę ólómto - ścigam e^ekaiwo - wypędzam eyft) - mam 0Epajteijto - leczę aęńittcu - ukrywam kawritio - wierzgam keym - mówię TÓtTU) - rodzę Tpexw - biegnę <j>cuvo) - ukazuję <}>żqu> - niosę
'Ekkapncm - po grecku
ta piv... tó óe... - jedne..,, drugie..., te..., tamte...
Singularis |
Pluralis |
(eytó) Xeyu) (ou) kśyaę Aiyet |
(ripieTg) )tćyo|j,ev (■ujtEtę) XśyeTe Xeyouoi/v |
(Tryb rozkazujący czasu teraźniejszego)
Singularis |
Pluralis | |
i 2 os. 3 os. |
Xiye! keyeTto! |
X£YeT£! X.eyóvtcov! |
Przysłówki urabiane od przymiotników tworzy się zwykle przez zamianę końcówki gen. pl. -d)v na -tnę.
• ootjmę - crotjH&ę • dfotcuoę - 6ixcucoę
Przy podmiocie rodzaju nijakiego (pierwotnie mającym znaczenie kolektywne) w pluralis występuje, zwłaszcza w dialekcie attyckim, orzeczenie (ale nie orzecznik) w singularis:
• ta £ćoa tpeyei - zwierzęta biegną.
• JlĆyw upóę ami>y. <Lys. 12, 14) - mówię- do niego.
■ - - ' V- . S"; -, v • -" i ? - ^ ,.... .
3. Z-fodzajmkjem ó ctÓTÓę;łyairrii. tó cćutó: tett.sam.(/ac idćm)i W \ ,
" ’ ' ■ ó- ■ '/'■ ■- • V - ' V ' .*
r; ♦ pitóóę ańitnję ail aejtitów ątiji&y Lóyótię tóyóyreę (Ant. .5. 50) - wygłaszający
te same mowy ó tych samych sprawach.
V • .:s?3Sjv; ;-v V.-. ;; tt'.'' i; kV.vr.'
U.'vas;»: - . ■
• ó ainóę dv0Qauto$ ~ ien sajrt człowiek (ic/ów ^ \--
. ó cwOgtuJto; autóę - człowiek sam, osobiście (homó ipse)