14607 Obraz6

Historia i stan obecny ogródków działkowych w Polsce. Pierwsze POD powstały w połowie XIX wieku we Francji z inicjatywy Renaudina. W 1870 roku D. Schreder utworzył POD w Niemczech. Pierwsze ogródki działkowe w Polsce powstały w Poznaniu w 1900 roku, w Bydgoszczy w 1906 roku, w Warszawie w 1907 roku. W Poznaniu powstał w 1927 roku Związek Towarzystw Pracowniczych Ogródków Działkowych. Pierwszą ustawę o pracowniczych ogrodach działkowych uchwalił sejm PRL w 1949 roku. Ustawa została znowelizowana 6 maja 1981 roku (Dz.U. nr 12 poz. 58). W świetle ustaw istnieje możliwość tworzenia POD przez zakłady pracy zatrudniające powyżej 200 osób. Działki przyznają związki zawodowe, urzędy miejskie i gminne, a koordynację działalności prowadzą zarządy wojewódzkie POD. Średnia powierzchnia działek do 1935 roku wynosiła 350 m², a od 1949 roku - 500 m². Przydział następuje jako wieczysta dzierżawa z jednorazową opłatą na rzecz gminy.

Rozwój powierzchni pracowniczych ogrodów działkowych przedstawiał się w Polsce następująco:

-    do 1939 roku utworzono 60 tys. POD na powierzchni około 2000 ha,

-    w 1960 roku odnotowano 250 tys. POD na 12 tys. ha,

-    w 1975 roku - 500 tys. POD na 25 tys. ha,

-    w 1990 roku mieliśmy 950 tys. POD na 44 tys. ha.

Obecnie 80% działek zajmuje średnią powierzchnię 500 m², a 20% ogródków ma średnią powierzchnię 350 m². Na rozpatrzenie oczekuje około 300 tys. wniosków.

Na obszarze pracowniczych ogródków działkowych uprawia się 2,5 min jabłoni, 2,0 min wiśni, 1,5 min śliw, 1,0 min brzoskwiń i moreli, 1,0 min grusz, 14,0 min krzewów jagodowych. Roczna produkcja z POD wynosi: 800 tys. ton zdrowych warzyw i owoców, 900 tys. sztuk drobiu, 600 tys. królików i 150 ton miodu.

Pracownicze ogródki działkowe są elementami zieleni rekreacyjnej, gdzie produkcję ekologiczną warzyw i owoców łączy się z pracą fizyczną na świeżym powietrzu.

Ogrody dydaktyczne

Do ogrodów dydaktycznych należą ogrody botaniczne, zoologiczne, arbo-reta, parki dendrologiczne, kolekcje roślin ozdobnych i farmakologicznych oraz skanseny i parki etnograficzne. Są to obiekty, w których roślinność jest podstawowym tworzywem lub którym roślinność zawsze towarzyszy. W wymienionych obiektach dydaktycznych wypoczynek na łonie przyrody łączy się z zaspakajaniem ciekawości i wzbogacaniem wiedzy. Parki etnograficzne są

50