126 127 2

Czynnik termodynamiczny, już w postaci cieczy, ale jeszcze pod wysokim ciśnieniem, przepływa następnie przez zawór rozprężny. W procesie rozprężania następuje gwałtowne ochłodzenie czynnika. Zimny czynnik, pod niskim ciśnieniem, przepływając przez parownik, odbiera ciepło od czynnika roboczego dolnego źródła ciepła. W wyniku tego, czynnik obiegu termodynamicznego odparowuje a powstająca para zasysana jest przez sprężarkę i cykl obiegu termodynamicznego powtarza się.

W nowoczesnych pompach ciepła, jako czynniki robocze obiegu termodynamicznego, wykorzystuje się najczęściej związki zwane freonami. Związki te, lub ich mieszaniny, są bezbarwne, bezwonne i nie-trujące oraz - ze względów ekologicznych - bezchlorowe. [28]

3.6.3. Moc i efektywność

sprężarkowej pompy ciepła.

Energię niezbędną do sprężania czynnika termodynamicznego trzeba dostarczyć pompie ciepła z sieci elektrycznej. Dwie spośród wielu wartości, które charakteryzują pompy ciepła to moc grzewcza oraz pobór mocy elektrycznej. Stosunek obu tych wartości określany jest jako współczynnik efektywności (COP) pompy ciepła.

COP =

Moc grzewcza Moc pobrana z sieci

Moc grzewcza pompy ciepła jest podawana w pewnych ściśle określonych warunkach temperatury, które z kolei zależą od rodzaju dolnego i górnego źródła ciepła. Moc tę dobiera się na podstawie uprzednio oszacowanego zapotrzebowania na moc cieplną do ogrzewania budynku.

Współczynnik efektywności sprężarkowej pompy ciepła w typowych instalacjach jest tym wyższy, im mniejsza jest różnica temperatury pomiędzy górnym a dolnym źródłem ciepła (wyrażona w kelwinach - K).

127