14546 skanowanie0015

108 Harold Pinter

LULU

Nigdy nie widziałam pana poza domom — ani razu.

STANLEY

No, może nie jest pani poza domem o tej samej porze, co ja. LULU

Zawsze jestem poza domem.

STANLEY

Tośmy się akurat nie spotkali, to wszystko.

LULU

Powinien pan się umyć. Strasznie pan wygląda.

STANLEY

To by nic nie pomogło, gdybym się umył.

LULU (wstając)

Chodźmy trochę na powietrze. Bardzo mnie to przygnębia, kiedy pana widzę w tym stanie.

STANLEY

Na powietrze? A po co?

LULU

Ślicznie dziś na dworze. I mam parę kanapek.

STANLEY Jakich kanapek?

LULU Z serem.

STANLEY

Ja dużo jem, wie pani.

LULU

To nic. Nie jestem głodna.

STANLEY (nagle)

Wyjechałaby pani ze mną?

LULU

Dokąd?

STANLEY

Donikąd. Ale moglibyśmy wyjechać.

LULU

Dokąd byśmy pojechali?

STANLEY

Donikąd. Nie ma dokąd jechać. Moglibyśmy po prostu wyjechać. Wszystko jedno, dokąd.

LULU

Możemy równie dobrze zostać tutaj.

STANLEY Nie. Ta niedobrze.

LULU

A gdzie jest dobrze?

STANLEY

Nigdzie.

LULU

No, to urocza propozycja (Stanley wstaje) Umyje się pan? STANLEY (odwracając się od niej)

Niech pani posłucha. Chciałbym panią o coś zapytać.

LULU

Już mnie pan pytał o to.

STANLEY

Nie. Niech pani słucha. (natarczywie) Czy Meg miała wielu gości, którzy tu mieszkali poza mną, chciałem powiedzieć — przede mną?

LULU Poza panem?

STANLEY (niecierpliwie)

Czy dawniej była bardzo zajęta?

LULU

Czemu miałaby być zajęta?

STANLEY

Jak to — czemu? Dawniej był to pensjonat, nie?

LULU

Tak?

STANLEY

Nie?

LULU

Tak?

STANLEY

Nie? ...Och, niech pani przestanie!

LULU

Co pan chce wiedzieć?

STANLEY

Od czasu, kiedy tu jestem, Meg po raz pierwszy oczekuje gości.