1703 art901

•8«ym. Aby belka znowu rlo równowagi wrobiła, trzeba było ua talarzyk dorzucić pewien ciężarek, który przoto stanowi miarę przyciągania, wywieranego przez wielką bryłę ołowianą na ciężar zawieszony. W doświadczeniu o którym tu mówimy, ciężarek dodany wynosił 0,01 miligrama, czyli około ^!/4;.‘OOO^łOOi» każdego z równoważących się ciężarów. Łatwo widzieć, że z doświadczenia tego otrzymać znowu można dane wystarczające do oceny ciężaru ziemi, a rachunki na te j zasadzie wykonane doprowadziły do liczby fi,GO jako średniej gęstości ziemi.

Jakkolwiek metoda powyższa zupełnie jest nową. została już oua zastosowaną (1S80—81) i przez innego badacza, mianowicie przez proł-Jolly w Monachium, który zresztą na pomysł użycia wagi wpadł niezależnie od Poyntinga. Wagę swą umieścił prof. Jolly w górnej części wysokiej (25 metrów) i pustej wieży; do talerze tej wagi na długich drutach, schodzących niema 1 aż do stóp wieży, uczepione były dwa inne talerz. Zamiast zwykłych ciężarów do ważenia użyto dwu flasz czyli kolb, szklanych, napełnionych jednakową ilością rtęci, a oprócz tego przygotowano dwie jeszcze takież same kolby puste i zalutowano je podobnie jak poprzeduie.

Doświadczenia prowadzone były w ten sposób, że najpierw obie kolby napełnione rtęcią znajdowały się na talerzach górnych a obie puste na dolnych, następnie zaś jednęzkolb górnych zmie-