14016 ZF Bień2

152 Planowanie finansowe

Przytoczony przykład wykazuje, że przy amortyzacji degresywnej dzięki przesunięciu w czasie zapłaty podatku dochodowego z początkowych lat na końcowe przedsiębiorstwo mogło wcześniej rozporządzać nadwyżką finansową, a różnica z tego tytułu wynikająca — w razie zainwestowania w lokatę przynoszącą 20% odsetek rocznie — pozwoliłaby na osiągnięcie dodatkowego zysku, który według aktualnej wartości pieniądza w porównaniu do stosowania amortyzacji liniowej stanowiłby 2 844 zł (125 459 — -122 615). Jeśli przedsiębiorstwo korzystało z kredytu, to dzięki przesunięciu w czasie zapłaty podatku dochodowego mogłoby zmniejszyć odpowiednio zapotrzebowanie na to źródło finansowania. Wówczas za podstawę kalkulacji korzyści należałoby przyjąć stopę oprocentowania wykorzystywanych kredytów, która jest przeważnie wyższa od stopy oprocentowania lokat pieniężnych w bankach.

Podobnie korzystny rezultat można by otrzymać przy ujęciu amortyzacji liniowej, ale przy stawkach maksymalnych, pozwalających na zwiększenie corocznej amortyzacji do 25 000 zł.

Dla przedsiębiorstwa wykazującego zyski bardziej efektywne jest zatem maksymalizowanie — w granicach dopuszczalnych przepisami — odpisów amortyzacyjnych w początkowych okresach eksploatacji obiektów nawet kosztem znacznego zmniejszenia zysków, gdyż przesuwa to na późniejszy okres opodatkowania zysku, pozwalając na przejściowe wykorzystanie zwolnionych w ten sposób środków. Jednocześnie trzeba wykorzystywać wynikające z przepisów możliwości aktualizowania wyceny wykazanej w księgach wartości początkowej (brutto) majątku trwałego oraz jego umorzeń w przypadku deaktualizacji tych wielkości w wyniku postępującej inflacji. Umożliwia to bowiem również aktualizowanie realnej wielkości nadwyżki finansowej.