1'H»
O
«) 'r,,
51 tp - tp
b) T = 9 t'_ + 2 t", o) T , . 3 tt
P P P * 'P i* P
Przy zudanej Ilości bitów komparatora oraz znanych Czasiach iiriipirfacj I bloku Jednobitowego możemy określić (metodą prób) strukturę układu zapewniającą minimalny łączny czas propagacji całego układu (patrz zmian la 5.6).
Kornymrntory w serii 74
Komparator 4-bitowy 7485
Komparatory te można łączyć iteracyjnie z przepływem informacji od mnloj do bardziej znaczących bitów. Typowe czasy propagacji t' = 15 na, t" = 23 na.
Komparatory sekwencyjne
Altornatywnym w stosunku do przedstawionych powyżej komparatorów kombinacyjnych Jest komparator sekwencyjny. Jest to synchroniczny układ sekwencyjny porównujący szeregowo odpowiadające sobie bity obu liczb wejściowych, wprowadzanych począwszy od najbardziej lub najmniej znaczących bitów. Ma rys. 5*22 pokazano graf komparatora typu Uoore'a porównujący liczby wprowadzane od najbardziej znaczących bitów.
*1»l | |
A-l |
1 0 |
X<1 |
• I |
1>I |
1 1 |
Rys. 5.22. Komparator sekwencyjny liczb wprowadzanych od najbardziej zna-; czących bitów: a) symbol, b) graf, c) kod wyjściowy
5.5. PAMEfCI STAŁE ROM I PIA
Każdy układ kombinacyjny o N wejściach i M wyjściach można uważać za swoistego rodzaju pamięć. Każdej kombinacji sygnałów wejściowych odpov/ia-da pewna kombinacja wyjść, więc można uważać, że w pamięci tej zapisane jest 2 słów M-bitowych. Konkretna postać poszczególnych słów wynika z funkcji realizowanych przez układ kombinacyjny. Synteza tego układu, której rezultatem jest określony dobór funktorów i połączeń między nimi, ma więc sens operacji'zapisu informacji do pamięci. Operacja ta jest dla danego układu jednorazowa, toteż, z uwagi na niezmienną zawartość informa-cyjną, układ kombinacyjny można uważać za pamięć stałą, tzn. taką, z której poszczególne słowa można jedynie odczytywać na wyjściu, podając na wejście odpowiednią kombinację N-bitową, mającą sens adresu, pod którym zapamiętane jest dane słowo.
\